201..4!

Μην κάνετε ανασκοπήσεις στο τέλος κάθε έτους, στόχους βάλτε για το καινούριο. Να πουχου εγώ το 2014 θέλω πτυχίο για το 2015. Θα ναι το μεταβατικό μου έτος, θα με πάει ένα βήμα παραπέρα πιο ενήλικο σε μια ζωή πιο δικιά μου, με όνειρα λίγο πιο.. πραγματικά. 

Η χρονιά που μας πέρασε ήταν άσχημη σε ατομικό επίπεδο το πρώτο μισό, και γλυκούλα στο δεύτερο, αλλά απαράδεκτη σε κοινωνικό. Εκεί που είχαμε σπουδές μείναμε με το πτυχίο αμανάτι να αναρωτιόμαστε σε τι κόσμο μεγαλώνουμε τα όνειρα μας και εκεί που βρίσκαμε δουλεία, μέναμε να κοιτάμε σε τι κόσμο μεγαλώνουν οι μισθοί μας. Καλησπέρα σας και καλή σας βραδιά!

Και παρόλο που η απογοήτευση δεν με άφησε , το 2013 μου προσέφερε τα μεγαλύτερα συναισθήματα της ζωής μου. Χαρά για μια δουλεία που κυνήγησα και άξιζα, και ας μου την μιζεριάζουν, έρωτα για.. οκ έρωτα. Μεγάλο έρωτα. Μίσος, ως αποτέλεσμα του έρωτα. Νέες συνήθειες, ανθρώπους και χαβαλέ. Το αγαπημένο μου! Πολύ και όμορφο Χαβαλέ!!. 

Το 2013 μου χάρισε new entry στην λίστα των αγαπημένων μου βιβλίων με τον Γκάτσμπυ να μπαίνει με φόρα και τον Φιτζέρλαντ να γίνεται μικρή μανία, λίγο πριν συναντηθεί με τον Λούρμαν και τον Μαιτρ και την Μαργαρίτα να κατακτούν σημαντική θέση στην καρδία και την βιβλιοθήκη μου. Μαζί με αυτά το 2013 μου άφησε χώρο να εμπλουτίσω την noir κουλτούρα μου με το Γεράκι της Μάλτας, το Σιωπηλό μάρτυρα και άλλα πολλά.. αλλά και σε πιο σύγχρονο επίπεδο η κινηματογραφική χρονιά ήταν γεμάτη, για αυτό βέβαια θα μιλήσω εκτενέστερα στα Μπλογκ-Όσκαρς. 

Ακόμα και αν μου λείψανε άνθρωποι (γκουχου γκουχου), αυτό που με ενόχλησε αυτή τη χρονιά είναι που οι προτεραιότητες και τα θέλω ωριμάζουν ξέχωρα και αν δεν συμβαδίσουν σύντομα απομακρύνουν τους ανθρώπους. Δεν σε καλύπτουν συμπεριφορές που κάποτε θεωρούσες υπέροχες και έχεις νέες διαφορετικές ανάγκες. Οι νέοι στόχοι, η νέα σου συμπεριφορά και η εξέλιξη σου δεν αφήνουν περιθώρια και φταις εσύ όχι ο άλλος που δεν εξελίσσετε, κάποτε αυτό ακριβώς αγάπησες και τώρα σε αυτό ψάχνω λύση. Η αχαριστία από την άλλη είναι κερασάκι στο γλυκό του αποχαιρετισμού μιας φιλίας. Και αυτό είναι νιού γίαρς ρεσολούσιον μαζί με το διάβασμα και την δουλεία!

Από τον Άγιο -της λατρεμένης μου- Κοακόλας θα ζητήσω υγεία! Ξέρεις φέτος κλείνουμε και 5 χρόνια καθαροί. Τα 5 κρίσιμα χρόνια μετά το τέρας. Και θα το γιορτάσουμε. Μεθαύριο ο άντρας της ζωής μου γίνεται όχι 60 αλλά 5. Γιατί μηδένισε και άρχισε από την αρχή. Τα άλλα Άγιε μου... θα στα στείλω σε γράμμα! 

Εύχομαι το 2014, να μην είναι τίποτα, μονάχα υγιές και γεμάτο για όλους μας. Γεμάτο κάθε μέρα με ζωή, εμπειρίες, στιγμές! Καλή Χρονιά εκεί έξω κόσμε!!!!

ΥΣ Η χώρα των θαυμάτων υπόσχεται το νέο έτος πιο πολλά πόστ γιατί φέτος πέρασε λίγο στα ψιλά!!!
ΥΣ2 Η χρονιά αυτή, ακόμη με μετακόμισε και στο πιο όμορφο και γλυκό σπιτάκι που είχα ποτές!!!

