Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Απουσιολόγος, η μικρή ονειροπόλα!

"Θα είμαι για πρώτη φορά χαλιά και θα το ανεχτείτε" είπε και ελάλησε. 
Πριν 8 χρόνια περίπου, μπήκα φοβισμένη σε ένα σχολείο καλύτερο από ότι πίστευα και για μέρες είχα εφιάλτες πως θα με ξαναγύρναγαν στο παλιό, ο φόβος μην με πάνε πίσω και σταματήσω να κάνω παρέα μαζί σας. Σε γνώρισα ήδη από την δεύτερη μέρα. Μου έκανε εντύπωση που ήθελες να είσαι η σοβαρή αλλά είχες ένα τεράστιο χαμόγελο. Δεν σε συμπάθησα ποτέ Μαρία, ήσουν οι απουσιολόγαρα μας και ήθελα να μου σβήνεις τις απουσίες. Ξέρεις πως πάει. Χαμογελάκι. 
Με έσωσες πολλές φορές άθελα σου. Είτε αυτό λέγετε σβήσιμο απουσιών είτε μια Πρωτοχρονιά που με στήριξες καλύτερα και από οικογένεια. Γιατί αυτή είσαι, θέλεις να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να μην είναι χάλια όσοι νοιάζεσαι. 
Και είσαι πραγματικά ο ορισμός της έννοιας νοιάζομαι. Χωρίς μεγάλα λόγια και με φαρδύ χαμόγελο, είσαι η χαρά της ζωής.
Είσαι αυτή που θα ξυπνήσεις από νωρίς και θα ξυπνήσεις και τον άλλο με γέλια και χαμόγελο και ας έχετε κοιμηθεί ελάχιστες ώρες. Πάντα έχεις τόσα να κάνεις. Είσαι γεμάτη καφεΐνη και όνειρα. Έχεις στόχους και όνειρα και αν με ρωτάς, ο μόνος άνθρωπος που πιστεύω πως μπορεί να πετύχει όσα θέλει είσαι εσύ. Αλλά και αν δεν τα πετύχει, δεν θα απογοητευτεί κανείς, ξέρεις γιατί; γιατί έχεις δώσει τόση αγάπη γύρω σου που το μόνο που μετράει είναι που είσαι αυτή που είσαι.
Δεν βγήκες ποτέ για να ψωνίσεις ρούχα, ούτε ήπιες ποτέ πολύ, εκτός την 5 ήμερη φυσικά, ήθελες να φύγεις από το λύκειο και το στομάχι σου ήταν χειρότερος κόμπος και από τον γόρδιο δεσμό όταν δώσαμε Πανελλήνιες, Έκθεση. Το αγαπημένο σου δώρο ήταν πάντα ένα βιβλίο. Γιατί είσαι περίεργη δεσποινίς, να μάθεις όλο το κόσμο, και εμείς για πάντα θα σε πειράζουμε κάνοντας πως ξέρουμε κάτι που δεν ξέρεις και δεν στο λέμε. Κοκκινίζεις και σκας από περιέργεια. Και είσαι σκέτη φάτσα. 


Θες να φύγεις, και είναι εγωιστικό να σε θέλουμε κοντά μας, αλλά λένε η οικογένεια είναι οι φίλοι που επιλέγεις και το ξέρεις πάνε χρόνια που είσαι κομμάτι της δικής μου οικογένειας. Αλλά και συ έκανες το ίδιο για μένα και πάντα θα προσπαθώ να κάνω ακόμα περισσότερα για σένα. Τι να κάνουμε κοπελιά; με σκορπιούς έμπλεξες. Απαίσια φάρα. Αλλά η Ελλάδα είναι μικρή για να εκπληρώσει τα όνειρα σου. Έχει τόσα σύνορα. 
Μικρή ονειροπόλα, μην είσαι χαζή και αγάπα τον εαυτό σου όσο τον αγαπάμε εμείς που σε γνωρίζουμε. Μίλα για ότι σε προβληματίζει, σε όποιον θες. Μην νοιαστείς για το ότι τον επιβαρύνεις, οι φίλοι είναι για να τα μοιράζονται όλα, αλλιώς χάνουν την μισή μαγεία.
Ξέρεις πως είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχει καταφέρει να τσακωθεί μόνο μια φορά μαζί μου;; Ποια είσαι τελοσπάντων Μαρία Βατίστα;

ΥΣ Ένα Χριστουγεννιάτικο ποστ με λατρεία από την κρύα Χώρα των Θαυμάτων. 
ΥΣ Αφού δεν έχεις όρεξη για Χριστούγεννα σε Χριστουγενοποιήσα εγώ (μη φωνάζεις, σε ακούω!)

