Στο βρακί του θα σε βάλει

Η παραλία είναι ο φυσικός μου τόπος, μπορώ να μείνω για πάντα εκεί με μοχίτο και ένα λάπτοπ που και που, να ακούω μουσική και να διαβάζω βιβλία. Βλέπεις, είναι το ζώδιο, είναι που από μικρή μεγάλωσα στην θάλασσα, πάντως από τόσο δα (χαρακτηριστική κίνηση με το χέρι) είχα κόλλημα να είμαι η πρώτη που πάει στη θάλασσα και η πρώτη που θα μαυρίσει σε επίπεδο "γυφτάκι" έγινες πάλι ρε σούργελο. 

Γενικά πέρα από την θάλασσα, από μικρή μου άρεσαν και τα προσωνυμία, σούργελο, όργιο, βλήμα κλπ. Άλλωστε, είμαι αυτή που ο πρώτος της έρωτας την φώναζε ούφο αρκετό καιρό πριν την αποκαλέσει με το κανονικό της όνομα. Ποτέ δεν με πείραζαν, ποτέ δεν τα παρεξηγούσα και πάντα φώναζα τους φίλους μου με ένα που είχα εφεύρει εγώ. Ακόμα και τις καψούρες μου. Την μεγαλύτερη την αποκαλούσα "ο ηλίθιος". Όχι βλάκας, προσοχή, ηλίθιος. Γιατί το μυαλό του απείχε πολύ από ενός βλάκα, ή από ενός μέτριου, για την ακρίβεια, ήταν έξυπνος για άντρας. Βέβαια, λιγότερο από όσο νόμιζε ο ίδιος, αλλά παρόλα αυτά έξυπνος. Το ηλίθιος, έγκειται στο ότι χαράμιζε στην ανωριμότητα και στην ανασφάλεια ένα τέτοιο προσόν για έναν άντρα. Το μυαλό... βασικό θέμα της προχτεσινής συζήτησης.

"Αν ο άντρας έχει μυαλό, έχει και αυτοπεποίθηση και αν είναι έξυπνος και βρει μια έξυπνη γυναίκα, θα θέλει να παίξει με το μυαλό της. Αν το καταφέρει, θα τα γαμήσει όλα, θα την αλλάξει, δεν θα βγει η ίδια. Γιατί να θες, λοιπόν, κάτι που θα σε αλλάξει; που θα σε τρελάνει; κάτι από το οποίο δεν θα βγεις αλώβητη " Βίτσια; κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτηση και επεκτάθηκε σε κονωνιολογικές και ψυχοσωματικές αναλύσεις 3ου βαθμού και βάλε. 
"Οι έξυπνες, αν είστε όντως έξυπνες μπλέκεται με άντρες χωρίς αυτοπεποίθηση για να τους βάλετε στο βρακί σας, τους σέρνεται κανονικά." Έτσι την καταλαβαίνει την έξυπνη γυναίκα. Αλλιώς είναι ανασφαλής. Δήθεν συνειδητοποιημένη αλλά στην ουσία τέρμα ανασφαλής.

"Μην πεις σε κάποιον πως ξέρεις τι θες, αν μου το πει αυτό εμένα γκόμενα, θα της τάξω εύκολα τον ουρανό με τ'άστρα. Είναι το πρωινό μου, για κάθε άντρα δηλαδή. Θα της κάνω χάρες και λουλούδια για όσο μου το παίζει δύσκολη και στο τέλος που θα μου κάτσει και θα την έχω θα την κατηγορήσω πως αυτή με άλλαξε." 

Δεν ξέρω αν ο παραπάνω σου φαίνεται σαν μάστερ του είδους, ή μαστερ της μαλακιάς (και σκέψου πόσα άλλα είπε), πάντως εγώ θα σου πω, άμα πιάσει στο μπλα μπλά και την Ζιζέλ μπορεί να ρίξει. Έτσι είχε πει ο φίλος που μου τον γνώρισε (και μένα θα ρίξει αυτός άμα θέλει, είπε συγκεκριμένα). 

Εγώ πάλι του χα πει, πως αν δεν τον έβλεπα μόνο βράδια που περιείχαν αλκοόλ, θα τον είχα αντιπαθήσει, πιθανόν και απαξιώσει. Όχι ότι είναι κακός, είναι απλά πολύ σίγουρος. Είναι τόσο σίγουρος που καταντά μισητός. Σίγουρος γιατί ξέρει, γιατί οι γυναίκες τον επιβεβαίωσαν, γιατί έχουμε γίνει όλες ένα μάτσο.. σκατούλες. Να το πω ευγενικά. Έχει άδικο; μπορείς να τον κατηγορήσεις; γιατί; για το ότι μας βάζει σε ένα σάκο όλες, μας χωρίζει σε κατηγορίες και ανάλογα τα ρίχνει την κάθε μια;

Εδώ δεν μας ενοχλεί η μαζοποίηση σε ρούχα, παπούτσια, μαλλιά  σπουδές, μουσικές, ενδιαφέροντα, έλλειψη πρωτοτυπίας στην ζωή μας ή στον χαρακτήρα μας, εκείνος που μας τα λέει χύμα μας ενοχλεί; 

Κάπως πικρόχολα και με μπερδεμένες οπτικές έκλεισε αυτή η βδομάδα. Χωρίς να έχω την πραγματική αντοχή να σχολιάσω τα παραπάνω, απλά αναζητώντας μια βουτιά. Βλέπεις η βδομάδα περιείχε, άγχος για τις πανελλήνιες, λες και έδινα εγώ ένα πράγμα, που όταν έδινα εγώ, δηλαδή, ανάθεμα και με ένοιαζε(!), με ψάξιμο σε χιλιάδες αγγελίες που σου έταζαν τον ουρανό με τ'άστρα για σπίτι και εν τέλη σε χρέωναν για τον όμορφο που έμενε στο διπλανό διαμέρισμα (αλλιώς δεν εξηγούνται τα νοίκια) και με διήμερα σεμινάρια, που ανοίγουν ορίζοντες και μάτια (κούκλος ο ομιλητής) και κάνεις τις καλύτερες γνωριμίες για μελλοντικές δουλειές (ναι χαζοχαίρομαι μονάχη μου!!). Προφανώς μετά από όλα αυτά και την καψούρα με τους ήρωες του Φιτζέραλντ το μόνο που θες είναι μια βουτιά, στην όσο πιο κρύα γίνεται, θάλασσα (και ας έχει αχινούς). Ξεχνάς τα πάντα και θυμάσαι πως κάποιος κάποτε σου είπε πως αν χαμογελάς, τα μάτια σου μπορούν να πουν πολλά περισσότερα από όσα θα χρειαστεί να ξεστομίσεις ποτέ. 

Στο Γυμνάσιο...

Να κάτι τέτοιες μεγάλες ώρες χρειάζεται ένα blog για να κάνεις την αυτό-ψυχανάλυση σου! Για να ξεσπάς, για να κατηγορείς την Άνοιξη, τον Μάη και τον χρόνο που περνάει και φεύγει. Γιατί περνάει.. και μπορεί να αλλοιώσει τα πάντα!

Έχουμε κατηγορήσει πάμπολλες φορές την άμοιρη την Άνοιξη, πως είναι κάτι στον αέρα της που μας κάνει να χαλαρώνουμε, να ηρεμούμε, να ελπίζουμε, να ονειρευόμαστε και κάποιοι λεν, να ερωτευόμαστε. Βλέπεις η δικαιολογία των φερορμόνων που εκρήγνυται στον αέρα (όπα έτσι δεν τις λένε;) μας αποπροσανατολίζει και πάνω που ο αγχωτικός χειμώνας βγαίνει, η ομορφιά και η λιακάδα μας πείθει πως ο μυστήριο βλέμμα, η τρυφερή καρδία, η γλυκό χαμόγελο ο με πολύ χιούμορ και ο κάθε λογής ινδιάνικο παρατσούκλι είναι ότι χρειάζεται για να γίνουμε ακόμα πιο χαρούμενοι. 

Όμως το χαμόγελο δεν σου ναι αρκετό, τα μάτια που θες να εξερευνήσεις δεν σε κάνουν αρκετά δυνατό για να ζητήσεις να τα διαβάσεις, και εκείνο το χιούμορ του που λατρεύεις τις πιο σκοτεινές σου ώρες δεν σε παρακινεί αρκετά για να το διεκδικήσεις! Και μένεις τελικά να κατηγορείς την Άνοιξη. 

Και η ζωή σου...αντί να γίνει καλύτερη γίνεται ένα τσικ πιο δύσκολή. 