Στόχοι μου φτιαγμένοι από κιλό

Στόχοι, κίνητρα, αίτια, κίνητρα μέλλον. Οι στόχοι είναι το μέλλον. Λατρεύω τους στόχους, λατρεύω τα κίνητρα πως παρακινούν την ζωή, δίνουν ένταση, ώθηση εναρκτήρια ερεθίσματα. Πάθος. 

Το να κυνηγάς να βρεθείς κάπου, να τα καταφέρνεις μόνος σου, δίνει μια υπεραξία στο αποτέλεσμα. Ναι οκ, όλοι θα θέλαμε να είναι πιο εύκολα τα πράγματα, αλλά πόσο πιο εύκολα; και αν ήταν εύκολα, πόσο θα μας ενδιέφερε; ή και πιο απλά, αν ήταν εύκολα, θα μας ενδιέφεραν όντως;

Μου δίνουν ζωή οι στόχοι μου για το μέλλον, σαν να είναι η προσωπική μου βενζίνη που κινεί το όχημα της ύπαρξης μου προς τον προορισμό του. Δεν απαξιώνω τον προορισμό φυσικά. Όταν θα βρεθώ εκεί, θα τον ευχαριστηθώ στο έπακρο και ίσως θα τον απολαύσω και περισσότερο από ότι αν μου είχε χαριστεί, αλλά το ταξίδι, είναι δικό μου. Μου ανήκει και θα το δαμάσω.

Βέβαια οι στόχοι μου αυτό το εξάμηνο, αλληλοσυγκρούονται και κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα αναδειχτεί ηγέτης. Να ας πούμε, στόχος είναι να χάσω καν-δύο κιλά πριν τις γιορτές, αλλά ο στόχος "θα κάνω την πιο ολοκληρωμένη και πετυχημένη" εργασία για την σχολή ξυπνά αισθήματα πείνας και λυσσαλέας γλύκας αποκρούοντας σε στρατηγικά σημεία το "μείον 2 κιλά μέχρι τις γιορτές" στόχο, ο στόχος εργασία λοιπόν από την άλλη, παραγκωνίζει σταθερά τον στόχο "θα δω 20 ταινίες ακόμα από τις 250 καλύτερες του imdb" αφήνοντας μου μόνο λίγο χώρο για ύπνο τις ώρες που δεν ασχολούμαι με τον στόχο "θα περάσω 10 -ακατέβατα- μαθήματα αυτό το εξάμηνο". Και κάπου εκεί ο στόχος "θα εξοικονομήσω χρήματα" χάνετε στην λαίλαπα του "θα διαβάσω 2 ακόμα βιβλία πριν το τέλος του 2013" και του "θέλω να πάρω εκείνο το υπέροχο σακάκι από τα ΖΑRA". 

Καταλαβαίνεις, ζω και γω τα δράματα μου. Τελείωσαν τα βιβλία που έχω στο back up, θέλω λεφτά για δώρα, οι φίλοι μου δεν με πάνε σινεμά, πρέπει να ξυπνήσω νωρίς να διαβάσω και να πάω τράπεζα. Και μέσα σε όλα αυτά, να κατεβάσω και καμία καινούρια σειρά να μην βαριέμαι. 

Οι μέρες κυλάνε γιορτινές, και το σπίτι μου είναι και επίσημα το αγαπημένο μου μέρος στον κόσμο. Το Χάρι Πότερ πάντα θα με κάνει να κλαίω, μου λείπει εκείνη η ψυχή στα ξένα, αλλά χαίρομαι που περνάει αξέχαστα. Και έφαγα κάτι νέα ντόνατς με μπουένο και μέχρι την άλλη βδομάδα με βλέπω plus 2 κιλά. 

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων η μαγεία αυτή τη περίοδο, λέγεται kasetophono κάντε έναν κόπο και δεν θα απογοητευτείτε. Αγαπημένη λίστα το trip love και το όλες του Φθινοπώρου. 

Απουσιολόγος, η μικρή ονειροπόλα!