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Χριστούγεννα; (Ποστ Αφιέρωση)


Που λες αγαπητέ αναγνώστη για όσα διαβάσεις σήμερα θέλω να με συγχωρέσεις. Τελευταία βλέπεις, δεν κοιμάμαι καθόλου καλά και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Να δα, εχτές στον ύπνο μου είδα πως η προφητεία των Μάγιας, σου λέει τελικά βγήκε πραγματική. Ο κόσμος όπως τον ξέραμε άλλαξε. 21/12 η γη σταμάτησε να γυρίζει και ‘μεις αντί να εκτοξευτούμε με φόρα στο σύμπαν, μείναμε με έναν αιώνιο ήλιο πάνω από το κεφάλι μας.
Ναι αγαπητέ αναγνώστη ο χρόνος πάγωσε λέει και η γη έμεινε απόλυτα στάσιμη και η μόνη χώρα με ήλιο θα ‘ταν η Ελλαδίτσα. Όλες οι άλλες θα χαν, λίγο απόγευμα, λίγο μεσημέρι, λίγο βράδυ, λίγο… λίγο.. λίγο. Και η ζωή θα έπρεπε να συνεχιστεί ως έχει. Όμως η έλλειψη μαγνητικού πεδίου, λέει (άκου να δεις) θα μας στερούσε όλα τα τεχνολογικά επιτεύγματα και δυστυχώς θα έπρεπε να αρχίσουμε από το 0. Αυτήν την καταστροφή προέβλεψαν οι Μάγιας. Μια ζωή από το μηδέν χωρίς ίντερνετ. Είστε σοβαροί;;;
Στον ύπνο μου δε, βροχές, καταιγίδες.. στις 20/12 ο κόσμος κατέρρεε. Ίσως βέβαια να μου ‘κατσε βαρύ και το τοστάκι, ή να επηρεάστηκα από τον κατακλυσμό του Νώε εδώ στας Πάτρας. Κανείς δεν ξέρει..


Που λες με όλα αυτά ξύπνησα φοβισμένη και ένα τσικ ιδρωμένη. Φοβισμένη πως δεν έχω προλάβει να ερωτευτώ, να κάνω εκείνη την κουλή φαντασίωση πραγματικότητα, να  γίνω μάνα, να ταξιδέψω στο κόσμο, δεν έχω δουλέψει με πάθος πάνω στην διαφήμιση, κάτσε κόσμε μην καταστρέφεσαι δεν έχω προλάβει να δω το στολισμένο δέντρο της μάνας!
Άσχημη φάση σου λέω.
Πρέπει να αναθεωρώ σιγα σιγά τις προτεραιότητες μου. Να μιας και τελειώνει ο χρόνος (μας), πρέπει να είμαστε λίγο πιο απαιτητικοί με τα ειλικρινά θέλω μας και να κάνουμε όσα θέλουμε. Ξέρω μέχρι και συ θα αρχίσεις να μου λες στο τέλος, το όλο λες λες και γκρινιάζεις. Είμαι γκρινιάρα αγαπητέ αναγνώστη. Για αυτό με αγαπάνε. Μην το αμφισβητείς τούτο. Με αγαπάνε και έρχονται να μείνουν μαζί μου, με δώρα τόσο όμορφα που τύφλα να χει ο άγιος ο Βασίλης.
Πριν συνεχίσω θέλω όμως να ξέρεις πως ενώ αυτό το ποστ είχε άλλη κατάληξη, με απείλησαν πως επειδή σταμάτησα τα αλλοπαρμένα κίνκυ ποστ μου, και άρχισα τα χρηστικά θα σταματήσουν οι επιχορηγήσεις, δωράκια, αγαπάκια κλπ και για αυτό θα στείλουν φωτογραφίες και ντοκουμέντα μου στο φβ, οπότε πρέπει να αλλάξω την κατάληξη μου. 
Και όλα αυτά ενώ πέρασα το πιο τρελό σαββατοκύριακο. Ένα σαββατοκύριακο, πολυλογίας, πανικού, στρωματσάδας, φαγητού, χορού, κουτσομπολιού, φλερτ και χαλάστρας (Ναι εσείς που με ρωτήσατε, μάθετε πως όντως μου κάνατε μια αλλά χαλάλι σας).