Θυμάσαι τότε στο γυμνάσιο, που δεν έχανες την ευκαιρία να σαι κοντά της, που του 'γραφες ποιηματάκια και τα 'βαζες στα βιβλία του; εκείνο το κρυφό τριαντάφυλλο του Αγίου Βαλεντίνου; και τις ερωτικές εξομολογήσεις στα λευκώματα των φίλων της.. Αλλά πάει αυτός ο καιρός, η αθωότητα έδωσε την θέση της στα κουτάκια της ενηλικίωσης, οι άντρες τρόμαξαν, οι γυναίκες ή θα έγιναν πριγκίπισσες ή θα έγιναν υπέρ του δέοντος μαχητικές και ο έρωτας χάθηκε σε μια γρήγορη στροφή στον Λυκαβηττό, εκεί που μερικά ζευγαράκια πάνε ακόμα να φχαριστηθούν τον έρωτά τους!

Μερικές φορές ξέρεις πως θα μπορούσες να κάνεις ευτυχισμένο κάποιον εκεί έξω, ξέρεις πως πεθαίνεις να μάθεις τι τον βασανίζει και πως αν μπορούσες έχεις τον τρόπο να κάνεις τη μεγαλύτερη έννοια του να φαίνεται πιο ασήμαντη και από ένα σκισμένο καλσόν,ξέρεις πως μπορείς να τα κάνεις όλα πέρα και να προσθέσεις εικόνες μαγείας στο μυαλό του άλλου... αλλά μερικές φορές αυτό δεν είναι το μόνο κίνητρο.

Σήμερα με ρώτησαν αν θα μπορούσα εγώ σαν γυναίκα, να πείσω κάποιον να μπει σε σοβαρή σχέση..

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων μπάνιο ακόμα δεν κάναμε!!

Βγήκα που λες αγαπητέ αναγνώστη με παρέα για καφέ και κατέληξα με homework για το blog μας. Όπως αντιλαμβάνεσαι αυτό δεν είναι ένα όποιο και όποιο ποστ είναι ένα ποστ παραγγελιά από τα αγόρια της παρέας μου, που καιρό είχα να δω και αγριέψανε!

Θα σας μίλαγα για όλη την παρέα, αλλά δεν θέλω να εκθέσω κυρίες (και κακά τα ψέμματα τον εαυτό μου, και μη ρωτάς αν εγώ είμαι καλύτερη, δικό μου το blog ότι θέλω γράφω, βάζω φωτιά και το καίω άμα λάχει ---> ξές το γνωστό παραλήρημα), τους κυρίους όμως με χαρά μεγάλη θα τους εκθέσω, γιατί αυτοί θέλανε ποστ (δεν ξέρατε που μπλέξατε καμάρια).

Το παρέακι των θαυμάτων υποδέχθηκε που λες την Άνοιξη με πολύ κέφι και ενθουσιασμό! Αυτό φάνηκε από την αρχή, όταν άνοιξε το θέμα, "ήρθε ο καιρός της αναπαραγωγής, ο σκυλίτσος με την σκυλίτσα, ο γατίτσος με την γατίστα, τα πουλάκια..." ναι στα πουλάκια είχαμε μια μικρή εμμονή!

Γιατί κυρίες μου ποιος σας είπε πως οι άντρες δεν έχουν εμμονές; Ντροπή να το λες, αυτό κοπελιά, και η εμμονή δεν σημαίνει 100% σεξ, αλλά και έρωτας.

Άντρες ιν λοβ ντίαρ, αυτοί είναι το θέμα, έχουμε τον έναν που φοβάται μην θεωρηθεί "φίλος" τον άλλο που παλεύει να μην θεωρείτε "φίλος" και τον Αργύρη. Μην ρωτάς ποιος είναι ο Αργύρης, αυτός είναι κατηγορία από μόνος του!!!

Είναι δύσκολο να μπλέξεις σε φάση φίλος, γιατί κακά τα ψέμματα παιδιά, η γυναίκα άμα σε δει ωσάν φίλο, δεν σε βλέπει αλλιώς, εξαιρείτε φυσικά, η κατηγορία είμαι ερωτευμένη "με τον κολλητό" αλλά αυτή θέλει στενό και χρόνιο δέσιμο! Πρέπει να κρατούνται τα απαραίτητα προσχήματα δυστυχώς, ποτέ στο φλερτ δεν μιλάμε για πρώην, για καψούρες και για σεξ. Οκ άμα μας τα πει όλα σημαίνει πως δεν θέλει να μας εξάψει την φαντασία, άρα δεν το βλέπει να πηγαίνει μακριά, άρα φίλος. Άμα όμως είσαι κύριος και τζέντλεμαν, (όπως η κάθε γυναίκα το ερμηνεύει αυτό) θα αναζητήσουμε την προσοχή σου, και άμα βγούμε και ραντεβού και περάσουμε καλά, θα ζητήσουμε και δεύτερο... εεε έχεις το πάνω χέρι ρε τρέλα!

Πάμε σε φίλο που την βλέπει από πάντα αλλιώς.... γενικά αν έχεις κάνει κάτι με μια κοπέλα αλλά παραμένετε φίλοι, τα σημάδια δεν είναι θετικά, αν θες την γνώμη μου σε καβατζώνει για τα δύσκολα. Ακόμα και αν σε διεκδικεί γιατί ξέρει πως την νοιάζεσαι, πως θα είσαι εκεί για τα δύσκολα, για μια ζεστή αγκαλιά... και πάλι δεν την βλέπει τόσο ζεστή (αν την έβλεπε δεν θα ξεκόλλαγε)! Δεν μπορεί να σε παίζει, να σε κρατάει σε αναμονή και να "σε μειώνει" έστω και για να σε τσεκάρει και κατα βάθος να σε νοιάζεται... Η γυναίκα πρέπει να εκτιμάει τον άντρα της για να τον θέλει, πρέπει να τον έχει ψιλά ακόμα και αν δεν το αξίζει...έτσι μόνο μπορεί να τον κρατάει χαρούμενο! Βέβαια, παίζει όλα να αλλάξουν με τον καιρό... ίσως ένα όμορφο τραγούδι να είναι μια γλυκιά αφορμή!

Ο Αργύρης λοιπόν, η κατηγορία από μόνος τους, είναι ένα κλασσικό όμορφο παιδί (πανάθεμα σε όλα τα καλά σχόλια μάζεψες) χωρίς να μειώνουμε τους προαναφερθέντες εξαιρετικούς κυρίους, που είναι τραγικά καλός και τζέντλεμαν! Δεν ξέρω τι να πω για αυτόν τον κύριο (άλλον έναν ξέρω έτσι μωρέ) και δεν με βοηθά να του πω κάτι καλό, γιατί δεν θα του τύχει, ευγενικός, πρόθυμος, με στιλ και τακτ πάει και πέφτει σε όποια γυναίκα είναι πρόθυμη να τον βασανίσει! 

Θα σας τον προξένευα αν δεν πίστευα ότι θα μας τον πληγώσετε τον υπέρλαμπρο παλικάρι, αφού είναι ο τύπος που θα δώσει το κατιτις παραπάνω για την καλή της καρδίας του.  Δόξα το Θεό αντοχές έχει και μας ετοιμάζει (λέει το βλέμμα του) κάτι καλό, για αυτό αφιερώνω αυτή την παράγραφό σε εκείνον που μου στέλνει 3 φορές το τέταρτο στο τσατ για να ολοκληρώσω το ποστ! 

Όπως λοιπόν όλοι διαβάσαμε, οι άντρες ερωτεύονται, και είναι πρόθυμοι να μας δώσουν όσα ζητάμε, αν και μόνο αν δεν τους βασανίσουμε με ξέρω/δεν ξέρω σε μεγάλο βαθμό! (αν μας βασανίζουν αυτοί;; εεε  ομορφιά μου έχω άλλο ποστ για αυτό)

Γενικά όμως ρίξτε ένα στραβό χαμόγελο και πείτε ένα καλημέρα και θα κάνετε κόσμο και ντουνία χαρούμενο!!!

Όσο για το σεξ, γίνεται εφευρετικοί, να ας πούμε εκείνη την φαντασίωση στην τελευταία τουαλέτα αριστερά στο ΤΕΙ μην την αποφεύγετε, και το αμάξι είναι πάντα ένα καλό μέρος για εξτριμ σπορ. Μόνο μην προκαλείτε χωρίς να δίνετε τίποτα (αμέσιοντο σε φίλη με... εε το κατάλαβε αυτή)!

ΥΣ Μου παν λέει πως αν μια γυναίκα φαντασιώνετε κάποιον είναι ερωτευμένη μαζί του, γιατί για μας είναι πιο βαθύ και ουσιαστικό, για εκείνους είναι καθημερινό!