"Θα είμαι για πρώτη φορά χαλιά και θα το ανεχτείτε" είπε και ελάλησε. 
Πριν 8 χρόνια περίπου, μπήκα φοβισμένη σε ένα σχολείο καλύτερο από ότι πίστευα και για μέρες είχα εφιάλτες πως θα με ξαναγύρναγαν στο παλιό, ο φόβος μην με πάνε πίσω και σταματήσω να κάνω παρέα μαζί σας. Σε γνώρισα ήδη από την δεύτερη μέρα. Μου έκανε εντύπωση που ήθελες να είσαι η σοβαρή αλλά είχες ένα τεράστιο χαμόγελο. Δεν σε συμπάθησα ποτέ Μαρία, ήσουν οι απουσιολόγαρα μας και ήθελα να μου σβήνεις τις απουσίες. Ξέρεις πως πάει. Χαμογελάκι. 
Με έσωσες πολλές φορές άθελα σου. Είτε αυτό λέγετε σβήσιμο απουσιών είτε μια Πρωτοχρονιά που με στήριξες καλύτερα και από οικογένεια. Γιατί αυτή είσαι, θέλεις να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να μην είναι χάλια όσοι νοιάζεσαι. 
Και είσαι πραγματικά ο ορισμός της έννοιας νοιάζομαι. Χωρίς μεγάλα λόγια και με φαρδύ χαμόγελο, είσαι η χαρά της ζωής.
Είσαι αυτή που θα ξυπνήσεις από νωρίς και θα ξυπνήσεις και τον άλλο με γέλια και χαμόγελο και ας έχετε κοιμηθεί ελάχιστες ώρες. Πάντα έχεις τόσα να κάνεις. Είσαι γεμάτη καφεΐνη και όνειρα. Έχεις στόχους και όνειρα και αν με ρωτάς, ο μόνος άνθρωπος που πιστεύω πως μπορεί να πετύχει όσα θέλει είσαι εσύ. Αλλά και αν δεν τα πετύχει, δεν θα απογοητευτεί κανείς, ξέρεις γιατί; γιατί έχεις δώσει τόση αγάπη γύρω σου που το μόνο που μετράει είναι που είσαι αυτή που είσαι.
Δεν βγήκες ποτέ για να ψωνίσεις ρούχα, ούτε ήπιες ποτέ πολύ, εκτός την 5 ήμερη φυσικά, ήθελες να φύγεις από το λύκειο και το στομάχι σου ήταν χειρότερος κόμπος και από τον γόρδιο δεσμό όταν δώσαμε Πανελλήνιες, Έκθεση. Το αγαπημένο σου δώρο ήταν πάντα ένα βιβλίο. Γιατί είσαι περίεργη δεσποινίς, να μάθεις όλο το κόσμο, και εμείς για πάντα θα σε πειράζουμε κάνοντας πως ξέρουμε κάτι που δεν ξέρεις και δεν στο λέμε. Κοκκινίζεις και σκας από περιέργεια. Και είσαι σκέτη φάτσα. 

Θες να φύγεις, και είναι εγωιστικό να σε θέλουμε κοντά μας, αλλά λένε η οικογένεια είναι οι φίλοι που επιλέγεις και το ξέρεις πάνε χρόνια που είσαι κομμάτι της δικής μου οικογένειας. Αλλά και συ έκανες το ίδιο για μένα και πάντα θα προσπαθώ να κάνω ακόμα περισσότερα για σένα. Τι να κάνουμε κοπελιά; με σκορπιούς έμπλεξες. Απαίσια φάρα. Αλλά η Ελλάδα είναι μικρή για να εκπληρώσει τα όνειρα σου. Έχει τόσα σύνορα. 
Μικρή ονειροπόλα, μην είσαι χαζή και αγάπα τον εαυτό σου όσο τον αγαπάμε εμείς που σε γνωρίζουμε. Μίλα για ότι σε προβληματίζει, σε όποιον θες. Μην νοιαστείς για το ότι τον επιβαρύνεις, οι φίλοι είναι για να τα μοιράζονται όλα, αλλιώς χάνουν την μισή μαγεία.
Ξέρεις πως είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχει καταφέρει να τσακωθεί μόνο μια φορά μαζί μου;; Ποια είσαι τελοσπάντων Μαρία Βατίστα;

ΥΣ Ένα Χριστουγεννιάτικο ποστ με λατρεία από την κρύα Χώρα των Θαυμάτων. 
ΥΣ Αφού δεν έχεις όρεξη για Χριστούγεννα σε Χριστουγενοποιήσα εγώ (μη φωνάζεις, σε ακούω!)