Που λες έχεις ξυπνήσεις από τις 6:50 για να πας για μάθημα, κάνεις 4 ώρες εργαστήριο, γυρνάς, μαζεύεις πλένεις, καθαρίζεις , μαγειρεύεις, λούζεσαι, παίρνεις ΜΒ (βλέπε φιλενάς) από το ΚΤΕΛ , πας για μπόουλινγκ, τρως γκούντις, κουβαλάς βαλίτσες, τρέχεις σε κάτι Γερμανούς φίλους σου, επιστρέφεις 1:30 σπίτι, καταλήγεις 4 να κοιμηθείς. Και έρχεται η φιλενάς (βλέπε ΜΒ), το τέρας στις 4 το πρωί πάνω που έχεις γλαρώσει στο ύπνο μετά την εξαντλητική περιήγηση σε όλες τις φώτος του Γυμνασίου και του Λυκείου που περιέχουν την επική ατάκα « -Πως καταντήσαμε έτσι; -Εμείς καταντήσαμε κούκλες οπότε δεν πειράζει!» να σε ρωτήσει εν τέλει, «Τάνια; Το πέστο πως φτιάχνετε;» Σοβαρολογείς;;;;
Κι όμως με ρώτησε φίλε αναγνώστη. Και αν κουράστηκες εσύ σκέψου εμένα. Βέβαια μη μιλώ και γω, γιατί αυτό το σουκου είδα ξανά την τρελή Πατρινιά με την πιο απίστευτη ενέργεια του κόσμου. Που κάνει ότι μα, ΟΤΙ μπορείς να φανταστείς με μόνο 5 ώρες ύπνο και αντέχει. Τι να πεις; Είμαστε ασυγχώρητα πτώματα.
Η μέρες πέρασαν, εγώ έπαθα υστερία καθαριότητας, η κουζίνα κρίση ανασφάλειας (σταμάτησε να μαγειρεύει αφ’ εαυτού της) τα μαλλιά μπουκλωθήκαν δίνοντας άλλο στιλ, τα λεφτά έφυγαν σαν αέρας, η μάνα έπαθε κρίση πανικού, τα ψώνια και το φαί δεν ταίριαξαν καθόλου μεταξύ τους και το Σάββατο η μισή Πάτρα ένιωσε την απόλυτη οργή μιας γυναικοπαρέας (καλά είχαμε και κάτι άντρες αλλα γουατέβα).
Η βδομάδα μας βρήκε περίεργα, άφραγκους, με εργασίες και χαμόγελα γιατί η μάνα μας περιμένει στας πατρίδας, να λιώσουμε στα χαλιά μας, να θαυμάσουμε το δέντρο μας, να σταματήσουμε να πλένουμε/καθαρίζουμε/σφουγγαρίζουμε, με ζεστό φαί και καθαρά ρούχα, μπας και πούμε ένα καλές γιορτές, αφού εδώ ότι θες είναι, αλλά Χριστούγεννα ακόμα δεν είναι.
ΥΣ Στην χώρα των Θαυμάτων η Σούζη τρώει και τρώει και ψεύδεται!
ΥΣ2 ΜΒ αφιερωμένο μωρή καψούρα το ποστ, λίγο και στην Αποστλ, και στο μικράκι το Νταουτάκι. Αυτά. Καλές γιορτές λέει.
ΥΣ3 Μάνα στείλε λεφτά δεν έχω για εισιτήρια.
ΥΣ4 Γείτονα σόρι που γράφω αυτό το ποστ 1:43 το βράδυ με Kings of Leon στην διαπασών. Αν με διαβάζεις είσαι γλυκούλης που με αντέχεις και υπόσχομαι να μην τραγουδάω ώρες κοινής ησυχίας και να μην αφήνω το Νταουτάκι να γκαρίζει 6:20 το πρωί για την οικονομία.
ΥΣ5 Αυτά!