ΥΣ2 Στην χώρα των θαυμάτων τραγουδάμε όμορφα τραγούδια για μια Σ και θέλουμε να τα ακούσουμε και live! 

Χριστουγεννιάτικες Ορμόνες

Σήμερα λοιπόν μιλήσω για θέμα sos που με ταλανίζει τις τελευταίες μέρες!! Τις Ορμόνες! Όχι από αυτές που ποτίζουν τους αθλητές και τους μποντιμπιλντεράδες αλλά από τις άλλες τις φυσικές! Και όχι όποιες και όποιες αλλά τις καλύτερες, τις γυναικείες! 

Αυτές τις άτιμες τις αψυχολόγητες, αυτές!!!

Ξέρω αγαπητέ αναγνώστη είχες κάποτε μάνα, αδερφή, γυναίκα, κοπέλα ή κολλητή που κάποιες φορές δεν έπαιζε να την πιάσεις πουθενά. Μαύρο εσύ άσπρο αυτή, πήγαινες άσπρο εσύ σε έβριζε που δεν έμενες σταθερός, απο την άλλη αν δεν άλλαζες την άποψη σου ήσουν  ισχυρογνώμων. Ακόμα και το καλύτερο παιδί να ήταν κάποιες φορές ήθελες να την χαστουκίσεις.

Ο! Ναι την καταλαβαίνω απόλυτα! Και σένα φυσικά φίλε αναγνώστη σε καταλαβαίνω, και τις δύσκολες ώρες που σου 'μελε να περάσεις πλάι σε αυτό το πεισματάρικο πλάσμα και συνάμα ακαταλαβίστικο και γοητευτικό, γιατί παραδέξου το για να την ανεχτείς την αγαπόυσες (είτε μάνα-αδερφή είτε κοπέλα-κολλητή!)

Δεν φταίει αυτή όμως, η φύση! Ναι η φύση που έναν τόσο καλό και πράο άνθρωπό τον έκανε γυναίκα, αυτή τα φταίει! Ναι δεν είναι δικαιολογία αλήθεια! Για μας πέρα από τις κοινές φυσιολογικές ανάγκες (φαί νερό κλπ κλπ) έτσι και το ξέσπασμα των ορμονών μια φορά τον μήνα είναι μια φυσιολογική ανάγκη!

Δεν λέγονται δύσκολες αυτές οι μέρες γιατί κύριοι δεν μπορούμε να σας "κάτσουμε", μετά συγχωρήσεως μαμά, αλλά επειδή πέρα από τους σωματικούς πόνους περιόδου και λοιπών, έχουμε και ψυχολογικές διακυμάνσεις που ούτε τις φαντάζεσαι!! Από κει που σκοτώνεις, αγαπάς και μισείς, από εκεί που γελάς κλαις και βαράς υστερίες, γιατί... απλά έτσι! Σου συμβαίνει δεν το ελέγχεις απόλυτα και μπορεί το οτιδήποτε να πυροδοτήσει μια νέα αντίδραση. 

Θυμάμαι κάποτε τον πατέρα μου να λέει "τρεις Παναγία μου τις έχω, πως θα τα βγάλω πέρα;" εμ δεν έφταιγε ο άνθρωπος, δεν ήταν κακός αλλά σύντομα θα καταλήξει τρελός.

Εχτές κατάλαβα λοιπόν, πως εκείνες τις λίγες μέρες το να τις περνάς μόνος σου είναι φάρμακο για σένα και σωτηρία για το κοινωνικό σύνολο που σε περιβάλλει. Γιατί εμένα για παράδειγμα μια καλημέρα μου είπαν εχτές και μόνο βιβλίο που δεν έφερα σε κεφάλι ενώ μετά από λίγες ώρες χαχάνιζα σαν χαζό λες και δεν υπήρχε αύριο, σε σημείο που με έπιασε στομαχόπονος.

Σημαντικό είναι να φροντίζεις βέβαια και συ καλή μου να το ελέγχεις, ή έστω να ενημερώνεις! "Ξέρετε δεν είναι η μέρα μου" (ξέρω και κάποιον που θα σε τσιγκλίσει ακόμα περισσότερο και ας ξέρει πλήρως την φάση αλλά ας μην το σχολιάσω μέρα που ναι...) να κάνεις κατανοητή την θέση σου ή έστω να αποφεύγεις τις κοινωνικές συναναστροφές!

Βέβαια ξαναλέω ο κάθε άνθρωπός διαφέρει και η κάθε γυναίκα έχει τις δικές της αντιδράσεις απλά να μην το χρησιμοποιεί συνέχεια σαν δικαιολογία!

Εγώ ας πούμε γελάω συνέχεια για να κρύψω όλα τα άλλα, απλά τα νεύρα μου φαίνονται στο πρόσωπο μου (και η δυσαρέσκιά) όπως μου έχουν τονίσει (εεε δεν φταίω), γενικά όμως προσπαθώ να μην βγάζω τις διακυμάνσεις προς τα έξω και να μην υπερβάλλω (η γκρίνια για όποιον σπεύσει είναι χαρακτηριστικό μου, απλά επιδεινώνετε κάποιες φορές).

Αυτά είχα να πω και για σήμερα, ελπίζω να καταλάβατε κάτιτις παραπάνω σήμερα για την κοπέλα που σας άλλαξε τα φώτα, καλή ηρεμία, και υπομονή!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων οι ορμόνες είναι καραμελίτσες που τις τρως μόνο όταν τις χρειάζεσαι! 

Εσείς τα παράξενα πλάσματα..

Είναι αργά και γω είμαι πτώμα, δεν είμαι σίγουρη τι θέλω να πω αλλά ξέρω σίγουρα για τι θέλω να πω και αυτό είναι που μετράει.

Άντρες!

Ναι για αυτούς! Είναι, βλέπεις, που τους άντρες τους αγαπώ και τους νοιάζομαι ειλικρινά. Μη κοιτάς που θα πω ένα "Άντρες πεταμένα λεφτά" που και που. Πάντα θα συμπληρώσω "όλοι εκτός από τον πατέρα μου". Ξέρεις γιατί;" Γιατί ο πατέρας μου είναι η απόδειξη ότι άμα θέλουν αυτά τα πλάσματα είναι υπέροχα!

Όμως γιατί αγαπητή αναγνώστρια εσύ όλο και κάποιον θα θες να χαστουκίσεις που και που (αν όχι στάνταρ έναν μια φορά τη μέρα); Απλό οι άντρες έχουν ένα θέμα δεν κάνουν σύνθετες σκέψεις. Ότι είναι φαίνεται. Τίποτα άλλο ούτε παράξενα βλέμματα, μυστικά, πάθη και ψέματα, αυτά είναι για μας, για την διατριβή μας. Αυτό το μιλάω ώώώώρες με την κολλητή για να μου πει γιατί με είδε έτσι γιατί μου έκανε αυτό εκείνο τ΄άλλο είναι καθαρά γυναικεία συνήθεια. Τούτοι είναι αλλιώς! Νιώθω; τι νιώθω; έρωτα; σεξουαλική ένταση; φιλία; αυτό και θα είναι. Δεν αναλύουν όσα εσύ, δεν μπαίνουν καν στην διαδικασία να σκεφτούν τόσα.

Το έπιασες το θέμα; Αφού ξεπεράσεις αυτό τότε μάθε και το άλλο.

Το μεγάλο τους κόλλημα είναι να ερωτεύονται την λάθος κοπέλα. Την (συνήθως) σκύλα αυτή που θα τους αλλάξει τα φώτα που θα τους κάνει μισογύνηδες, αδιάφορους και αιώνια ερωτευμένους (ειδικά τους πλατωνικά ερωτευμένους θα τους αποτελειώσει). Γιατί; σε αυτό δεν έχω απάντηση εσύ δηλαδή που θα πας στον πυροβολημένο τι είσαι καλύτερη; Ο άνθρωπος έχει μια τάση στον μαζοχισμό. Ως επί το πλείστων γουστάρουμε τα προβλήματα, τις δυσκολίες, όλα τα κουλά ρε παιδί μου, γιατί αλλιώς νιώθουμε να βαριόμαστε, ναι ρε συ και μένα μου τυχαίνει το κακό κάθε 3 και λίγο αλλά έχω και αυτογνωσία. Όχι ότι αυτό με σώζει αλλά είναι ένα βήμα. 