Το list or not to list

Είχα πει να μην κάνω καμία λίστα για το 2011. έτσι όπως ήρθε έτσι να την κάνει το άτιμο, δεν έχω και πολλά να θυμάμαι πέραν του ότι πήγα να πάθω κατάθλιψη, μετακόμισα ενώ δεν το θελα, πέρασα ένα ακόμα μαύρο καλοκαίρι και έναν δύσκολο χειμώνα. Αρά τι να σου πω για τούτο; Όσο για τα κοινωνικοπολιτικά έλα τώρα... Όλο και κάποια σελίδα ιστορίας θα αφιερωθεί σε τούτο το δόλιο το 11'. Δεν μου φταίει καλό μου το νουμεράκι ούτε θα βάλω χιλιάδες προσδοκίες στο 12 γιατί το αγαπώ σαν νούμερο ούτε θα το φορτώσω με ελπίδες, δεν την κατάλαβα αυτήν μας την ανάγκη να πιστεύουμε ότι επειδή είναι 1/1/του τάδε όλα θα αλλάξουν, για σένα κυρία μου είναι η πρώτη του έτους για τον πλανήτη γη είναι άλλη μια μέρα χειμωνιάτικη όπου θα συμβούν κουλά, καθημερινά, παράξενα και απλά θα έχει λίγο περισσότερη φασαρία από το κανονικό! 

Αλλά αυτά τα κλισέ και οι ευχές και οι λίστες έχουν μπει για τα καλά στο πετσί μας! Δεν θα σας μιλήσω άλλο απλά θα σας δώσω σε εικόνες όσα εγώ με μια πρόχειρη ματιά θυμάμαι από το 2011 από ζήλια που το κάνανε όλοι οι άλλοι :P.

Το 2011 μάθαμε να μαγειρεύουμε εδώ στην χώρα των θαυμάτων:

Επαναστατήσαμε για τα καλά:

 Μεγαλώσαμε κιόλα, αμέ!!

Είδαμε και πολλές ταινίες! Κυρίως παλιές! Και αγαπήσαμε το Τρούμαν Σόου, έστω και αργά! 

 Φέτος ανακαλύψαμε την αξία του να πίνεις πολλά και διαφορετικά σφηνάκια. Γκάζι είσαι αμαρτία!

Πήγαμε και Σύνταγμα και γίναμε και μούσκεμα!

 Μετακομίσαμε και σε δικό μας θαυματόσπιτο, και το κάναμε και κουκλί!

Και του λόγου τ' αληθές; αδειάσαμε τα ΙΚΕΑ. 

Τα σκουπίδια κατακλύσανε τους θαυματοδρόμους μας

Και μάθαμε να πλένουμε και πιάτα, και να καθαρίζουμε το θαυματόσπιτό μας

Πήραμε και το πιο ωραίο μήνυμα γενεθλίων: 

 Η μαυροδάφνη ανακηρύσσεται επίσημα το αγαπημένο μας ποτό! Ναι δεν μετριούνται οι φορές που γίναμε ντρίρλα μαζί της 

Φέτος κάναμε το καλό, αλλά παραλίγο να πέσουμε εμείς στον γιαλό! Χαλάλι, δώστε αίμα

Αγαπήσαμε τον πολλά υποσχόμενο Αντριου Γκαρφιλντ και περιμένουμε πολλά από αυτόν:

Όμως πιο πολύ και απο τον Γκαρφιλντ και από τον Ραιαν αγαπήσαμε τον Μαικλ Φασμπεντερ. Μάγεψε φέτος και δημιούργησε τον απόλυτο Ροτσεστερ.

Θα μας λείψει...αυτό απλά!

Θα τον λατρεύουμε αιώνια! Έγινε η επίσημη λατρεία του 2011

Πήγε και στα Όσκαρ η ψαροκώσταινα φέτο... και ας μην μας άρεσε η ταινία,

Το πιο φανταστικό παιχνίδι! Το 2011 συντρόφεψε τα πιο αστεία βράδια μας,

Επίσιμη λατρεία, το τουίτερ έγινε η ψύχωση του 2011, αλλιώς πως θα μάθαινα εγώ για Μπιν Λάντεν, Καντάφι, Βέγγο αλλά και το σκορ της Ρεαλ, για την σύλληψη Εφραιμ και για το τι καιρό κάνει στην Ρόδο;

Το τραγούδι του 11 by far, 

Το 2011 φεύγει βασανιστικά αργά, θα κάνω τις ευχές μου για το 2012 αλλά όχι σήμερα, μη και δε πιάσουν! 1/1/12 τα ξανά λέμε με τις πιο καλές ευχές μου για τις μέρες που έρχονται! Φιλάκια πολλά!!

Όμορφη Πρωτοχρονιά!

Αγαπημένοι μου αναγνώστες! Χρόνια σας πολλά! Ότι επιθυμείτε με υγεία ευτυχία και κάθε επιτυχία! Περάσατε μωρέ καλά; Γιατί εμείς εδώ είμαστε πολύ όμορφα! Τα Χριστούγεννα πέρασαν με πολύ γέλιο και τραγούδι!!!