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Get Out (Patra Vol #2)


Οι γιορτές μπαίνουν για τα καλά και το 2ο αφιέρωμα για τα όμορφα στέκια της Πάτρας, συνεχίζεται. Μετά από ψάξιμο, πολύ βροχή και κρύο καταλήξαμε να σας παρουσιάσουμε άλλα 3 όμορφα στέκια, που τις γιορτές είναι ακόμα πιο όμορφα, αλλά πάω στοίχημα πως θα είναι μαγικά και μετά απ’ αυτές.

Playhouse:


Πόσο άδικα το κατηγορήσαμε για ακριβές τιμές στο προηγούμενο ποστ; Έχω σχεδόν 2 χρόνια να πάω στο αντίστοιχο των Εξαρχείων αλλά τούτο εδώ έχει απίστευτα χαμηλές τιμές. Μπαίνεις από μια παλιά μικρή πορτούλα στην Ρήγα Φεραίου, πάνω από ένα cdαδικο μέσα σε κλασσικό παιχνιδάδικο, με την κυρία Πόρκι στην είσοδο να σε καλωσορίζει και χιλιάδες παιχνίδια στου τοίχους που ειδικά εκπαιδευμένοι σερβιτόροι είναι έτοιμοι να σου εξηγήσουν και να σου προτείνουν. Μεγάλος χώρος με καλό καφέ και γευστικά μεγάλα κείκ σοκολάτας σε νορμάλ για την εποχή τιμές.
Πληρώνεις μόνο ότι πάρεις αφού τα παιχνίδια είναι δωρεάν και αν δεν θες να πάρεις κάτι οι τιμές είναι γύρω στο 1,5 με 3 ευρώ την ώρα ανάλογα το παιχνίδι.

Σκουφάκι:


Με ΔΙΑΦΟΡΑ το πιο ωραίο μαγαζί στην Πάτρα, πέφτεις τυχαία πάνω του κατηφορίζοντας την Πατρέως καθώς πας να πάρεις τα συγγράμματα από το υπέροχο Discover (βιβλιοπωλείο για το οποίο θα μιλήσουμε σε άλλο ποστ). Ο χώρος είναι κάτι μεταξύ παραμυθιού, ζεστής φωλιάς και Αμελί. Μικρός, στολισμένος υπέροχα, ένα μαγικό μπιστρό γεμάτο εικόνες και μυρωδιές.
Μην πάτε Σάββατο, είναι που είναι μικρό, δεν υπάρχει πιθανότητα με τόσο κόσμο να βρείτε να κάτσετε. Αξίζει και το μπαλκονάκι του, αν δεν βρέχει.
Το καρουζέλ της φωτογραφίας είναι μέσα στο μαγαζί.

Τηλιγάδης:


Μιλήσαμε για καφέ καιγια φαγητό να μην μιλήσουμε και για γλυκό/πρωινό; Η Πάτρα είναι γεμάτη από ένα πράγμα. Φούρνους, κάθε γωνία και 4,5 φούρνοι. Έτσι μετά από δυσκολίες, εντεταλμένες προσπάθειές, και πολύ φαΐ καταλήξαμε στον καλύτερο.
Τηλιγάδης. Σφολιάτες, σοκολάτες τάρτες με φρούτα, λεμον πάι, κέικ, μάφινς, μπισκότα σοκολάτας, καρύδας και η λίστα συνεχίζεται ασταμάτητη. Μπείτε, μυρίστε και απολαύστε ανεύθυνα.
Οι τιμές είναι αρκετά προσιτές, οι μυρωδιές είναι τέρμα ελκυστικές (μυρίζει από την γωνία σας λέω). Ζητήστε και δοκιμάστε τον «οργασμό του ουρανίσκου» και μετά μπορείτε να λιώσετε όσο θέλετε. 

Αυτά προς το παρών αγαπητέ αναγνώστη, για τώρα αποχαιρετούμε σιγά σιγά την Πάτρα και γυρνάμε στα πάτρια εδάφη του Πειραιά να κάνουμε και μεις σπιτικές γιορτές. Να σταματήσουμε τα ντιλίβερι, να σιδερωθεί κανα ρούχο, να εξοικονομήσουμε και κάνα φράγκο γιατί δεν βλέπω Χριστούγεννα να έρχονται!

ΥΣ Αρχίζουν πια και επίσημα τα Χριστουγεννιάτικα ποστ, αφού προσπαθούμε απεγνωσμένα στην Χώρα των Θαυμάτων να μπούμε στο κλίμα!

