B-day!!!

Ήρθεεεεεεε, έφτασεεεεε, είναι επίσημα εδώ!!! Η 5^η Νοεμβρίου η μεγαλύτερη και αγαπημενότερη μέρα του χρόνου είναι  finally εδώ! H μέρα που αγαπάμε πιο πολύ αφού είναι η μέρα των γενεθλίων μου!

Τρέξιμο για τα τελευταία ψώνια,  αγωνία για το ντύσιμο, απαντήσεις σε τηλεφωνήματα και μηνύματα να δεις όσους σήμερα θέλεις (ή πρέπει να δεις) κλπ κλπ.

Μέσα σε όλα αυτά όμως βρήκα τον χρόνο μου να σας γράψω μερικά πραγματάκια! Πρώτον δεν πρέπει να έχεις ανάγκη τον ύπνο χάνεις την μισή μέρα ρε παιδί μου. Δεν είναι δυνατόν αυτό δηλαδή!  Εν πάση περιπτώσει επειδή δεν έχω πολύ χρόνο θα σας τα πω λίγο αλλιώς σήμερα!

My favorite thing about this week was/is: Τώρα πρέπει να βρω ένα; Λοιπόν θα πω τα πολλά. Αν και σχήμα οξύμωρο για μια βδομάδα σαν και αυτήν που όλα πάνε τόσο άσχημα Θέλω να ελπίζω πως τα καλά σήμερα θα είναι σε μεγάλο βαθμό!

Colder weather makes me…:  wear τα καλύτερα μου ρούχα γιατί στα χειμωνιάτικα έχω και μια αδυναμία. 

Three things that make me terribly happy as of late are: Ότι δηλαδή έγω τρέχω σαν το Βέγγο (ναι επαναλαμβάνομαι το ξέρω αλλά ισχύει ρε σεις) και το απολαμβάνω και από πάνω;; Ναι μ'αρέσει που κάνω (επιτέλους) κάτι που αγαπώ!

I have a serious problem resisting: στην σοκολάτα. Πραγματικά τρώω πολύ και συνέχεια. Σπίτι μου έχω παντού! Ειλικρινά πρέπει να συντηρούμαι μόνο με σοκολάτα.

My favorite color to wear is: Αυτή την περίοδο; Γενικά στην ντουλάπα μου το μαύρο κυριαρχεί αλλά προτιμώ για τώρα το καφέ μπεζ σκούρο μουστρδοφθινοπωρινι (εγώ και η Μοιραράκη παιδί μου) και το navy blue.

Last nickname: Στην σχολή με λένε Πάντειο. Τα ξέρω λέει όλα! Ακόμα δεν ξέρω αν είναι κάλο αυτό ή κακό αλλά άμα με ρωτάνε να μην απαντήσω; 

Last best dream: H πλάκα είναι όχι τι είδα αλλα ότι το άτομο που αφορούσε ήταν το πρώτο διαδικτυακό προσωπικό χρόνια πολλά σήμερα το πρωί! Ξυπνάς καλά εσύ τώρα;;

Αυτά λοιπόν από την χώρα των θαυμάτων και την γεννεθλιάζουσσα από δω! Φιλούρες και καλό μήνα να έχετε!

ΥΣ Στην Χώρα των Θαυμάτων η 5η Νοεμβρίου είναι επίσημη αργία!! :-P

Εξαρτησεις (vol#2)

Είναι από κεινες τις εβδομάδες που συμβαίνουν τόσα πολλά πράγματα και συ τρέχεις δεξιά και αριστερά με δουλείες σαν τον Βέγγο και όταν ηρεμείς και κάθεσαι να γράψεις δεν έχεις ιδεα τι να πεις.

Να πεις για το πόσο ομαλά εξελίσσονται τα πράγματα που μισούσες; Ποιον ενδιαφέρουν σήμερα; Να μιλήσεις για τα όσα αγχώνουν τους ανθρώπους που σε αγαπούν και τους αγαπάς μετα τα πρόσφατα κοινωνικοπολιτικά χαστούκια; Γιατί να τα κανείς πιο μελό τα πράγματα.

Να πεις κάτι όμορφο;

Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω κάτι πολύ καλο και αξιο…διαβαστο να σας γράψω. Το τελευταίο πράγμα που κάνω είναι να οργανώνω σημειώσεις και να ξεκινάω εργασίες. Να ξυπνάω χάραμα για να μην χάνω παράδοση να τρώω στην εστία για να γνωρίζω κόσμο και να βρίσκω επιτέλους την χρησιμότητα του φβ.

Ναι την βρήκα. Περά από τις φωτογραφίες και την ανάρτηση των ενημερώσεων του μπλογκ το εδώ και 5χρ ακαουντ μου στο φβ μου ήταν από αδιάφορο έως και ανενεργό. Βαρετό φιλέ μου πώς να το πω. Τα καλά τα έλεγα στο τουιτερ και οι φίλοι μου ότι ενδιαφέρων είχαν να μου πουν μου το λεγαν στο τηλέφωνο ή στον καφέ.

Αλλα…. Κοίτα να δεις που έμαθα τι θα πει κανονικό φεις με τα ποουκ και ναι! Και με τα τσατ του. Ποιος εγώ ο μέγας επικριτής του! Άμα γνωρίσεις τον κατάλληλο κόσμο όλα τα μαθαίνεις, μετα βεβαία βρίζεις γιατί και οι άλλοι είναι από αυτούς που…. Δεν τα ξέρουν (#tokeratomoumesadld).

Και μετα πας και διαβάζεις ένα άρθρο (σε εκείνη την επιστροφή με το ΚΤΕΛ που δεν παλεύετε οταν εισαι μονος) στο Μαρι(/η) Κλερ που σου λέει πόσο εθισμένος είσαι στα σοσιαλ μιντια. Σε νευριαζει και λες θα τα παρατήσω όλα και θα κλειστώ στον κόσμο χωρίς ιντερνέτ και κινητό.

