Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παιδεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παιδεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Τριτοβάθμια "παιδεία"

Άλλη μια βασανιστική συνέλευση έφτασε στο τέλος της. Από την ημέρα που το "Σχέδιο Αθηνά" "πάτησε" αδυσώπητα το ΤΕΙ της Πάτρας, εβδομαδιαία η Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ έχει συνέλευση αντιμετώπισης της κατάστασης. Κάθε βδομάδα και ένας Γολγοθάς καυγάδων, βασανιστηρίων, ουρλιαχτών και τριτοκοσμικών καταστάσεων λαμβάνουν χώρα στο άμοιρο Αμφιθέατρο της σχολής. 

Θυμάμαι οι γονείς μου, πάντα μου έλεγαν πως αυτήν την κατάσταση, όπως όλες, μόνο οι νέοι άνθρωποι και το φοιτητικό κίνημα μπορούν να την ανατρέψουν. Δεν είναι τυχαίο που όλες οι επαναστάσεις ξεκίνησαν από τους νέους. 
Μαμά, μπαμπά, γιαγιά να σας μιλήσω λίγο για τους νέους που θα μας "σώσουν". 

(Κάπου εδώ να τονίσω πως ναι μεν, είμαι πολιτικοποιημένο άτομο, αλλά 1ον δεν είμαι κομματικοποιημένη για κανέναν λόγο 2ον δεν ανήκω σε καμιά φοιτητική παράταξη 3ον διαφωνώ γενικά με τα κόμματα στις σχολές.)

Ξημέρωσε μια υπέροχη μέρα σήμερα για την Πάτρα μας, με ένα τεράστιο ήλιο και ούτε σημάδι συννεφιάς και βροχής. Με τρελή χαρά κινήσαμε στο ΤΕΙ, που τι απρόσμενο;; είχε κόσμο (αν σκεφτείς πως η πλειοψηφία για καιρό αδιαφορεί για τις πληγές του Φαραώ που μας πλήττουν). Μπαίνοντας μέσα φυλλάδια από Μ.Α.Σ. και ανεξάρτητο πλαίσιο (αυτό βγαίνει από τους φοιτητές τις 10 βδομάδες του Σχεδίου Αθηνά) μοιράζονταν στην είσοδο.

Κάπου εδώ να σας πω, το ανεξάρτητο πλαίσιο ξεκίνησε από φίλο και συμφοιτητή μου και τις 2 πρώτες βδομάδες το στήριξα ψυχή τε και σώματι. Παρόλα αυτά το τελευταίο διάστημα έχω αποστασιοποιηθεί τελείως γιατί ενώ είχαμε τοποθετηθεί ξεκάθαρα για την έλλειψη παραταξιακού και πολιτικού χρώματος, ξαφνικά απέκτησε "μαύρο κόκκινο" χρώμα κάτι που δεν μας εξέφραζε γενικά, λόγο της κατάστασης που ήθελε μαζικότητα από οποιαδήποτε παράταξη και αν προερχόταν ο κάθε φοιτητής. 

Μπήκαμε σε ένα κατάμεστο Αμφιθέατρο -το οποίο να τονίσουμε, καινούριας κατασκευής- μέσα στις 8 βδομάδες της κατάληψης έχει αποσυνδεθεί τελείως.  Οι θέσεις είναι πλέον διαλυμένες, τα καθίσματα βρίσκονται σε "φθίνουσα πορεία" και ανάθεμα αν φοιτητής θα μπορέσει μέσα στο εξάμηνο να βρει θέση να παρακολουθήσει μάθημα. Μέσα σε αυτήν την "αγωνιστική" κατάσταση που τελεί το κτίριο, οι τοίχοι είναι γραμμένοι και μουτζουρωμένοι με σχήματα, "αγωνιστικά" πάντα, και συνθήματα πολλές φορές υβριστικά μεταξύ παρατάξεων και φασιστών. Όλα αυτά από αυτούς που αγωνίζονται για την παιδεία μας (τι εννοείς την περισσότερη ώρα είναι μαστουρωμένοι;).
Εδώ να σας μιλήσω λίγο για το κείμενο που μοιράστηκε από το "ανεξάρτητο" πλαίσιο αγώνα. Κάνει έναν διαχωρισμό σε ΑΕΙ και ΤΕΙ δείχνοντας την αυτό-υποβάθμιση (και άγνοια των φοιτητών) αφού τα ΤΕΙ είναι Ανώτατα Ιδρύματα και δεν υπόκεινται σε διαχωρισμό. Έχουμε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ και μαζί --> ΑΕΙ. Παρόλα αυτά το κείμενο μας ζητά να βγούμε από την Ε.Ε. και την Τρόικα και όσο και αν θέλω να συμφωνήσω με την Τρόικα, το θέμα της Ε.Ε. με κάνει μόνο να γελάω για το "μελλοντικό" μοναχικό πλάνο ανεργίας που πρόκειται να χτιστεί. Όμως δεν θέλω να κάνω πολιτική αντιπαράθεση. Δεν με αφορά άλλωστε. 

