Spring Break is over!

Το θέμα δεν είναι πως είδα το Spring Break και μου άρεσε για κάποιο αρρωστημένο λόγο. Το θέμα είναι πως θυμήθηκα πόσο μικρή ήμουνα όταν άκουσα το Evrytime της Βritney και κατάλαβα πως σε λίγο τελειώνουν οι "Ανοιξιάτικες Διακοπές" της ζωής μου. Και πως το πρόσωπα των 2 τελευταίων ετών θα με στοιχειώνουν μια ζωή. 

Μια υπόσχεση, μια ευκαιρία, μια ζωή και μια εμπειρία.. μόνο το τώρα.

Θυμάμαι πως μικρή ονειρευόμουν με αυτό το κομμάτι. Σαν ήχος από μουσικό κουτί. Χωρίς να έχω ιδέα από τους στίχους. Αφήνομαι στην μελωδία να με κάνει μικρή ξανά. Να νιώσω πως είμαι απλά κορίτσι χωρίς να χρειάζεται να είμαι η δυνατή για τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Σαν να μπορώ να κουλουριαστώ και να ονειρευτώ σαν να μην έχω γράψει ούτε μια γραμμή στις σελίδες μου. Γιατί ας το παραδεχτούμε, πόσο δυνατή μπορείς να αισθανθείς σε μια γεμάτη αγκαλιά; Και ας μη γελιόμαστε όλοι θέλουμε μια αγκαλιά χωρίς λόγο. Άσχετα που δεν το λέμε.

Πάσχα τον Αύγουστο

Τώρα μη με ρωτάς πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα, πότε έφυγαν πότε κάναμε Καρναβάλι και πότε, Αναστήσαμε με βουτιές στην θάλασσα, γιατί το μόνο που ξέρω είναι πως για Μάιο μήνα έχω το καλύτερο μαύρισμα ever. 

5 μπάνια και 3 παγωτά εσύ;

Κάπως έτσι με βρήκε η μεγάλη βδομάδα, με τρελό πονοκέφαλο από ξενύχτι και σφηνάκια, να τρέχω να εξαντλήσω το χρηματικό απόθεμα από τις θείες και τις γιαγιάδες σε ρούχα και παπούτσια. Ναι φίλε αναγνώστη, η αρρώστια με ξαναχτύπησε και η κοιλιοδουλεία της αγορομανίας μου το Πάσχα βάρεσε καμπανάκι. Δεν έφταιγε βέβαια και αυτή η άμοιρη, αφού την τελευταία φορά που πήρα κάτι, θαρρώ στολίζαμε για Χριστούγεννα. 

Και έτσι αφού εξάντλησα τις δυνάμεις μου εδώ, αναχώρησα μέσα στον καύσωνα για την πατρίδα. 

Πάσχα στο χωρίο. Μια πρόταση χιλιάδες νοήματα. Όταν λέω χιλιάδες εννοώ πραγματικά... χιλιάδες. 

Χωρίο είναι: Ησυχία, ξεκούραση, ξελαμπικάρισμα. Αυτό είναι το χωρίο. Ξεχνάς τα πάντα, χάνεται το μάτι σου στην απέραντη θάλασσα και μέσα της βουλιάζουν έννοιες, προβλήματα και κάθε είδους πόνοι. Και ξαφνικά δεν θυμάσαι γιατί τις νύχτες δεν μπορούσες να κοιμηθείς, εδώ τις χάνεις, σε βρίσκει το ξημέρωμα να χαζεύεις την ανατολή. Δεν θυμάσαι γιατί λιώνεις στο fb ή το twitter εδώ χαζεύεις με ένα βιβλίο αγκαλιά τα χρώματα του ουρανού. Δεν θυμάσαι τι πάει να πει, σχολή, προβλήματα πίκρες, εδώ τρως τα γόνατα σου στα βότσαλα και ματώνεις τα δάχτυλα σου στις πέτρες, και το αγαπάς, βαθιά, αιώνια. 