Το θέμα είναι ότι ο άντρας το βάσανο του το λατρεύει και δεν θα ξεκολλήσει για αυτό μην πας να το παίξεις μάγκας  και σωτήρας γιατί μετά θα τραβιέσαι και δεν θα φταίει ο "κολλημένος". Βέβαια ο χειρότερος της υπόθεσης είναι αυτή που τρέχει τον ερωτευμένο. Μου τύχε και σε φίλο και σε κολλητό και σε από όλα, και αυτές τις κοπέλες που ποτέ δεν κατάλαβα τις σιχαίνομαι. Βρε παιδί μου όλο και θα σου τύχει να σε ερωτευτεί κάποιος και εσύ να μην έχεις τα ίδια συναισθήματα μαζί του, το να παίζεις όμως με την ψυχολογία του ερωτευμένου είναι τουλάχιστον πουτανιά και σορι αγαπητέ αναγνώστη που Ομιλώ έτσι κοπέλα πράγμα αλλά, ας είμαστε ειλικρινείς! Και στον δικό μου έρωτα έπεσε ένας άμοιρος κάποτε το προσπάθησα ομολογώ γιατί συγκινήθηκα από το ενδιαφέρων του, αλλά όταν δεν μου βγήκε δεν τον κράτησα τον δόλιο καβάτζα. Γιατί αγαπητέ ερωτευμένε, γυναικά που σου τάζει πως μια μέρα θα είναι μαζί σου αλλά τώρα δεν είστε μαζί γιατί δεν είναι αρκετά ώριμη, σε θέλει για σουπερ καβάτζα, για αλεξίπτωτο στα δύσκολα πως το λένε και ποτέ μα ποτέ μην περιμένεις να σε νοιαστε ειλικρινά. Τόσο καιρό νομίζεις το κάνει;

Και αν αυτό το θεωρείς πρόβλημα να σου πω για τους άλλους που ερωτεύονται και δεν  το λένε ποτέ γιατί δεν αντέχουν την απόρριψη από την μια και μοναδική (ναι ρε παιδί μου και καλά ξέρεις τώρα). Ο! Ναι, συμβαίνει και αυτό! Υπάρχει μωρέ γυναίκα που θα της δείξεις πόσο δα πολύ την αγαπάς πως είσαι ερωτευμένος (όχι να σου γίνει εμμονή) και να μην συγκινηθεί και να σου δώσει μια ευκαιρία (οκ πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις) αλλά ρε σεις μη σκαλώνετε, κάντε την κίνηση σας, μπορεί να μην σας έχει πάρει χαμπάρι η άλλη και για αυτό να μην έχετε τα κατάλληλα δείγματα. 

Φίλε αναγνώστη θα ρωτήσεις ποία είμαι εγώ που μιλάω... καμία! Μια τυχαία που δεν ερωτεύτηκε ποτέ της είμαι. Αλλά είμαι πάνω από όλα φίλη και κοπέλα και μιλάω μέσα από τις δικές εμπειρίες αλλά και μέσα από των φίλων μου Το χω ρε παιδί μου ένα θεματάκι που μεγάλη κοπέλα δεν έχω ερωτευτεί ποτέ αλλά..πια δεν το περιμένω! Ο ενθουσιασμός έχει χαθεί, αν θέλει ο έρωτας δεν θα με κεραυνοβολήσει το ξέρω! Θα έρθει να με βρει, και έχει πολύ πλάκα όταν τον ανακαλύπτεις στα μάτια του άλλου, την σπίθα, το ενδιαφέρον, σε αυτό θα δώσω ευκαιρία σε αυτόν που φοβάται ή που διστάζει ευκαιρία θα δώσει η μοναξιά. Άλλωστε άλλο δειλός και άλλο ντροπαλός! 

Αυτά ρε παιδί μου μου βγήκαν τόσο αυθόρμητα απόψε, ενώ ταυτόχρονα έστελνα και μια εργασία για αυτό μη κρίνετε την νύστα και την τρέλα μου αυστηρά! Να περνάτε καλά φιλιά πολλά

YΣ Στην χώρα των θαυμάτων τα θαύματα γίνονται εκεί που δεν το περιμένεις.. στα απροσδόκητα! 

Οκτώβρης, η επιστροφή!

Και φτάσαμε αισίως στο τέλος του μήνα! Πάμε για νέες αρχές με έναν Οκτώβρη έτοιμο να μας υποδεχτεί. Μιας και έναν μήνα σας γράφω τις εμπειρίες μου μέσα από μια αυτό-θεραπεία το πρωτο ποστ αυτού μήνα θα είναι κάτι σαν μίνι «ανασκόπηση».

Ο μηνάς ήταν δύσκολος με την έννοια του ότι έγιναν μεγάλες αλλαγές, σε πράγματα που επουδενί δεν ήθελα να αλλάξουν, όλο αυτό με καταρράκωσε ψυχολογικά κάνοντας με και ευέξαπτη σε καυγάδες, τα κακά νέα δεν σταμάτησαν να διαδέχονται το ένα τ’ άλλο και με έμενα σε μια δύσκολη ήδη περίοδο με ανάγκαζαν να βρω λύσεις. Όμως ο μηνάς που μπήκε άσχημα πολύ και συνεχίστηκε και μέχρι τα μέσα του έτσι, με βοήθησε να αποκομίσω πολλές εμπειρίες!

Η σημαντικότερη; Ευκαιρίες! Μην τις χάνεις! Γενικά σας μίλησα για την τύχη και πως δεν πρέπει να την αφήνουμε να μας προσπερνάει εγώ και αυτόν τον μήνα (αν θες το πιστεύεις) παραλίγο να αφήσω πράγματα να πάνε στο βρόντο! Ευτυχώς το ‘σωσα. Μου δόθηκαν όμως πολλές ευκαιρίες που ευτυχώς δεν αρνήθηκα και έμαθα πολλά από αυτές, όχι μονο για μένα αλλα και για τους φίλους μου και για το πώς να βοηθάω τους γύρω μου, μα πάνω από όλα πώς να διαχειρίζομαι εγώ τα δύσκολα και πίστεψε με έγινα πολύ καλή σε αυτό!

Ο μηνάς είχε αγωνίες έννοιες αλλα είχε και αποκαλύψεις. Ποιοι είναι δίπλα σου αλλά και ποιους εσύ έχεις ανάγκη να είναι δίπλα σου θα φάνει στα δύσκολα! Φάνηκε. Επιπλέον πάντα αγαπάμε τον κινηματογραφο αλλα αυτό τον μήνα στάθηκε πλάι μου και με βοήθησε σε πολλά το σινεμά, πίστεψε με μια καλή ταινία είναι το ίδιο αναζωογονητή με το φλερτ!

Ο μηνάς βγήκε όμορφα, καταλάβαμε τι θέλουμε και που βαδίζουμε κάναμε τις επιλογές μας και βάλαμε στόχους, αυτό είναι το πιο σημαντικό, αλλα κυρίως ξεσκαρτάραμε την ντουλάπα. Μιλάω και κυριολεκτικά και μεταφορικά! Βγάλαμε ότι ρούχα δεν θα φοράγαμε ή αυτά που δεν ήταν πια για μας αδειάσαμε το συρτάρι από χαρτιά που δεν μας αφορούσαν (πχ έλεγχο Α' Λυκείου) και αφήσαμε χώρο για αυτά που ο μηνάς του «Όχι, Αγίου Δημήτρη και της Μέρας της αποταμίευσης» (όπως είπε και ένας τουιτεράς) θα φέρει.

Θα σας μιλήσω μονάχα με δυο λογία για την τελευταία μέρα του μήνα (ή την πρώτη του νέου).

Για αυτήν μονάχα θα σας πω ότι οι άντρες ΟΣΟ και αν πάνε εάν αρνηθούν να ωριμάσουν δεν θα το κάνουν. Είναι πολύ εύκολο για αυτούς ακομα και αν πλησιάζουν τα 30 ή τα 40. Πατάνε κάπου (που εμείς οι γυναίκες δεν θα ανακαλύψουμε ποτέ) ένα κουμπί και απλά σταματούν κάθε προσπάθεια να ωριμάσουν.

Από την αντίπερα όχθη εχτές ανακάλυψα ότι όλα όσα φοβούνται οι άντρες ότι οι γυναίκες λένε…. Τα λένε! Μια βόλτα σε ένα πάρκο με ένα αμάξι και λιγο μετα τις 1 οι φιλές μπορούν να πουν τα πιο ωραία!

Καλο μήνα λοιπόν! Τώρα ήρεμη θα περάσω ένα γεμάτο σ/κ που αν μου δώσει αφορμή θα σας το σχολιασω! Καλά να περνάτε και να αντέχετε!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων κάνει ήδη αρκετό κρύο και πίνουμε ζεστή  σοκολάτα και φοράμε πασμίνες!

Σεπτέμβρης των Θαυμάτων (vol#13): Στο αυτοκινητο!