Μακάρι να πάει έτσι και η Πρωτοχρονιά, γιατί λένε (δεν ξέρω) ότι ότι κάνεις την πρώτη μέρα του χρόνου το κάνεις και όλη την υπόλοιπη χρονιά (δεν το πολύ πιστεύω γιατί η περσινή Πρωτοχρονιά με βρήκε με καμιά 10αρία ανθρώπους που από τότε -σχεδόν- έχω να δω) αλλά, άμα είσαι χαρούμενος την πρώτη μέρα ξεκινάς και πιο αισιόδοξα..;

Λοιπόν σε μια προσπάθεια να κάνουμε την Πρωτοχρονιά μας ισάξια των Χριστουγέννων έκανα τα θέλω μου για την 1/1/12:

• Να φάω πολλά γλυκά χωρίς καθόλου τύψεις! Και αν γίνεται να πέσει και ένα σιντριβάνι σοκολάτας μέσα στο σπίτι.. Να βγει η καταπιεσμένη λιχούδο από μέσα μου τελοσπάντων.
• Να δω όσο περισσότερες αγαπημένες/χαρούμενες φάτσες μπορώ! Και να βρω τα πιο πρωτότυπα δώρα να τους πάρω, για να τους κάνω ακόμα πιο χαρούμενους!
• Να πιω σαν να μην υπάρχει αύριο κρασί χωρίς να με παρεμποδίζει κανείς! Λες και θα ξαναζήσω ποτέ το 1/1/12. Μια φόρα θα την ζήσω στην ζωή μου γιατί να με καταπιέσουν?!
• Να κλείσει η μέρα με ένα όμορφο βραδινό, με τζαζ μουσικούλα, με κρασάκι, έναν ζεστό καναπέ και ταινία!

Μα τι όνειρο Θεέ μου! Θα σας γράψω για να δούμε πιο από όλα πέτυχα! Θαρρώ το πολύ φαγητό και τις φατσούλες (δυστυχώς φοβάμαι λίγες θα 'ναι) θα δω..!  

ΥΣ Μπορεί να μας κάνει ένα ζευγάρι σκουλαρίκια απίστευτα χαρούμενους; Ο! Ναι μπορεί... Κάποια στιγμή θα σας πω και αυτήν την ιστορία!

ΥΣ Στην Χώρα των θαυμάτων το χιόνι μας έχει αποκλείσει στα σπίτια μας και το μόνο που κάνουμε είναι αγκαλιές κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο! Καλές γιορτές!!!!

  

To γράμμα...

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος σαν καλή πεπέλα (που με έλεγαν μικρή) θα σου στείλω το Χριστουγεννιάτικο γράμμα μου, μιας και που το ίντερνετ είναι το γρηγορότερο μέσο επικοινωνίας είπα να το κάνω λοιπόν φέτος διαδικτυακά.

Δεν ήμουν που λες φέτος και πολύ καλό παιδί, αλλά δεν ήμουν και κακό (βέβαια). Ομολογώ καλές πράξεις δεν πολύ έκανα αλλά φρόντισα να αποφύγω τις κακές όσο το δυνατόν περισσότερο. Ναι Άγιε μου ήθελα να βγάλω ματάκια, να ξεριζώσω μαλλάκια, να βαρέσω υστερίες συχνά πυκνά και το απέφυγα, είναι μια πρόοδος και τούτο! Θα έλεγα πως.. λίγο άλλαξα σαν χαρακτήρας το έτος αυτό, που μας χαιρετά κυρίως άλλαξα συνήθειες και τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα και τους ανθρώπους!

Ζω μονάχη μου και αυτό ήταν ομολογώ ένα μεγάλο δώρο για φέτος, αλλά το τίμημα ήταν να είμαι μακριά από όσους αγαπώ, δεν ξέρω βεβαία αν είναι αυτό το χειρότερο ή αν το χειρότερο θα έρθει με την επιστροφή μου στο σπίτι σε μερικά χρονάκια, αλλά ας το για τώρα αυτό...θα σου τα ξαναπώ στο μέλλον... 

Φέτος έμαθα να αγαπώ όσα έχω σαν να μην είναι δεδομένα αλλά και να διαχειρίζομαι τα χρήματα που έχω όσο καλύτερα γίνεται χωρίς υπερβολές, έμαθα να αγαπώ πιο πολύ την μαμά μου που όταν περνάει δύσκολα δεν είναι να την κάνεις παρέα, αλλά όταν είναι ήρεμη σε ξεπληρώνει για όλα. 