Οι συζητήσεις αρχίζουν, ΠΑΣΠ, ΔΑΠ και λοιποί ανοίγουν (επιτέλους) το ΤΕΙ και Ανεξάρτητοι, Μ.Α.Σ., ΑΡ.ΕΝ, Ε.Ε.Α.Κ. στηρίζουν κατάληψη. Την γνώμη μου για την κατάληψη δεν θα την εκφράσω. Το κείμενο θα γίνει από σεντόνι, πανωσέντονο νύφης και προικιά μαζί και δεν θέλω να κουράσω (σε υπερβολικό βαθμό).

Μετά από βδομάδες κοινωνικής κατακραυγής και περιορισμού η ΠΑΣΠ επιτέλους κερδίζει στο ΤΕΙ (της) την πολυπόθητη πλειοψηφία και βγαίνει. Αφού πριν, έχουν ειπωθεί τα χίλια μύρια όσα. Ποιά όσα;
Άνθρωποι που δήθεν αγωνίζονται για μένα, ανεβαίνοντας πάνω στα διαλυμένα καθίσματα για να "ακουστούν" σαν άλλα ζώα από ζούγκλα, διαλύουν ακόμα περισσότερο το κακόμοιρο κτίριο που τους φιλοξενεί και με μένος διεκδικούν καλύτερες συνθήκες (νορμάλ φίλε μου, προφανώς). 
Άνθρωποι που με βρισιές  "δήθεν καταπιεσμένης οργής" (που ουσιαστικά δείχνουν το επίπεδο του εκάστοτε φοιτητή) διεκδικούν μια καλύτερη παιδεία. Ναι οι βρισιές δείχνουν επίπεδο, δεχτείτε το, δείχνουν πολιτισμό. Δεν δείχνει μόνο αγώνας τον πολιτισμό σου.
Δεν μπορείς, (ή μάλλον) δεν έχεις το δικαίωμα να διεκδικείς την παιδεία, όταν δεν την κατέχεις με τα λόγια και τις πράξεις σου, πρώτα σαν άνθρωπος. 
Τέλος, ο πολιτισμός φίλε μου, αγωνιστή και επαναστάτη, φαίνεται από το ότι εξαναγκάζεις 400+ άτομα να ανεχθούν την τσιγαρίλα και τον μπάφο σου, σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο (που βόμβα να πέσει δεν θα σωθούμε) γιατί είσαι τόσο χαρμάνης που δεν μπορείς να βγεις έξω να καπνίσεις. Ο πολιτισμός της δημοκρατίας σου είναι αυτός. Ο σεβασμός στην ελευθερία του άλλου.

Ξεπερνώντας όλο αυτό, η ΠΑΣΠ πανηγύρισε την νίκη της μετά από ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρονικό διάστημα ηττών, με (γερό) χειροκρότημα. Λογικό αν με ρωτάς.
Συνθήματα, άρχισαν από το αντίπαλο δέος "ανεξάρτητων-αναρχικών" (που ξαφνικά έσκασαν μύτη στο ΤΕΙ- πριν το σχέδιο Αθηνά ανάθεμα και αν υπήρχαν πουθενά). Η ΠΑΣΠ ανταπάντησε και λεκτικά της την "έπεσαν" τύποι με "καλλιτεχνικά κουρέματα-τρομοκρατίας". Η πρώτη φάπα ήταν γεγονός και μάλιστα λίγα μέτρα μακριά μου. Η συνέχεια μπορεί να περάσει από το μυαλό του καθενός με κάθε είδους γαργαλισιτκές λεπτομέρειες βιας γελοιότητας και "αρουγκανιάς". 

Αίμα και ξύλο από το "αναρχικό" (δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πια) πλαίσιο αγώνα, που δεν άντεξε πως μια βδομάδα υπήρξε άλλη άποψη από την δική του. 
Συγνώμη,η μαζικότητα που μας πούλαγε; 

Αυτοί οι άνθρωποι θα διεκδικήσουν το δικό μου μέλλον; Μέλλον όπως; αυτό που όλα λύνονται με βια; που κατήγγειλαν την Χρυσή Αυγή (και 'γω μαζί τους) και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα εχτές λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου, και σήμερα φέρονται πιο "φασιστικά" από αυτούς; Και γιατί η αναρχία δεν είναι φασισμός; ποίος ο διαχωρισμός; η αντίθετη άποψη τιμωρείται. Βία και ξύλο. Ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ναι οκ, η χ.α. έχει θέμα και με τους μετανάστες. Η μόνη διαφορά. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας...! 