To παρεακι των θαυμάτων είναι πάντα πρόθυμο να μου δώσει υλικό για το μπλογκ, εχτές είχα μια έξοδο λοιπόν η όποια προσφέρετε για αναλυτικό σχολιασμό.

Εχτές που λες ήταν μια από τις πιο κακές νύχτες που έχω περάσει. Ευλόγα και συ θα αναρωτηθείς τι το τόσο κακό είχε αυτή η νύχτα τελικά; Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή.

Βγαίνεις για έναν ήρεμο καφέ και για χάρη (μην ρωτάς λεπτομέρειες) μιας φίλης καταλήγεις Βουλιαγμένη για σουβλάκι και… κόντρες. Ναι κόντρες με τα αυτοκίνητα (μούτρα μια ζωή στην φίλη). Από κει που πίνεις ήρεμα τον καφέ σου που κάθεσαι με ανθρώπους που συμπαθείς καταλήγεις με ένα μάτσο μαντράχαλους να τρέχουν, για να το παίξουν μάγκες δίπλα σε μερικές χαζογκόμενες (σορυ για την έκφραση αναγνώστη αλλα..) οι οποίες είναι κοτζάμ γυναίκες και κάθονται και ανέχονται τους «καλούς» τους ή έστω τους φίλους τους να κάνουν τέτοια πράγματα ενώ  το απολαμβάνουν κιόλα.

Δεν θα σχολιασω όμως περαιτέρω αυτά. Αυτές οι καταστάσεις μου φαίνονται παιδικές, ανούσιες και με υποτιμούν. Αλλού ήθελα να καταλήξω.

Μέσα  στο αυτοκίνητο ενός άγνωστου έμαθα την μεγαλύτερη αλήθεια. Μια γυναίκα αποκτά τον σεβασμό ενός αντρα/οδηγού από το πώς θα συμπεριφερθεί μέσα στο αυτοκίνητο, η παραμικρή της κίνηση μπορεί να οδηγήσει έναν αντρα στα αντίστοιχα συμπεράσματα.

Ο άνθρωπος για τον οποίο λέω δεν το είπε έτσι. Αντίθετα είπε πάνω σε μια συζήτηση για την ταχύτητα: Και σεις μέσα στο αμάξι όταν θα τρέξουμε θα αρχίσετε να φωνάζετε «μη μη το κάνεις» (η αναπαράσταση έγινε με την γνωστή λεπτή τσιριχτή φωνή που χρησιμοποιούν οι αντίστοιχες κοπέλες) . Είδα τι ήθελε να πει και του απάντησα ευθύς αμέσως «Αυτό δεν το κάνουν οι γυναίκες, αλλα οι γυναικούλες, εγώ δεν θα επέτρεπα ποτέ στον εαυτό μου να κάνει κάτι τέτοιο.» Μη με πάρεις για ψωνάρα αναγνώστη αλλα θα ένιωθα απλά γελοία.

Μια γυναίκα παίρνει αυτό που της αξίζει σκέφτηκα, οι γυναίκες με τις όποιες η συγκεκριμένη παρέα συναναστρέφεται περνούν αυτό που του αξίζει, δηλαδή αγόρια που παλιμπεδιζουν και δεν τις σέβονται.

Όταν μπαίνεις στο αυτοκίνητο κάποιου πρέπει να το σέβεσαι πρώτα εσύ η ίδια. Αν αρχίζεις να στριγκλίζεις (όπως και οπουδήποτε αλλού) χάνεις τον σεβασμό του αλλού και την εκτίμηση του. Οδηγεί κοπελιά ο άλλος αν δεν σ’ αρέσει η ταχύτητα να μην έμπαινες μέσα αν πάλι δεν ήξερες 1^ον το λάθος είναι δικό σου και 2^ον με τις φωνές τα κανείς χειροτέρα μπορεί να αποσυντονίσεις τον άλλο και θα την κάνει την μαλακιά ευκολότερα.

Ακομα πρόσεξα γενικά τον τελευταίο καιρό πόσο ένας αντρας ακομα και αν δεν φλερτάρει την συνοδηγό του θα  κοιτάξει κάθε κίνηση της. Ο τρόπος που μπορεί να κάτσεις το πόσο σοβαρή ή εύκολη ή ευάλωτη ή διαθέσιμη θα δείξεις κρίνετε από κάθε μικρή κίνηση σου και ο άλλος θα το προσέξει.

Το συμπέρασμα εν ολίγης όμως είναι ότι σου αξίζει παίρνεις, όσα μπορεις να δώσεις τόσα θα δεχτείς. Αρά Ίσως δεν θα έπρεπε να μου φαίνεται τόσο παράξενο πως το ανέχονται όλο αυτό αυτές οι κοπέλες.

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων οι «γυναικούλες» λιθοβολούνται για παραδειγματισμό στις πλατείες πλάι σε κεινες που δεν τους αρέσουν οι άντρες με μούσια.

ΥΣ2 οι φωτογραφίες παραπέμπουν στο «θέμα» που κάθε γυναίκα εχει με τους δυναμικούς άντρες στο αμάξι. Ο Πατινσον εχει απλά ωραίο αμάξι.

Σεπτέμβρης των Θαυμάτων (vol#11): Ο κολλητός μου!

Σήμερα είναι η μέρα… του κολλητού!

Του αντρα! Όχι της κοπέλας. Γιατί δεν ξέρω αν σας το χω πει αλλα εγώ τους άντρες τους έχω σε μεγάλη εκτίμηση και δεν ειρωνεύομαι. Τα αγόρια είναι πολύ ξεχωριστά πλάσματα. Μπορεί ένα αγόρι που είναι το χειρότερο σε μια ερωτική σχέση ταυτόχρονα να είναι το καλύτερο σε μια φιλική. Παράξενα πλάσματα αλλα κατανοητά, όσο δύσκολο μπορεί να είναι να «γνωρίσεις» ένα αγόρι τόσο εύκολο είναι να κάνεις παρέα μαζί του.

Σήμερα είδα μετα από καιρό τον κολλητό μου και μέσα σε 5’ θυμήθηκα πόσο άνετα και καλά αισθάνομαι μαζί του. Γιατι είναι τόσο εύκολο να είσαι με έναν αγόρι φίλος  ρε παιδί μου, ενώ μια σχέση είναι τόσο πιο πολύπλοκη (ρωταω φιλοσοφικά παντα);

Το απόγευμα λοιπόν έβαλα μετα από πιέσεις (γιατί μισώ την πρωταγωνίστρια) να δω το New Girl. Και αυτή που λες, ζει μαζί με 3 άντρες σε ένα σπίτι. Ειλικρινά γιατί οι άντρες φροντίζουν τοοοοοοοσο πολύ την κολλητή τους; Το μονο που είπα μετα το 25’ ήταν «Θέλω και γω!!!!!!!!!!!!!!!!»

Επεξεργαζόμενη λοιπόν το θέμα κατέληξα στο εξής συμπέρασμα. Ο αντρας αισθάνεται άνετα και κοντά στην κολλητή του γιατί δεν εχει τον φόβο για το πώς θα τα πει, για το πώς θα φερθεί (ναι με 2 κολλητούς στο λύκειο είδα και κυρίως άκουσα πολλά….) και όλη αυτή η άνεση που μεταξύ των δυο φύλλων που υπό ερωτικάς συνθήκας δεν υφίσταται εξαιτίας του  «ρομαντισμού», με την φίλη τους φέρνει απίστευτα κοντά.

Δεν μπορω να ξεχάσω την φάτσα του όταν ζητάει ερωτικές συμβουλές ειλικρινά η αξία είναι ανεκτίμητη, ή την φάτσα «έκανα γκάφα» που αν την έκανε σε κολλητό δεν θα υπήρχε θέμα, την φάτσα «μήπως είπα πολλά;» όλα αυτά δεν τα αλλάζεις γιατί με έναν αντρα θα ζήσεις στιγμές που με κοπέλα δεν θα τις ζήσετε ποτε, είναι τα σχόλια που θα κάνει σε μια ταινία, ή χαζομάρες στην πιτσαρία ή τα πληγωμένα προσωπάκια όταν του κρατάς μούτρα.

Με τον φίλο το καλο είναι ότι  τίποτα δεν θα παρεξηγηθεί. Έλα πάντα ένα αγόρι θα εχει ζήσει κάτι χειρότερο με κάποιον φίλο του. Ακομα πάντα θα μπορεις να ζητήσεις μια καλή συμβουλή και να δώσεις μια ακομα καλύτερη, θα κάνεις και μια άλλη κοπέλα χαρούμενη, αν την εγκρίνεις φυσικά. Ακομα τα αγόρια είναι πολύ εύκολα να χειραγωγηθούν, ιδιαίτερα όταν ξέρεις τα κουμπιά τους είναι πανεύκολο. Και δεν λέω να το κάνεις για κακό, αλλα στάνταρ θα σε πάνε βόλτα όπου εσύ θες ή θα δείτε όποια ταινία τους πεις εσύ.