Όμως έμαθα ακόμα πως οι άνθρωποι μπορούν να έχουν μέσα τους τα καλύτερα και τα χειρότερα ελαττώματα του κόσμου ταυτόχρονα και πως πρέπει να τα διαχειριστώ για να επιτύχω τους σκοπούς μου (όχι με την κακή έννοια ρε συ...)!

Αγαπητέ Άγιε, φέτος θα ζητήσω κάτι πολύ δικό μου που ανακάλυψα πως ποτέ δεν ζήτησα και πως υστερώ πολύ σε τούτο, και θα το ζητήσω μονάχα επειδή με φόβισαν ως προς την συναισθηματική μου ακεραιότητα. Ακόμα θα ζητήσω ηρεμία τάξη και ασφάλεια! Θα μου πεις πιο σπίτι φέτος στην Ελλάδα τα έχει τούτα; δεν ξέρω θα σου πω.... εγώ τα ζήτησα και απαιτώ να μου τα φέρεις! Άντε όλο γκρίνια είσαι και συ! Δεν μπορώ άλλο αγχωμένες και λυπημένες φάτσες σπίτι μου, ούτε νεύρα και κλάματα από το πουθενά! 

Τέλος θα ζητήσω να γίνει ένα μαγικό και να πάψει να χαλάει το λάπτοπ μου! Πραγματικά οι καλικάντζαροι πέρσι δεν έφυγαν κρύφτηκαν μέσα του! Θέλω και λίγο χρόνο παραπάνω για να σπάσω το φράγμα των 120 ταινιών που κατάφερα να δω πέρσι και φέτος! Θέλω να πάω στις 150 ρε αδερφέ!

Αν σου βγαίνει τώρα φέρε όπως περνάς και από δω και αυτήν την κυρία που είδα πρόσφατα:

Λέω φέτος να μην είμαι ανιδιοτελής και να ζητήσω παγκόσμια ειρήνη αλλά θα πω τα εξής:

Θέλω η χαζή κολλητή μου να βρει αυτοπεποίθηση και να ξεπεράσει τα κολλήματα της.

Η άλλη να πάει στην Γερμανία αλλά να μη με ξεχάσει γιατί θα την κυνηγάω μέχρι και εκεί.

Ο κολλητός μου να βρει λίγο θάρρος με τις κοπέλες.

Θέλω η αδερφή μου να ξε-αγχωθεί γιατί είναι εξουθενωτικό για μένα αυτό πια!

Όσο για τους γονείς μου την θεία μου και τον αδερφό μου; Θα ζητήσω παγκόσμια ειρήνη γιατί μόνο έτσι θα σωθούν! (να και η ανιδιοτέλεια!!!)

Άγιε μόνο ένα μην πάρεις από όσα φέτος μου έδωσες! ΑΓΑΠΗ! Είναι όμορφη και τόσο εύκολη! Καλά Χριστούγεννα και σε σένα!!!!!!!!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων τα Χριστούγεννα θα βλέπουμε το It's a wonderfull life μπας και δώσει ο Θεός και γίνει ένα παρόμοιο θαύμα...

Christmas all over!!

Ναι!!

Οκ ήθελα (αλήθεια σου λέω) να γράψω πάρα πολλά! Μα πάρα πολλά για τα υπέροχα Χριστούγεννα που έρχονται για τα δώρα, τις γιορτές, τα γλυκά και όλα αυτά τα λατρεμένα αλλά έπεσα πάνω σε 2 τύπους που τα μισούν αυτά! Ναι αγαπητέ αναγνώστη αν δεν είσαι ο ένας από τους 2 τότε καταλαβαίνω γιατί έχεις σοκαριστεί! 

Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω αυτό! Σοβαροί μονάχα λόγοι θα σε έκαναν να μισήσεις τις γιορτές και μόνο. Ναι... φίλε μου Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά καλός ή κακός έχουμε κάθε χρόνο... και για όλη μας την ζωή... οι πιθανότητες όπως αντιλαμβάνεσαι να συμβεί κάτι άσχημο μέσα σε αυτήν την περίοδο είναι πάρα πολλές σε κάποια στιγμή της ζωής σου, αλλά να τα μισήσεις; 

Κάποτε έζησα την χειρότερη πρωτοχρονιά του κόσμου. Ξέρεις τι είναι να ξυπνάς ολομόναχος σε ένα άδειο σπίτι περιμένοντας  ένα τηλέφωνο να μάθεις αν ο πιο αγαπημένος σου άνθρωπος τα κατάφερε; Ξέρω πως ακούγετε αλλά κυρίως ξέρω πως είναι... 
Όμως... σε εκείνες τις γιορτές βρήκα το πιο λαμπρό φιλαράκι να μου κρατά το χέρι. Γιατί στην δυσκολία θα φανεί ο φίλος. Και μου το κράτησε σφιχτά! Με αγκάλιασε γερά και με έκανε (ανάγκασε θα έλεγα) να πιστέψω! Και το τηλέφωνο εν τέλη ήρθε και εγώ περνάω ΚΑΙ αυτές τις γιορτές με τον πιο υπέροχο άντρα του κόσμου! Τον πατέρα μου!

