2014, σ' αγαπώ!
Ήθελα να στο πω, να είμαι ειλικρινής και να σε κάνω περήφανο γιατί τα κατάφερες.
Στιγμές στιγμές στιγμές.
Οι λιγότερες φωτογραφίες οι περισσότερες αναμνήσεις. Πως γίνεται ένας άνθρωπος που κυκλοφορεί με μια ανοιχτή φωτογραφική να μην έχει αποθανατίσει τις αγαπημένες του στιγμές πουθενά;
Το 14΄είχε αρχικά... Υγεία! Δεν είχε λεφτά βέβαια. Είχε μετακόμιση, είχε λύπη είχε καλό φαΐ δεν είχε πολλά κιλά. Είχε νέους φίλους και μια νέα δουλεία. Δεν είχε πολύ γκρίνια. Είχε παραλίες, εμπειρίες και ένα υπέροχο καλοκαίρι. Είχε κοκτείλς, είχε ταινίες -παλιές καθόλου σχεδόν καινούριες. Είχε Βάσκες, Μουρακάμι, Μαρίας, Τόλκιν.
Είχε βασιλόπιτες με σοκολάτα, τις πιο ωραίες βάφλες, είχε πατάτες τηγανιτές αλλά δεν είχε μπέικον. Είχε θέατρο και τη διπλανή μου για 12 χρόνια να πρωταγωνιστεί. Είχε λυπες αλλά μας έδεσαν και αυτές. Είχε νέους φίλους, αλλά πήρε μερικούς παλιούς. Είχε Μουντιάλ και ας πήγε ο Αλόνσο στη Μπάγερν. Είχε και καινούρια ταινία Τιμ Μπάρτον και το τέλος του Άρχοντα (δεν νομίζω να γυρίσουν ποτέ το Σιλμαρίλιον). Είχε το καλύτερο πάρτι που πήγα ποτέ. Είχε και πάρτι αποχαιρετισμού. Πολλά πάρτι αποχαιρετισμού.
Και πάρτι έκπληξη είχε, πολλές εκπλήξεις. Είχε και έναν έρωτα, τον Άρη, χνουδωτό και κατρουλιάρη.
Είχε και πρακτική και πτυχιακή και ένα μάθημα που μου το άφησε για το 2015 (φακ φακ φακ).
Το 2015 έχει ήδη υπέροχες αναμνήσεις. Έχει προοπτικές. Έχει φίλους και έχει αυτές τις φωτογραφίες ντοκουμέντα!
Καλές γιορτές και μην ξεχνάτε τι έχετε. Τι κουβαλάτε, τι σας σημαδεύει.
Όσα και αν σου λείπουν, όσα και να θες να πετύχεις, όσο και αν παλεύεις, μην ξεχάσεις να εκτιμήσεις τα χαμόγελα. Το 2014 ήταν bailando, ήταν ήχοι πραγμάτων όταν πέφτουν ηταν ταξιδια και beach party.. Ήταν εκείνο το ξημέρωμα που είδαμε μαζί, ήταν εκείνο το απίστευτο τελευταίο βράδυ που βγήκαμε σαν φοιτητές. Ήταν μια φίλη που επέστρεψε, μια άλλη που πέτυχε, μια που με υποδέχτηκε στο νησί της, ένα μοντέλο, ένας κάφρος, ένας φίλος που επέστρεψε, ένας που δεθήκαμε και χιλιάδες χαμόγελα. Χιλιάδες!
Το 2014 ήταν η χρονιά που μας χάρισε αναμνήσεις, όπως ας πούμε, όλοι ξέραμε που ήμασταν στα 7 τις Βραζιλίας, ή τις σημαίες που περίμεναν να πανηγυρίσουν όταν τελικά η Ελλάδα δεν πέρασε στους 8 του Μουντιάλ. Είναι η χρονιά του τελευταίου Άρχοντα και η χρονιά με την καλύτερη (δεν σηκώνω κουβέντα) διαφήμιση:
Είμαι ολοκληρωτικά ερωτευμένη με αυτή τη διαφήμιση!
Είναι η καλύτερη χρονιά του Game of Thrones, η χρονιά που πέθανε ο Τζόφρι! Η χρονιά που οι Σταρκ πήραν λίγο το αίμα τους πίσω. Είναι η χρονιά που όλος ο κόσμος πήγε στην Πάτρα για το καρναβάλι και γω γύρισα 2 να κοιμηθώ... γιατί πάει γέρασα πια.
Επίσης είναι η χρονιά που έμαθα να αγοράζω απο το ίντερνετ και στ'αλήθεια... πως ζούσα μέχρι τώρα; Είναι η χρονιά που ξεπέρασα έναν μεγάλο έρωτα. Είναι η χρονιά που άφησα το σπίτι μου, και γύρισα στο πατρικό (κλαίει από μέσα της με λυγμούς). Είναι η χρονιά που ο Μακόναχι έκλεψε το Όσκαρ από τον Λεο, Και όσο απιστευτο και αν φαίνεται, εγώ συμφωνώ με την επιλογή.
Η χρονιά που έβαλα 2 βιβλία στο top5 των αγαπημένων μου και η χρονιά που απολαύσαμε Θέατρο, Χριστουγεννιάτικες βόλτες και ζωή!
Γιατί τι άλλο θέλει η ζωή αν όχι τα παραπάνω.
2015 μπι καιντ! Καλή Χρονιά θαυματάκια μου!