Ακομα καλύτεροι φίλοι είναι οι φίλοι του αδελφού, όταν δεν σου αρέσουν φυσικά είναι ότι καλύτερο για να σου κάνουν τα χατίρια και τα κέφια και να σε περιπιούντε σαν βασίλισσα.

Σήμερα που λες είχα μια πολύ όμορφη μέρα εξαιτίας αυτών των 5΄εκ των οποίων στα 4,5’ έβριζα τον κολλητό μου που είχα 4 μήνες να τον δω λαιβ, να ναι καλά η κοσμοτε δηλαδή αλλά χαλάλι του! Καληνύχτα και αγκαλιές σφιχτές!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων δεν υπάρχει η κοσμοτε και το γουατς απ και τον κολλητό σου τον βλέπεις αναγκαστικά πιο συχνά!

Σεπτέμβρης των Θαυμάτων (vol#10): Φλερτ ις ιν δι εαρ!

Τις τελευταίες μέρες υπάρχει ένας διάχυτος ερωτισμός. Παντού. Να φταίει η πανσέληνος που πέρασε; Να φταίει που υπάρχει μια βαρεμάρα και ψάχνουμε διεξόδους; Δεν ξέρω αλλά παντού υπάρχει μια διάθεση για φλερτ και τα λοιπά. Όταν λέω παντού εννοώ, από τις καφετέριες μέχρι στα σοσιαλ μιντια. Υπάρχει στα πάντα!

Δεν λέω πλακά έχει, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι λάθος εντυπώσεις μπορεί να δώσεις και καλά στα σοσιαλ μιντια (χελοου ποιος δεν φλερτάρει στο τουιτερ; αλλιώς θα ‘ταν βαρετά), αλλά στην πραγματική ζωή ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να χαθεί ο έλεγχος...

Το φλερτ είναι η ζωογόνος πηγή κάθε ανθρώπου. Είτε είσαι σε σχέση είτε όχι. Σου ανεβάζει το ηθικό ρε φίλε σου φτιάχνει το κέφι ξέρεις ότι σαν άνθρωπος είτε μόνος είτε με άλλον μετράς για κάποιον εκεί έξω. Το θέμα είναι μην αρχίσεις να ασχολείσαι παραπάνω από όσο το φλερτ επιτρέπει όταν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές.

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Τα σοσιαλ μιντια δεν ενδείκνυται για ερωτικές σχέσεις. Μείνε στα βασικά, ξέρεις χαβαλέ ρε παιδί μου. Οι δεσμευμένοι επίσης δεν είναι καθόλου εύκολη κατηγορία και τέλος οι άγνωστοι. Με αυτούς πας πολύ πιο αργά γιατί μπορεί να υπάρχουν άπειρες «κουλαμάρες» να το πω απλά, από πίσω τους!

Όλο αυτό το πρόσφατο ερωτικό παιχνίδι με έκανε να παρατηρήσω πολλά πράγματα. Κοινωνικού περιεχομένου κυρίως αλλά και προσωπικού.

Όταν είσαι χάλια το εκπέμπεις. Λογικό έχεις μούτρα μέχρι το πάτωμα δεν νοιάζεσαι κατά βάση για το πώς δείχνεις και δείχνεις μια γενικότερη αδιαφορία. Αυτό δεν το βλέπεις μόνο εσύ αλλά και οι άλλοι. Έτσι άμα είσαι αρνητικός άνθρωπος (βλέπε υπογράφων, αυτήν την περίοδο) θα δεχτείς και έναν αρνητισμό από το.... σύμπαν. Όταν αρχίσει να εμφανίζετε φλερτ αμέσως παίρνεις τα πάνω σου. Όμως όσο και αν πάρεις τα πάνω σου όταν δεν είσαι έτοιμος να ξανά «μπεις» στον αγώνα και πάλι, τότε απλά θα συνειδητοποιήσεις πως σαμποτάρεις τον εαυτό σου. Ναι ας πούμε εγώ αυτό κάνω. Πρόσφατα είδα πως ο ίδιος μου ο εαυτός κάνει τα πάντα για να σαμποτάρει την ερωτική μου ζωή. Κυρίως επιλέγει να ασχολείται με καταστάσεις…. Μμμμ…. Πώς να το πω…. «τελειωμένες». Ο λόγος; Μπορεί να έχω ανάγκη τον χαβαλέ αλλά σίγουρα έχω την συναίσθηση ότι για κάτι παραπάνω δεν είμαι. Πότε θα είσαι θα μου πεις; δεν ξέρω δεν θα κάτσω να το αναλύσω τώρα. Ίσως όταν χαλαρώσω, όταν αρχίσω να περνάω όντως καλά. Πάντως το φλερτ δεν κόβετε, ακόμα και στα δύσκολα!

Το δεύτερο πράγμα που παρατήρησα είναι ότι έχουμε ορισμένα βίτσια καμία φόρα. Επιλέγουμε να θέλουμε ανάμεσα σε όσους μας «προσφέρουν τον εαυτό τους» τον χειρότερο άνθρωπο. Και όταν λέω τον χειρότερο, εννοώ αυτόν που θα μας βάλει σε μπελάδες, θα μας αλλάξει τον αδόξαστο και θα μας βασανίσει μέχρις έσχατων. Γιατί ρε παιδιά; Εγώ δεν θα ασχοληθώ με το αντρικό φύλλο. Γιατί ως γνωστών οι άντρες προτιμούν τις "σκύλες", αλλά με την γυναίκα.... τα πράγματα ειναι αλλιώς...

Είναι να μην πέσει Τσακ Μπας στο δρόμο μας μας έριξε! Γιατί λέω Τσακ Μπας; γιατί μπορεί να μην είναι ο «Μπραντ Πιτ» αλλά έχει εκείνο… το πρόστυχο υφάκι, εκείνο το στιλάκι «Μου ανήκουν όλα» και ας μην έχει τίποτα. Αυτό το υφάκι συνήθως συνοδεύετε από υπέρμετρο εγωισμό, απίστευτη αυτοπεποίθηση, μισογυνισμό και λίγο φαλλοκρατισμό. Δεν ξέρω με ποια λογική μια κοπέλα κάνει τέτοιες επιλογές, ξέρω βέβαια και άλλες που σε αφορίζουν για αυτές. Απλά ένας τέτοιος άντρας μοιάζει περισσότερο ενδιαφέρων από τον κλασσικό ιππότη/ποιητή.

Αν με ρωτήσεις θα σου πω για όλα αυτά φταίει το Χόλιγουντ και οι ταινίες του γιατί δεν εξηγείτε αλλιώς αυτή η οικειοθελείς διάθεση του εαυτού μας στους μπελάδες, αλλα τέσπα.

Αυτά με προβλημάτισαν και παρατήρησα το 3ημερο. Καληνύχτα και πολλές αγκαλιές λοιπόν!

ΥΣ Η χώρα των θαυμάτων οι σχέσεις είναι λίγο λιγότερο πολύπλοκες.

Παρεακι των θαυμάτων vol#2

Λοιπόν σήμερα θα μιλήσω για μια πολύ διαφορετική ιστορία που πρόεκυψε πρόσφατα μέσα σε ένα κομμάτι από το παρεακι, που τόση τροφή μου προσφέρει.

Είμαι σινεφίλ (ναι οποίος χαμπάρι δεν εχει πάρει ντροπή του δεν με διαβάζει συχνά) και αυτή μου η μανία είναι γνώστη στους κόλπους της παρέας, έτσι μια μέρα η όμορφη κολλητή και φίλη (γνώστης του κολλήματος παιδιόθεν) μου πε να πάμε σε έναν κινηματογραφο στην Αθηνά που έπαιζε 3 ταινίες όμορφες με ένα εισιτήριο. Η όμορφη κολλητή εχει και ένα αγόρι όμως.

Όχι καλέ μου ποτέ δεν θα χα τέτοιο θέμα το αγόρι ψαγμένο και από τους ανθρώπους που άμα γνωρίσεις θες άνετα να τον κανείς παρέα ήταν φυσικά ευπρόσδεκτος, το κακό ήταν ότι έφερε και κόσμο μαζί του. Κόσμο εννοώ έναν φίλο του.

Εκεί είναι το κακό.