Και το φιλαράκι μου είπε πως προσεύχονταν για αυτό και εγώ όσο το θυμάμαι κλαίω και το αγαπάω όλο και πιο πολύ!!
Ξέρεις τι αναγνώστη; δεν θα άλλαζα τίποτα εφ' όσων όλα θα είχαν την τωρινή κατάληξη. Γιατί πήρα τόσα απο αυτές τις γιορτές που με άλλαξαν σαν άνθρωπο.

Οι δυσκολίες έρχονται και παρέρχονται το θέμα είναι τι σου μένει στο τέλος!

Εμένα μου έμειναν οι επόμενες γιορτές που σε χειρότερη ψυχολογία έπρεπε να κάνω τα αδύνατα δυνατά να περάσει αυτός ο άνθρωπος τις καλύτερες γιορτές και ξέρεις τι; Ήταν μαζί μας και η προσπάθεια δεν ήταν τόσο δύσκολη.

Ένας έρωτας, μια φίλια, τα χρήματα ή οτιδήποτε άλλο δεν είναι δυνατά να μας διαλύσουν όσο η υγεία. Για αυτό δώστε μια ευκαιρία σε κάτι όμορφο! Και αν περνάει η γνώμη μου δώστε μια ευκαιρία σε αυτά τα Χριστούγεννα και ίσως βρείτε λίγη από την μαγεία!

Δεν θα πω άλλα αρκετά εξομολογήθηκα ΚΑΙ για σήμερα! Πάρτε υλικό από τα δέντρα που είδα και φωτογράφισα για σας και τα λέμε ξανά!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων μόλις φάγαμε τον κουραμπιέ και τα κάναμε τόσο χάλια που σας έρχεται χιόνι! 

ΥΣ1 Σας καθιστώ υπεύθυνους να βρείτε εσείς το καλύτερο δέντράκι γιατί εμείς έχουμε ήδη πλακωθεί (χωρίς να θέλω να σας επηρεάσω το δικό μου είναι το πιο καλό, αλλά πάντα χωρίς να θέλω να σας επηρεάσω).

Να και το αστέρι μας!!!

ΥΣ3 Καλές γιορτές να έχουμε!

Μύρισε Χριστούγεννο!

Να που τελείωσε και ο αγαπημένος μήνας του χρόνου, ήρθε και του Αγίου Αντρέα που επίσημα το σπίτι στολίζετε (μη κοιτάς που εμείς το κάναμε το σουκου) και τα πάντα μας πηγαίνουν γοργά προς τα Χριστούγεννα!

Και γω είμαι εδώ! Στο στολισμένο διακριτικά σπιτάκι μου! Τι κι αν μου λείπουν οι δικοί μου, εγώ είμαι έτοιμη  να γνωρίσω το άγνωστο... Να μάθω από το να σκουπίζω και να μαγειρεύω, να αντιμετωπίζω νέους ανθρώπους με διαφορετικά γνωρίσματα και ιδιοσυγκρασίες με διαφορετικές απόψεις και συνήθειες, μέχρι και να αντέχω την έλλειψη όσων αγαπώ αλλά και να αγαπώ την ησυχία του σπιτιού μου!

Διαφορετικοί άνθρωποι, ακόμα και εσύ φίλε αναγνώστη είσαι τόσο διαφορετικός! Δεν ζω σε μικρή πόλη, οκ δεν το λες και Βερολίνο τον Πειραιά αλλά μαζί με την Αθήνα, όπου και μεγάλωσα, αποτελούν μια μεγάλη έκταση για απόκτηση εμπειριών, κι όμως τους πιο διαφορετικούς ανθρώπους εγώ τους γνώριζα όποτε ήμουν μακριά από κει.

Στην κατασκήνωση γνώρισα τους πιο παράξενους χαρακτήρες, παράξενους σε σχέση με τους ανθρώπους που τόσα χρόνια γνώριζα, άλλες κουλτούρες, άλλες συνήθειες άλλες συμπεριφορές... 