Υποκρισία.

Το ξύλο ήρθε και έδεσε και προσπάθησαν να μας πείσουν με αυτό αριστεριστές και αγωνιστές. Και παιδιά 20 χρονών βρέθηκαν να λένε "με βια, έτσι θα το λύσουμε". Αν δεν "λύσουμε" τα μυαλά μας, όχι μόνο ο Αρβανιτόπουλος, ο κάθε Αρβανιτόπουλος θα κοροϊδεύει την "δήθεν" παιδεία που διεκδικούν οι απολίτιστοι φοιτητές. 

Ναι μάνα, εμείς θα σας σώσουμε. Πατέρα, βγάλε το ρόπαλο, οι πίθηκοι είναι έτοιμοι. Γιαγιά, πάω να παίξω πολιτισμένο ξύλο, γιατί έτσι θα κερδίσω την "παιδεία" που μου αξίζει. 

Τι εννοείς την έχω ήδη;;;

ΥΣ. ΤΕΙ της Πάτρας, αποχαιρέτα την παιδεία που δεν είχες ποτέ σου. 

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Δεν θέλω να είμαι τυχερή..

Δεν θέλω να είμαι τυχερή. Δεν θέλω να έχω άστρο, ή κάτι τρομερό. Θέλω να είμαι αγωνίστρια. Να μπορώ να παλεύω, θέλω να έχω την ευκαιρία μου. Θέλω να μπορώ και αν μπορώ θα τα καταφέρω.

Ξύπναγα πάντα με την λογική του ότι έχω όνειρα και έχω το δικαίωμα να τα κυνηγήσω. Εντάξει, μπορεί να μην διάβαζα τόσο στις Πανελλήνιες, αλλά μεταξύ μας, θυμάσαι πόσο χάλια ήταν τα μαθηματικά και η φυσική κατεύθυνσης; εεε σε όλα τ'άλλα σχεδόν, πάνω από 15 έγραψα.

Και μετά, ξεκίνησα για περίπου 1,5 χρόνο να ζω το όνειρο. Να κοντεύω να αγγίξω την μαγεία του να κάνεις ότι αγαπάς. Και κάπως έτσι ξεκίνησε ο εφιάλτης των σπουδών μου. Σας είχα πει για το σχέδιο Αθηνά. Που το πρόβλημα μου δεν ήταν που με ΞΑΝΑ μετακινούσε, που εδώ κολλάει η ατάκα του κράτους "λεφτά υπάρχουν" και τα έχει μάλλον η μάνα μου και ο πατέρας μου οπότε πρέπει να τα ξοδέψουν. Το πρόβλημα μου ήταν η αλλαγή του πτυχίου. Που γαμώτι μου δεν το θέλω. Δεν το γουστάρω. 12 χρόνια σχολείο βαρέθηκα να κάνω πράγματα που δεν γουστάρω, είμαι ενήλικος άνθρωπος αποφασίζω, θέλω και θέλω να αγαπώ το πτυχίο μου. Και ξαφνικά τα μάτια μου γεμίζουν πιο πολλά δάκρυα από όσα μπορώ να διαχειριστώ και κλείνω το τηλέφωνο. 
"Δεν θα βγω.. πέρασε το σχέδιο Αθηνά, τα λέμε στην κόλαση".

Η χώρα μου δεν μου έμαθε αρκετά μαθηματικά να μετράω απογοητεύσεις. Μετά από τόσες προσπάθειες.. ίσως να φταίει που ούτε εγώ το πίστευα.. ούτε εγώ τις πίστευα. Ίσως φταίω μόνο εγώ. Που γεννήθηκα. Εδώ. 

Δεν θέλω να είμαι τυχερή, αλλά θα μπορούσα να μην νιώθω τώρα τόσο μαλάκας. Πες μου κάτι για να μπορέσω να το αντιμετωπίσω.. οτιδήποτε. 

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Μικρά διαμαντάκια

Είμαι ένα μικρό εθισμένο πρεζόνι στο ιντερνέτ.
Ασχολούμαι με τα πάντα γυρω απο αυτο, γνωρίζω καθημερινά τα τελευταία πράγματα που δεν έχω ήδη μάθει και είμαι η ήμουν έστω και για λίγο μέλος σε όλα τα social networks. Κατεβάζω ταινίες γράφω στα blog διαβάζω άρθρα και λιώνω καθημερινά και για πολλές ώρες. Ειναι η μικρη παρανομη σχεση μου!