Πάσχα στο χωρίο είναι: Το Πάσχα εδώ δεν έχει καμιά σχέση με την κλασσική, μεγαλόπρεπη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Εδώ το Πάσχα, αρχικά, ξεκινάει την Μ. Τετάρτη που μαζεύεται ο κόσμος. Οι εορτασμοί κορυφώνονται την Μ. Παρασκευή με τον επιτάφιο όπου τα 4 ομορφότερα παλικάρια του χωρίου σηκώνουν τον επιτάφιο, όπου καμιά 10αρια καρακαϊδώνες στόλισαν το πρωί με ότι λουλουδικό βρήκαν γύρω γύρω στο χωρίο. Ναι, τόσος προγραμματισμός. Ακολουθούμε που λες τον επιτάφιο, και μέσα στην προσευχή και την περισυλλογή  χωρίς ψαλμωδίες και λοιπές (περιττές) χριστιανικές λεπτομέρειες, αρχίζουμε το κράξιμο του κόσμου που περιφέρεται. "Α! την είδες του Κ την κόρη, πως πάχυνε μωρέ, κρίμα(!) έφερε και τον γκόμενο φέτος, είναι από τον Κότρωνα αυτός του Ξ ο γιος που πέρσι τσακώθηκε με τον γιο του Μ.." και πάει λέγοντας. Που και που ο μέθυσος παπάς μας, σταματάει και παίρνει λεφτά που άτυχος κόσμος σκέφτηκε να να του δώσει για να ευλογήσει το σπίτι. Κακόμοιροι. Και κάπου εκεί το Μ.Σάββατο, ελπίζουμε πως θα πάρει την απόφαση μια χρονιά να μας πει το Χριστός Ανέστη μπας και δεν θεωρήσουμε πως τσάμπα κατεβαίνουμε στην εκκλησία. Θα μου πεις και ευχαριστώ να λες που παίρνουμε έστω Άγιο Φως. Κάπως έτσι μας βρίσκει μεθυσμένους, φουσκωμένους περιτριγυρισμένους με αγνώστους και κλαρινοποιούς η Κυριακή του Πάσχα να μισούμε το κατσικάκι και όλο του το σόι. Η θειά, να τρώει τα μυαλά, ο ξάδερφος να σε πιέζει να παντρευτείς στο χωρίο να κάνουμε γλέντι (με ποιόν ένας θεός ξέρει), τα πιτσιρίκια να σε κυνηγάνε να παίξουν παιχνίδια στο κινητό και το παραλήρημα να μην σταματά ούτε με 2 τόνους κρασί και τσίπουρο. 

Πάσχα φέτος στο χωρίο είναι: "Αυτή είναι ζωή, θάλασσα, ήλιος, παραλίες και μοχίτο. Α! και ωραία ρούχα. Έτσι θα έπρεπε να ζούμε" "Ε, τότε πήγαινε στην Καλιφόρνια". Αυτή ήταν η ατάκα του φετινού Πάσχα, που βρήκε να πέσει Αύγουστο με καύσωνα, καυτά μπραζίλ και μαυρισμένα μπρατσάκια. Έτσι πέρασε από πάνω μου και μου άφησε μονάχα ένα λευκό ποπουδάκι, αλάτι στα μαλλιά και γεύση μέντας στα χείλη. Γιατί ανάσταση είναι να σε κάνουν να χαμογελάς χωρίς καν να το ζητήσεις. 

Άντε τώρα να επανέλθεις στην πραγματικότητα του... χάθηκε το εξάμηνο στην σχολή, πρέπει να μετακομίσω, δεν έχω πια λεφτά κλπ κλπ.

Και αν είναι έτσι το Πάσχα μας, ο 15Αυγουστός μας μπορεί να είναι καυτότερος; Αυτό είχα να ρωτήσω και να σας γλυκοφιλήσω μέχρι να ξασπρίσει το στέρνο μου και να σας γράφω από το νέο (επιτέλους) διαμέρισμα που με πόνο και ιδρώτα πρέπει να ανακαλύψω!

Μύκονος ήταν..

Καλό μήνα ομορφιές, καλό καλοκαίρι!!!! Που ήδη δηλαδή ξεκίνησε... αλλά για να μην σας τα πολυλογώ και γω φέτος δεν άντεξα.. όταν μου πρότειναν Μύκονο με τις σχολές, παρασύρθηκα... κάτι το ατελείωτο διάβασμα, κάτι που έχω να πάω σε νησί 2 χρόνια, κάτι που είμαι η μόνη που δεν έχει πάει διακοπές ποτέ ολομόναχη, κάτι που μας έφαγαν τα μπερδέματα (ας μην επεκταθώ) και κουράστηκα, λέω πάμε πια, να δω και γω τι είναι αυτή η Μύκονος...!

Ακολουθεί λοιπόν ένας μίνι Οδηγός προς ναυτιλλομένους από την μικρή όμορφη προσωπική μου εμπειρία:

Μην εμπιστεύεσαι τις σχολές, κλείσε μόνος σου! Οι τιμές μπορεί να είναι τρομαχτικά χαμηλές και θα έχεις περισσότερα χρήματα για να τα φας μόνος σου!