Εδώ είναι το δεύτερο μέρος που γνώρισα ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων, από πολύ μακρινά μέρη της Ελλάδος, που είτε έχω πάει είτε όχι. Και το πιο εντυπωσιακό είδα ανθρώπους να σε κρίνουν και να σε κάνουν παρέα με βάση τον τόπο σου. Όχι ποτέ δεν θα έμπαινα στην διαδικασία να κρίνω κάποιον από το που μένει... ούτε καν από την πρώτη εικόνα που θα μου δώσει.

Αυτό μου δίνει λοιπόν την ευκαιρία να περάσω σε ένα θέμα πολύ δύσκολο για μένα.

Και εδώ θα πω ένα παράπονο που είχα από μικρή (μικρή όταν λέμε βλέπε γυμνάσιο). Βλέπεις εδώ δεν ήρθα να κάνω σχέσεις ζωής όπως είπα και χτες (βέβαια ότι πιο όμορφο προκύψει καλοδεχούμενο) γιατί υπάρχουν 2,3 ψυχές εκεί έξω που εσύ μπορεί να τις προσπερνάς στον δρόμο αλλά εμένα είναι σχεδόν όλος μου ο κόσμος μαζί με την οικογένεια μου. Γιατί όπως συμφωνήσαμε κάποτε με μια από αυτές τις ψυχές οι "φίλοι είναι τα αδέρφια που επιλέγεις" και για μένα αυτές είναι όχι μόνο σχέσεις ζωής αλλά μια ζωής.  

Αυτή  η ψυχή κάποτε, που λες, είχε ένα αγόρι που δεν με συμπαθούσε. Καθόλου ρε παιδί μου κι ας μην μου το είχε πει ποτέ κανείς. Το ξέρεις, το νιώθεις πότε κάποιος δεν σε συμπαθεί, εεε έτσι και γω! Αυτό ποτέ δεν με πείραξε ιδιαίτερα, δεν με ένοιαζε. Αυτό που με ενοχλούσε είναι που δεν προσπάθησε ποτέ να με γνωρίσει και με αντιπαθούσε τόσο πολύ μονάχα μέσα από τις 2,3 επαφές που είχαμε η κάθε μια των10'. Αλλά ακόμα και αν ξεπέρναγα το γεγονός ότι κάποιος που ποτέ δεν με ενδιέφερε με αντιπαθούσε δεν μπορούσα να καταπιώ το γεγονός ότι αυτός ήταν με έναν από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους ο οποίος δεν έκανε πότε τίποτα για να αποτρέψει αυτήν την κατάσταση και την ανεχόταν. Οκ αυτός δεν με ήξερε εσύ; 

Η δικαίωση μου; όταν με γνώρισε με συμπάθησε λέει! Γιατί μου έδωσε μια ευκαιρία, να του αποδείξω ποια είμαι. Φίλε μου δεν θέλω να με συμπαθείς. Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους!Αλλά όχι να με κρίνεις όταν δεν με ξέρεις καν. 

Ποτέ δεν το συζητήσαμε ευθέως, είμαι τόσο χαρούμενη που σε λάτρευε κάποιος τόσο αλλά ποτέ δεν τον χώνεψα αυτόν τον "κάποιο" που με έκρινε στα μάτια σου τόσο "ελαφρά τη καρδία".

Ποτέ μην κάνεις όσα δεν θες να σου κάνουν, έτσι και γω, δεν σε κρίνω..δε είμαστε φίλοι δεν ξέρω τις εμπειρίες σου.. αλλά πάντα θα δίνω ευκαιρία σε κάποιον να τον γνωρίσω γιατί πάνω κάτω όλοι οι άνθρωποι έχουν κάτι να μας δώσουν που θα αξίζει τον κόπο.

Το αστείο είναι πως αυτή η ψυχή θα το διαβάσει, θα το καταλάβει θα χαμογελάσει γιατί ξέρει πως την λατρεύω και θα συνεχίσει χωρίς να το συζητήσει ποτέ. Γιατί όταν έχεις φιλίες και σχέσεις σαν τις δικές μας, η απόσταση σε κάνει πιο δυνατό και ξέρεις κάθε αντίδραση πριν καν συμβεί. Να έχουμε ένα κρύο Δεκέμβρη, γεμάτο και με μπόλικες εμπειρίες!  

ΥΣ Όσο καλά με ξέρεις σε ξέρω.

ΥΣ1 Στην Χώρα των θαυμάτων ετοιμάζουμε και μελομακάρονα με το καλό!