Έχω acount στο φβ ακομα, για να έχω μια επαφή με τους φίλους μου που αρνούνται να κάνουν acount στο twitter (Καλά πως μπορούν??) με το οποίο έχω πάθει μια τρελή εξάρτηση. Γιατι??Γιατι το βρισκω απιστευτα εκφραστηκο.
Και σε αυτούς τους χώρους κοινωνικής δικτύωσης όσο και αν δεν το πιστεύεις μπορείς να βρεις μικρά διαμάντια. Έχω φίλους ακολουθώ ανθρώπους οι όποιοι έχουν κάποια απίστευτα ταλέντα. Κυρίως στην φωτογραφία και στο γράψιμο. Ειδικά το τελευταίο με έχει σοκάρει.
Δεν είναι ότι δεν έχω εμπιστοσύνη στην νέα (δίκια μου γενιά) δεν είναι ότι την σνομπάρω (αν και το έχω κάνει αυτό το σχολειο με μεγάλη επιτυχία) είναι που τόσο τα ΜΜΕ όσο και όλο το κοινωνικό μας σύστημα μας έχει πείσει ότι νέοι είναι φυτά άμυαλα χωρίς έκφραση χωρίς τσαμπουκά με μοναδικές απαιτήσεις... να ικανοποιούν ζωώδη ένστικτα (όπερ? σεξ φαί βία και άλλες φυσικές ανάγκες)
Έλα όμως που δεν είναι καθόλου έτσι!!! Οι νέοι αντίθετα έχουν πολύ μεγάλο ταλέντο να γράφουν και να μάλιστα να γραφούν και να εκφράζοντα όχι μονό επαρκώς αλλά με απίστευτο ταλέντο. Είναι απίστευτο να διαβάζεις τόσο έξυπνα σχόλια μονό 140χαρακτηρων να βλέπεις μέσα απο ένα μικρό "κλικ" να απεικονίζει τόσα συναισθήματα για το σήμερα για τα προβλήματα για το μέλλον.
Δεν βλέπεις αισιοδοξία δυστυχώς. Και λέω δυστυχώς γιατί είναι κρίμα παιδία κάτω απο 30 χρόνων να μην έχουν όνειρα. Αλλά ευτυχώς έχουν την δύναμη και το πάθος που τους δίνει το πληκτρολόγιο τους. Το καλό μετά το σχολειό είναι ότι υπάρχει περισσότερη μόρφωση στον έξω κόσμο. Δεν λέω πότε οτι μας "φιμώνουν" αυτά είναι ατάκες ενός ξεχασμένου κουμμουνιστικού συστήματος που σταμάτησε να εξιχρονιζεται το 1847. Απλά δεν μας δίνουν πότε τις απαραίτητες γνώσεις για αυτό.
Πλακά έχει που ακομα και στην έκθεση (που για να δώσεις πανελλήνιες και να επιτύχεις πρέπει να πατάς σε "φόρμες έκφρασης" αλλιώς πάρε το αυγό και.... τρέχα!) όταν συζητάμε για κάποιο πρόβλημα (κάνουμε ένα πλάνο οτι θέλουν να γράψουμε δλδ) και πρέπει να δώσουμε προτάσεις για την επίλυση του πάντα λεμέ: Το σχολειό πρέπει να εξιχρονιστει και να μην παρέχει γνώσεις με παρωχημένες μεθόδους. Οι μαθητές να δουλεύουν και να επικοινωνούν με τους παιδαγωγούς ώστε να αναπτύξουν την κριτική σκέψη τους. (και ταυτόχρονα να διαβάζουν και λογοτεχνικά, λες και έχουν χρόνο δλδ).
Εγώ κάπου εδώ σκάω στα γέλια και λέω απλά λιτά και απέριττα, το μονό που ΔΕΝ κάνει το σχολείο είναι αυτό. Άμα θες να γίνεις βαθμοθήρας τεχνοκράτης η απο την άλλη αδιάφορος βαριεστημένος πρόεδρος 15μελους τοτε είσαι στην σωστή χωρα. Αν θες οτιδήποτε άλλο πρέπει να το έχεις μέσα σου γιατί η παιδεία μας δεν θα στο αναπτύξει.
Πραγματικά λοιπόν χαίρομαι όταν βλέπω τόσο πολλά άτομα με άποψη με καυστικότητα, σατιρική διάθεση και τάσεις αυτοσαρκασμού. Αυτούς τους ανθρώπους γουστάρω με τέτοιους συναναστρέφομαι αυτούς και.. "ακολουθώ"!

ΥΣ Στην χωρά των θαυμάτων η παιδεία είναι μαγεία. Αρέσει σε όλους. Η μόρφωση είναι τροφή.
ΥΣ2 Προσθεου δεν λιωνω ολη μερα στο pc :p