Λοιπόν αυτά που θα σου διηγηθώ και αυτά που θα αναπτύξω δεν θα έχουν ειρμό. Είναι πολλά μπερδεμένα και εγώ θέλω να τα μοιραστώ, αυτό σημαίνει αν βγάλεις συμπέρασμα καλώς!!!

Αυτός ο φίλος ήδη από την αρχή αποδεικνύετε σινεφίλ με μια αδυναμία στον Σκοτσέζε. Όχι ότι έχω κάτι προσωπικό με τον Μάρτιν αλλα… ρε αδελφέ θεωρώ ότι ο τύπος είναι «πολύ κακό για το τίποτα» δεν με τρελαίνει και εγώ σαν αθώο παιδί  απλά είπα πως δεν αρέσει, άσε που άλλωστε θεωρώ και κάπως δήθεν αυτούς που τον προασπίζονται τυφλά. Άδικο;; όχι δεν έχω!

Ο τύπος ήταν κλασσικό δείγμα «είμαι ξερόλας, είσαι ένα τίποτα μπροστά μου και δεν θα σου δώσω καμια άξια». Με το που εξέφρασα μια κάποια αμφισβήτηση στο πρόσωπο του «Θεού Σκοτσέζε» έγινα μαύρο πρόβατο.

Από την ώρα που τέλειωσε δε η ταινία η συζήτηση άνοιξε μιλήσαμε για πολλά για τον Θεό τις τέχνες για πολλά που μεταξύ φοιτητών συζητιέστε. Όμως όλοι ήμασταν τόσο λίγοι για εκείνον για το μυαλό του.

Ο κύριος που το μυαλό και η νοημοσύνη του δεν ανεχόταν αμφισβήτηση σε κανένα θέμα, σε περίπτωση αντίθετης άποψης σε ¨ψυχανάγκαζε¨ να παραδεχτείς ότι η άποψη σου ήταν ελλείπεις σε σχέση με την δίκια του και πως μονάχα αν τεκμηριώνεσαι την άποψη σου με απολυτή σιγουριά και με αποδεικτικά στοιχεία ήσουν άξιος να έχεις αντίθετη άποψη.

Εν ολίγης αυτό το υγιές ¨λόγος-αντίλογος¨ που λεμέ δεν είχε ισχύει πάνω στο τραπέζι μας.

Το χείριστο όλων (όχι το υφάκι δεν πιάνει σε μένα) ο mr Ξερόλας πολλές φόρες πάταγο μπηχτές τύπου «Δεν θα συνεχίσω το θέμα..» με ύφος εγώ ξέρω πολύ περισσότερα, ποια είσαι εσύ που θα συζητήσεις μαζί μου αλλα και «Που να ξέρεις» ότι δλδ ο μόνος ¨ψαγμένος¨ στον κόσμο ήταν αυτός.

Φυσικά τσιτώθηκα αλλα είμαι πρόσχαρος άνθρωπος και αφού έληξα κάθε συζήτηση για να μην επιτεθώ, έπαιξα και παιχνίδι και χαλάρωσα φύγαμε. Προφανώς και στο «Καληνύχτα» δεν ακούστηκε ούτε ένα «Χάρηκα» τυπικά ούτε τίποτα. Πρώτη φόρα φέρθηκα ομολογώ με τόση αγένεια αλλα ειλικρινά ήμουν αγενής;;

Στην επιστροφή η κολλητή και φίλη (η όποια είχε κάνει και κάποια προγενέστερη νύξη σε στοιχημα) ομολόγησε ότι είχε βάλει στοιχημα με μια φίλη ότι θα τον αντιπαθήσω σε χρόνο dt. Άδικο; Αυτό είναι ένα άλλο πιο μικρό θεματάκι, όταν ξέρεις κάποιον είναι λογικό να τον ξέρεις, αυτό δίνει δείγματα φιλίας ενδιαφέροντος από την πλευρά του αλλού (και σίγουρα τον συγχωρείς που σου φόρτωσε αυτόν τον… ασχολίαστο).

Ακομα το αγόρι της κολλητής, θέλω τόσο πολύ να μάθω, πως στο καλο τα βρίσκει μαζί του; Πως στο καλο αυτοί οι δυο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι (βλέπε φίλος: καλός και πρόσχαρος ενδιαφέρων και ευγενικός με χαβαλέ και ενδιαφέροντα φίλος-αγοριού: ανόητος, υπεροπτικός, με ύφος και τουπέ) κάνουν παρέα και πέρανε και καλά. Σοκαριστηκό. Αλλα άβυσσος η ψύχη του άνθρωπου.

Ο άνθρωπος που τα ξέρει όλα συνήθως είναι συναρπαστικός και ενδιαφέρων, εσύ όμως καλέ μου με το τουπέ το ύφος και δηθενιά είναι αδιάφορος εκνευριστικός και ασυμπάθηστος!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων οι άντρες που τα ξέρουν όλα ξέρουν πώς να μην σε εκνευρίζουν αλλα αντιθέτως…

ΥΣ2 Googlαρε τα Ρωμαίος Τάκιτος και Ιωσήφ Φλάβιος. Μια μικρή απαντήσουμε είναι αυτό!

ΥΣ3 Ακομα να πω οι Σκορπιοί δεν ξεχνούν! Αργούν..... αλλα απαντούν!

Γράμματα από ένα Αστέρι...

όΑυτό μας το έστειλε μια αγαπημένη θαυμάστρια και θέλησα να σας το παραθέσω. Είναι οι σκέψεις μια ερωτευμένης. Μια μέρα θα χρησιμοποιηθούν για να γίνουν σενάριο για ταινία να ξέρεις… ναι καλά κατάλαβες θα υπάρξουν κι αλλα!

Έχοντας μια κουβέντα μια μέρα με μια φίλη μου και αφήνοντας την άναυδη από την αρχή ως το τέλος της συζήτησης μας, κατάλαβα τελικά πως κάθε μέρα υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που μπορούν να αλλάξουν την καθημερινότητα σου και τη ζωή σου αλλά και ανατρέποντας  ταυτόχρονα καταστάσεις και πράγματα που φοβόσουν να παραδεχτείς χρόνια…. ίσως πάλι και πράγματα που σκεφτόσουν έστω και λίγα δεύτερα πριν τα πεις στη συζήτηση που προανέφερα!

Αυτό  μου πρόεκυψε κι έμενα σήμερα…. ενώ έχεις βάλει τη ζωή σου σε μια τάξη έχεις πάρει απόφαση για το τι θα κρατήσεις και τι όχι μέσα σ’ αυτή έρχεται κάποιος και φέρνει τα πάνω κάτω … και εδώ κολλάνε πολλά σωστά ρητά ‘’ωραία η ζωή αλλά τα έχει με άλλον’’ και δε φτάνει αυτό αλλά ‘’όταν κάνεις σχέδια ο θεός γελάει μαζί σου’’!!!!! Πόσο τελικά πολύ  ισχύουν δηλαδή… άπειραααααα!

Έχω ξεχάσει παρελθόν και βάζω πλώρη για το μέλλον και ξαφνικά ο τυπάς που για καιρό εμπόδιζε αυτήν την νέα αρχή και που επιτέλους κατάφερα να τον βγάλω από την μέση –θέλω να πιστεύω- ξαναχτυπάει θα μπορούσαμε να πούμε….. και συ  τι κάνεις…????????

Το γκομενάκι που για αρκετό/Α χρόνο/ έκανε τα χέρια σου να τρέμουν σε ένα κοίταγμα του και τα πόδια σου να παραλύουν –όχι ότι δεν το κάνει ακόμα- έρχεται έξω από το σπίτι σου γιατί σε είδε πιο πάνω και ήθελε να δει τι κάνεις-ξέρεις πέρασα από την γειτονιά  είδα φως και μπήκα-… χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει και κάτι -γιατί εδώ είπαμε θα λέμε αλήθειες…. ήρθε δεν σου κάνε και πρόταση γάμου-.Παράλληλα όμως η λογική σου δεν μπορεί να χωνέψει πως βλέποντας ένα γνωστό πάντα πας να δεις τι κάνει (ρε φιλέ τον είδες 2 στενά πιο πάνω και πας) από το σπίτι του…..!    Το θέμα όμως κρίνεται πιο σοβαρό στο βασικό στοιχείο της δέσμευσης…. yes yes  yes  his girlfriend is real….!!!!!!!