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Get Out! (Patra Vol#1)


Καλησπέρα σας, καλό μήνα, καλές γιορτές να έχουμε, καλά Χριστούγεννα!!
Μια από τις αγαπημενότερες γιορτές του χρόνου έρχεται με δειλά βήματα και ‘μείς ήδη μπαίνουμε σε mood.
Πρέπει λοιπόν να ξέρεις αγαπημένε αναγνώστη μια πόλη την μαγεία της (όση και αν έχει) την δείχνει στις γιορτές και περισσότερο τα Χριστούγεννα. Και αν και η Πάτρα δεν ήταν η αγαπημένη μου πόλη, τις τελευταίες μέρες (που να έτυχε να χω και λεφτά) την εξερεύνησα και βρήκα τα μερικά από τα κρυμμένα μυστικά της που μου άλλαξαν γνώμη. Και ξαφνικά απέκτησε μια άλλη μαγεία.
Έτσι είπα να μοιραστώ μαζί σας μερικά όμορφα μέρη που βρήκα, ώστε άμα περάσετε από δω να ξέρετε που να πάτε βρε παιδί μου.

Tag:



Εντάξει, είσαι φοιτητής, δεν παίζει να διαβάσεις σπίτι γιατί μπορεί να έχει από συγκάτοικο, γονείς, αδέρφια μέχρι φίλους που θα κάνουν τα πάντα να σου αποσπάσουν την προσοχή; Ενώ από την άλλη δεν μπορείς τις βιβλιοθήκες και θες και ίντερνετ; Οκ πιο cool από το tag δεν παίζει.
Ησυχία, ηρεμία, απίστευτα γρήγορο ίντερνετ και κόσμος, όλα αυτά σε έναν πολύ ωραίο χώρο που ή θα πας για καφέ με παρέα λάπτοπ, χαβαλέ  ή θα πας στο αναγνωστήριο, ησυχία διάβασμα καφέ. Και όλα αυτά σε απίστευτα χαμηλές τιμές. Καφές ελληνικός μόνο 1,70, κρουασάν σοκολάτας 1,40.
Χαζέψτε.

Mr Burger:


Βασικά νομίζεις πως περνώντας την πόρτα πας σε κλασάτο Αμερικάνικο χαμπουργκεράδικο. Μουσική, τραπέζια μαυρόασπρες φωτογραφίες παλιών ταινιών στους τοίχους, μια παλιά κινηματογραφική μηχανή και απολαυστικά μεγάλα μπέργκερ!
Το λάτρεψα! Και σκέψου πως δεν τρώω καν μπιφτέκι. Αλλά έχει τόσες πολλές και διαφορετικές γεύσεις που εθίζεσαι. Δυστυχώς οι τιμές όμως είναι τσιμπιμένες.
Απολαύστε υπεύθυνα. Και κλέψτε και σεις τους καναπέδες τους

Magazara:


Βαρέθηκες τα συμβατικά καφέ; Είναι το Playhouse η αδυναμία σου; Μην ψάξεις το αντίστοιχο πατρινό. Δεν αξίζει. Το Magazara συνδυάζει καφέ, κόσμο και δωρεάν παιχνίδια με καλή μουσική. Οι τιμές στον καφέ είναι μέτριες αλλά τα παιχνίδια είναι εντελώς δωρεάν και αρκετά για να επιλέξεις.
Αρκετά ενδιαφέρον για έναν διαφορετικό απογευματινό καφέ.
Παίξτε προσεχτικά.


Τέλος θα σας κλείσω αυτό το ποστ (που θα έχει και συνέχεια) με το πιο υπέροχο παιχνιδάδικο που έχω επισκεφτεί εδώ και χρόνια.  Κάπου πάνω στην Γούναρη κρύβετε αυτό:


Αν δεν μαγεύτηκες μόνο από τις φωτογραφίες της βιτρίνας είσαι ένας σκληρός και άκαρδος άνθρωπός. Αν μαγεύτηκες, θα σου πω πως μέσα είναι τύφλα να έχουν οι Αμερικάνικες ταινίες με τα τεράστια μαγαζιά παιχνιδιών που μας υπνωτίζουν.

ΥΣ Στην Χώρα των Θαυμάτων ζούμε χωρίς νετ με δυσκολία πια.