Άμα ψάχνεις τον έρωτα στο πρόσωπο Άγγλου (όχι εγώ μια φίλη μου) με αξαν, μην πας στο νησί έναν νηφάλιο δεν θα βρεις..

Άμα είστε μια μεγάλη κοριτσοπαρέα, θα πιείτε πολύ τσάμπα! Ο κόσμος κερνάει αβέρτα και ειδικά οι μαγαζάτορες.

Έχεις να ακούσεις Τάκι Τσαν από το Γυμνάσιο; Στην Μύκονο τον θυμούνται ακόμα, μπορείς να ακούσεις από το "Απαγορεύονται οι Π*%@ς στις τουαλέτες" μέχρι το "Παιδί θαύμα" και ακόμα "Candy Shop" και τραγούδια των One.

Σε σταματάνε τύποι με μπαλονό-τόξα και βέλη σε στοχεύουν σε χτυπάνε και σε κλέβουν για να σε παντρευτούν! (Προσοχή στα Ανήλικα)

Ο κόσμος φλερτάρει ασύστολα, όχι πρόστυχα, λίγο εκνευριστικά αλλά με μπόλικο χιούμορ.

Βέβαια αν και για τα σφηνάκια η κοριτσοπαρέα είναι ότι πρέπει το να κόβεις βόλτες στα club με μεθυσμένους χωρίς ένα αγόρι στην παρέα... δεν είναι και ότι καλύτερο..! Αλλά δόξα το Θεό παντού υπάρχει ο "κατάλληλος" γνωστός (για αυτό πας και με σχολή).

Αν με ρωτάς, εγώ στην Μύκονο ερωτεύτηκα 4 φορές. Ναι είναι σαν τους μικρούς έρωτες του μετρό αυτό το νησί...

Η μικρή Βενετία... είναι ένα μικρό παραμυθάκι, σαν να περνάς σε ένα από αυτά τα παράλληλα σύμπαντα που όλοι λένε.

Το Souper Paradise είναι υπερεκτιμημένο, σε εκμεταλλεύονται τέρμα οικονομικά, παίζει την ίδια μουσική μετά από κάποια φάση, δεν μπορείς να βρεις λίγο χώρο να χορέψεις και μπορεί να σου κόψουν και κάνα πόδι μεθυσμένοι αλλοδαποί. 

Εκεί θα δεις και τα πιο κουλά τατουάζ, ειδικά αστεράκια. Παντού και συνέχεια. Σε διάφορα σημεία, κυρίως σε άντρες και πολλές φορές χτυπημένα πάνω στον ίδιο. (κακό)

Αλλά ένα ωραίο ταττού είναι πάντα ένας καλός λόγος για να ανοίξεις κουβέντα (και όχι μόνο).

Το νησί έχει μόνο 31 ταξί. Θα καταλάβεις τι εννοώ όταν θα μείνεις ένα 45'' (μες το νερό) στο λιμάνι με την βαλίτσα σου!

Πιθανότητες να δεις τον ρεπόρτερ Τσιλ σε κάθε σοκάκι; 30984320%

Μια συμβουλή που θα βρεις χρήσιμη, όπου σου ζητούν είσοδο πες το κωδικό όνομα Μάρκος.

Αν δεν νιώθεις μια μέρα πολύ καλά, βγες μια βόλτα, όλο και κάποιος θα σε σταματήσει και θα σου πει "Έχεις τα πιο εκφραστικά μάτια που έχω δει" και θα εξαφανιστεί αμέσως. Μην περιμένεις να τον ξαναδείς βέβαια. 

Βγαίνε καλύτερα μετά τις 1:30 με 2. Θα με θυμηθείς, ειδικά το ξημέρωμα σε βρίσκει με τέτοια ενέργεια που αξίζει τον κόπο!

Η Εύα Λάσκαρη παίζει μουσική σε μπαρ στην μικρή Βενετία. Απέφυγε την. Σοβαρά!

Σε αυτό το νησί λεφτά υπάρχουν. Και i-pad παντού. 

Οι Πειραιώτες είναι τα καλύτερα παιδιά. (ακόμα και εκεί ναι!!!)

Τέλος το πρωί να πηγαίνεις για μπανάκι χαλαρά για να έχεις ενέργεια να λιώνεις μεταξύ 12 με 8. 

Αυτή ήταν και η δικιά μου εμπειρία από το νησί. Αλλά μεταξύ μας με καλή παρέα όχι μόνο θα επιβιώσεις αλλά θα περάσεις και τέλεια! 