Ένας τέτοιος άνθρωπος λοιπόν δεν μπορεί να ασχολείται επί 2 χρόνια μαζί σου να τα έχει με άλλη και εν τέλη να θέλει όντως εσένα… σωστά????? Κι έστω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο πόσο έμπιστος είναι ο συγκεκριμένος …????ΠΡΟΦΑΝΩΣ….ΚΑΘΟΛΟΥ! το πιστεύω ακράδαντα ….και το θέμα είναι γιατί σε βάζει σε αυτή την διαδικασία κάθε φορά???? ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ….ναι ναι το ξέρω απλά ήθελα μια δεύτερη γνώμη!!!!!! Αυτό που θα συμπληρώσω είναι ότι αυτόν τον συγκεκριμένο μαλάκα εγώ γνώρισα ερωτεύτηκα αγάπησα και ότι άλλο έκανα ή ένιωσα μαζί του …..αυτό όμως δεν ισχύει μόνο εδώ…. όλοι οι άνθρωποι αγαπάνε κάποια άτομα γι αυτό ακριβώς που είναι όπως λέει και ένας φίλος μου λοιπόν, αν αγαπάς κάποιον, τον αγαπάς γι αυτό που είναι είτε έχει ελαττώματα πολλά είτε έχει λίγα αν κάτι σε ενοχλήσει και προσπαθήσεις να τον αλλάξεις τότε μάλλον πρέπει να φύγεις η αγάπη σου γι αυτόν δεν είναι αρκετή για να τα παραβλέψεις.

Δεν θα μπω στην διαδικασία να απαντήσω εγώ, βλέπεις στην χωρά των θαυμάτων όλα τα συναισθήματα είναι όμορφα και επιτρεπτά (ακομα και τα λανθασμένα) τα σχόλια λοιπόν δικά σας.

Αυτοσεβασμός, γένους... Θηλυκού.

Μέρες τώρα θέλω να βρω χρόνο να μπω να γράψω για αυτό το θέμα που από την βόλτα της Δευτέρας μου τριβελίζει το μυαλό. Πως μια γυναικά μπορεί να γίνει περίγελος χωρίς καμια προσπάθεια και μετά να έχει και απαιτήσεις.

Πρόσφατα είχα μια άσχημη επαφή με ένα πρώην (όπως είπε εκείνος) φασωμα ενός φίλου μου. Η κοπέλα αυτή στην προσπάθεια της να το παίξει άνετη χαλαρή ελεύθερη και χωρίς ταμπού έγινε σε τέτοιο βαθμό ξεφτίλα που εγώ στην θέση της δεν θα ξαναεμφανιζόμουν στην περιοχή για 25χρονια.

Η κοπέλα αυτή τώρα…

Πρώτα φασώνετε με τον φίλο μου, σε μια προσπάθεια να δείξει πως είναι προοδευτική πως δεν είναι για σχέσεις πως είναι ελεύθερο «πούλι» και τα αλλά κλασσικά που μέχρι την εποχή της αθωότητας ήταν προνομία ανδρικά και η εποχή του Χόλυγουντ ανακήρυξε σε σήμα κατατεθέν προόδου για κάθε μοντέρνο θηλυκό.

Στην συνεχεία τον συναντά και ξεφτιλίζετε δημοσιά με βωμολοχίες με χαζοχαρούμενες γκομενιές με έναν άλλο φίλο και με φιλελεύθερες εκφράσεις απέναντι σε αυτόν αλλά και στην «κολλητή» της που κάθετε απέναντι.

Αφού λοιπόν αυτή η κοπέλα και η κάθε κοπέλα αυτού του τύπου έχει ρεζιλευτεί δημοσιά σε εκείνον στην παρέα του αλλά και σε οποίον άλλον είχε την ατυχία να βρεθεί κοντά στο τραπέζι της, έχει την απαίτηση ο επόμενος «τυχερούλης» που θα έρθει να την σέβεται να την εκτίμα και να την αγαπά για… το μυαλό της (κάλε τι άλλο???).

Και έρχομαι εγώ η άμοιρη κορασίδα να ρωτήσω ευλόγα… Πάτε καθόλου καλά?? Υπάρχει πότε.. (κύριοι εσάς ρωτώ) μια στο δισεκατομμύριο να σεβαστείτε πότε εκείνη την κοπέλα η να ζητήσετε κάτι παραπάνω από το (ομολογούμενος όμορφο) σώμα της? Υπάρχει πότε περίπτωση να κάνετε ένα καλύτερο σχόλιο από το μ@%&ρος για αυτήν? Υπάρχει πότε περίπτωση αν σας την δώσει να μην της πείτε ένα «Άντε… μωρή…» και πολύ να σας είναι?

Και τώρα η σειρά σας κύριες μου… Θα έχουν άδικο? Όταν εμείς οι ίδιες δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας την φύση μας και την προσωπικότητα μας υπάρχει πότε περίπτωση να την σεβαστεί οποιοσδήποτε άλλος? Και εδώ δεν αναφέρομαι μόνο στους άντρες. Ούτε μια φίλη δεν θα σε σεβαστεί.. Θα σε θεωρήσει (και όχι άδικα) ελαφρόμυαλη αδιάφορη και αξία μόνο για χαβαλέ.. Πρόσφατα ρωτήθηκα για μια γνωστή αν είναι… (ευγενικά θα το πω) ‘’ελαφριά΄΄ . Η απάντηση μου? « Άμα θέλω να κάνω χαβαλέ και μόνο είναι από τα πρώτα ονόματα που θα καλέσω στο κινητό μου. Αλλά όχι σίγουρα δεν θα την πάρω για φιλολογική συζήτηση». Δεν είναι κακό παιδί αλλά ότι εικόνα δίνεις για τον εαυτό σου αυτή και θα ΄΄σπείρεις΄΄ εν τέλη.

Δεν θέλω να γίνω για μια ακομα φόρα δηκτική και να κουράσω αλλά σε όλα αυτά συμβάλουν ξεκάθαρα τα πρότυπα της εποχής και οι εικόνες που λαμβάνουμε από το πώς πρέπει η σύγχρονη γυναικά να απελευθερωθεί και να ξεπεράσει ταμπού και τα χρόνια κλισέ ώστε να γίνει ισάξια με τον άντρα.

Εγώ σε όλα αυτά ένα βλέπω… Η γυναικά συνεχίζει να θεωρείτε από όλους αυτούς ένα κομμάτι κρέας. Το σώμα και το σεξ τους αφορά και αυτό πλασάρουν ως απελευθέρωση. Δλδ τι φεμινιστικό υπάρχει στο να διαδηλώνουν κορίτσια ολόγυμνα σε γειτονική Βαλκανική χωρά? Που θα συμβάλει σε ρωτώ? Και απαντώ θα πάρει ο κάθε λιγούρης λίγο μάτι ενώ ο λόγος της διαδήλωσης θα ξεχαστεί σύντομα μέχρι και απο  μένα που είμαι γυναικά.

Δεν άλλαξαν καθόλου τα πράγματα στο πως η φαλλοκρατική κοινωνία βλέπει της γυναίκες και κάλο θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε όλες εμείς το (υποτιθέμενο) ανώτερο μυαλό μας για να το δούμε. Απλά η σεξουαλική καταπίεση βάρεσε γενιές γυναικών στο κεφάλι και τώρα η απόγονοι αυτών προσπαθούμε με λύσσα να πάρουμε ότι περισσότερο μπορούμε για να τις τιμήσουμε, υποτιμώντας φυσικά τον εαυτό μας και μόνο. Ενώ οι άντρες θα απολαμβάνουν αυτό που η δίκια τους φύση έχει, κατά γενική ομολογία, σε προτεραιότητα αφου τα προτυπα ευοουν αυτους και μονον υποτιμωντας την απλη νοημοσυνη μας!

ΥΓ Επιτέλους ξέσπασα!

ΥΓ2 Στην χωρά των θαυμάτων η γυναικά δεν είναι πριγκίπισσα αλλά υπάρχουν ακομα ΄΄ιππότες΄΄ να την διεκδικήσουν.

ΥΓ3 Παρολαυτα στην εποχή μας παρατηρειτε σε σημεία σημεία μια έξαρση ρομαντισμού κυρίως από αυτήν την νέα μικρότερη ακομα και από την δίκη μου γένια. Τα παιδιά της νέας χιλιετίας που δεν έχουν στερηθεί απολύτως τίποτα φαίνεται πως ξαφνικά αποζητούν τον αγνό ρομαντισμό και τους επικούς έρωτες ακομα και σε χαζούλες ρομαντικές ταινίες (Twilight) δεν κακό για αρχη…(Αν φυσικα εξαιρεσεις την αταλαντη).

ΥΓ4 Προς θεού δεν αναιρώ τον φεμινισμό και τα αλλά καλά που έχει προσφέρει στις χώρες του Δυτικού (και μόνο) πολιτισμού. Απλά θα μπορούσαν να γίνουν πολλά περισσότερα στην εποχή μας. Αρχιζοντας απο την σωστή προβολή πρότυπων.