Καλό καλοκαίρι όμορφε αναγνώστη!!!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων είμαστε τόσο μαύροι και βραχνιασμένοι που μόνο να γράφουμε μπορούμε!!

Μέσα από τα μάτια του χωριού!

Κόσμε καλησπέρα! Πήγα το πρώτο 20ημερο των διακοπών μου και επέστρεψα για λίγο για να σας ενημερώσω για τις εμπειρίες μου!

Η αλήθεια είναι πως από το πρώτο καλοκαίρι που πήγα στο χωρίο μου ανακάλυψα πως είναι ένας τόπος που μπορεί να σου μάθει πολλά πράγματα!

Το χωρίο είναι μια μικρή κοινωνία, σε αυτήν απεικονίζετε και η εικόνα την όποια έχει η το σύνολο του κόσμου μας για την γυναικά.

Η γυναικά πρέπει να είναι όμορφη, γλυκιά, τρυφερή, να μην καταλαβαίνει πολλά, να λέει χαζομαρουλες να είναι δεκτική και να μην πολύ φέρνει αντιρρήσεις. Σε αντίθετη περίπτωση γίνετε βορά στα όρνια.

Η γυναικά δεν έχει το δικαίωμα να υπερασπίζετε την τιμή της γιατί είναι γυναικά! Αν θέλει να βάλει έναν άντρα αν’ αυτής. Γιατί;; Γιατί αυτός θα μπορέσει και να υψώσει τον τόνο της, φωνής του και να βρίσει και να απειλήσει χωρίς να ξεφτιλιστεί μια γυναικά αν φωνάξει γίνετε απωθητική και κατευθείαν μπαίνει στην μαύρη λίστα.

Ακόμα μια γυναικά δεν έχει το δικαίωμα να πει κακιά ή να σε βάλει στην θέση σου ή να σου απαντήσει ειρωνικά ή να είναι πιο έξυπνη και καλλιεργημένη από σένα. Μια γυναικά απλά δεν μπορεί να είναι έτσι! Αν τύχει και είναι πρέπει απλά να υποκριθεί την ανόητη γιατί έτσι θα γίνει πιο αρεστή και ποθητή (κυριως).

Τέλος μια γυναικά είτε έχει σχέση είτε όχι πρέπει να είναι πρόθυμη να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία πάντως αρσενικού (σε ολο το χωριο) γιατί σε αντίθετη περίπτωση γίνετε βορρά στα σκυλιά αφού κουνήθηκε (φυσικα και αυτή φταιει) και μετά το έπαιξε μυξοπαρθένα.

Αυτή είναι λογική μια γυναικά σε ένα χωρίο (ισως παλι και μονο στο δικο μου, δεν ξερω) ότι και να κάνει θα είναι πάντα κατακριτέο θα υπάρχει πάντα κάποιος να πει ότι δεν του αρέσει και να την

«κράξει».

Πως αντιδρούμε λοιπόν σε αυτές τις συνθήκες;; Με χαρά και τσαχπινιά. Η διατριβή μου στις συνήθειες του χωριού μου έμαθε ότι υπάρχουν 2 λύσεις σε αυτό το πρόβλημα. Πρώτη λύση είναι να τα φτιάξεις με κάποιον από το χωρίο (καλυτέρα να έχει και κάποιο κυρός) και έτσι (από ντροπή σε αυτόν) ότι και α κάνεις κανείς δεν θα τολμήσει να σου την πει. Τώρα δεν έχεις καμία όρεξη τότε απλά πρέπει να έχεις γερό στομάχι. Λοιπόν η δεύτερη λύση είναι να είσαι απλά ο εαυτό σου να έχεις οξυδέρκεια να απαντάς με γλυκύτητα και τσαχπινιά! Πρέπει βέβαια και εσύ ο ίδιος σαν άνθρωπος να αυτοσαρκάζεσαι γιατί το χιούμορ (και δει το καυστικό) σε κάνει αρεστό (όπως έχω ξαναπεί) άλλα ο αυτοσαρκασμός κάνει τους άλλους να σε σέβονται.

Είναι δύσκολη η ζωή μιας γυναικάς στο χωρίο και πιστέψτε με θέλει μεγάλη τεχνική για να περάσεις ένα ήρεμο καλοκαίρι χωρίς σκοτούρες με καλή παρέα και χωρίς προβλήματα!

ΥΣ Στην χωρά των θαυμάτων η γυναικά είναι πραγματικά ίση με τον άντρα!

ΥΣ2 Στον καύσωνα βρήκα να γυρίσω και γω η χαζή!