Θα μου πεις και πως θα επιβιώσεις όταν όλα τα νέα που μαθαίνεις τα μαθαίνεις από το τουιτερ, να δα τώρα δεν ήταν με τον Μπιν Λαντεν τον Βέγγο τον Κακογιάννη, την παρέλαση…. Όλα αυτά από πού θα τα μάθω εγώ η «κατά των ειδήσεων»;

Βλέπεις δεν μου αρέσει να με λένε εξαρτημένη. Είμαι φύση ελεύθερο άτομο. Ζω μονή μου και μου πήρε μονο 3 ώρες να προσαρμοστώ. Προσπαθώ να μην δένομαι με ανθρώπους (πέρα από 2,3) και πράγματα (οκ λιγο με τα ρούχα και το λαπτοπ μου) γιατί σε κρατάνε πίσω. Αμφιβάλω για τα κατά πόσο είμαι αρκετά εύκολη στο να μπω σε μια σχέση γιατί δεν είμαι ικανή να τηρήσω τα κριτήριατης και να απαρνηθώ το να 'μαι μόνη μου κλπ κλπ.

Θα μου πεις καλή μου ζεις στην Ελλάδα, ελεύθερη δεν είσαι και όσο δεν δουλεύεις εξαρτάσαι από τους γονείς σου και όσο ανεβαίνεις σπίτι σου να δεις τους φίλους και την οικογενεια σου δένεσαι με ανθρώπους. Ναι οκ αλλα δεν θέλω να με πεις και εξαρτημένη ομως ειναι λιγο βαρυ. Ακομα και από την σοκολάτα έκανα 5μηνες αποχή και δεν πέθανα. Τώρα ζω σε λογικά πλαίσια μαζί της. Το ιντερνέτ όμως είναι μεγαλύτερη ασθένεια.

Ίσως εν μέρη ο αρθρογράφος να είχε δίκιο. Θα μπεις όταν αναρτήσεις κάτι «καλο» να δεις πόσα λαικ ή κομεντ είχε ή πόσα ριτουιτ ή μεσιον επί αυτού είχες. Θα τσεκάρεις πόσοι διάβασαν το μπλογκ και τι σχόλια έκαναν πόσοι σε ακλουθούν και σε κάνουν ριμπλογκ στο τουμπλιρι κλπ κλπ. Όμως είναι αυτό εξάρτηση ή απλά ανάγκη να σε αποδεχτεί ο κόσμο που δεν σε γνωρίζει;

Γιατί να έχω τόση ανάγκη να μπω να δω αν το τελευταίο στάτους απτειντ άρεσε σε κόσμο που ποτέ δεν γνώρισα και ίσως να μην πετύχω  ούτε καν στο δρόμο.

Από την άλλη γιατί να περιμένω λαικ και αποδοχή από άτομα που στο σχολειό αγνόησα αδιαφόρησα στο ΤΕΙ ή κάποτε κάναμε ένα μπάνιο στη θάλασσα μαζί και μετα προσπέρασα γιατί ήταν γάματα βαρετοί;

Αυτό προστάζει το νέο (σιαλικό) κοινωνικό στάτους. Και να σου οι αναλύσεις επί αναλύσεων.

Εγώ δεν το φιλοσόφησα πολύ. Γουστάρω να μπαίνω στο τουιτερ είπα. Όλο το καλοκαίρι  έγραφα μονο 2,3 στάτους και μετα δεν έμπαινα τώρα στην σχόλη στα εργαστήρια δεν το αφήνω από τα χέρια μου. Γιατί να αναλύσω αν εξαρτώμαι ή αν απλά νιώθω ότι πρέπει να είμαι μονίμως στα πιο «hot social στέκια» ή αν απλά βρήκα ένα μέσο που με εκφράζει και περνάω ευχαρίστα τον χρόνο μου;

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλα τα υπεραναλύουμε και τα μεγιστοποιούμε. Θαρρώ είναι μια ψύχωση των δημοσιογράφων που απλά μπήκαν ΜΜΕ στο Πάντειο και όχι Ψυχολογία.

Τελοσπάντων αυτά βρήκα αυθαίρετα να σας πω σήμερα. Απλά λιτά και απέριττα θα σας καληνυχτίσω γιατί είναι πουσουκου και έχω σκοπό να περάσω τελεία και να κάνω φορσκουερ και αν κάποιος δεν το γουστάρει ή με θεωρεί «social junky» θα το βρει περιττό και αδιαφορο αλλα έμενα Μ’ΑΡΕΣΕΙ και θα το κανω και θα αφησω το επόμενο τέυχος του MC να αναλύσει αυτο το "βίτσιο" μου!

YΣ Στην χώρα των θαυμάτων σήμερα γυρίσαμε πλάτη στην πολιτική εξάρτηση και αφήσαμε την ιντερνετικη να το διαδώσει!

Κολλήματα

Προχθές έζησα το χειρότερο βασανιστήριο της ζωής μου!

Πληρώθηκα την Παρασκευή και είχα κάποιες υποχρεώσεις να καλύψω. Το Σάββατο το πρωί βγήκα να κάνω τα ψώνια του σπιτιού και γύρισα κακήν κακός σπίτι. Προσπάθησα με λύσσα να μην χαλάσω τα τελευταία μου λεφτά. (Έχω να βγω, είπα, και το βραδύ)

Τελικά δεν τα κατάφερα κάπου στης 2 παρά μια τρέλα με βάρεσε και εκεί που χάζευα τηλεόραση ενα καμπανάκι μου χτύπησε στον εγκέφαλο.

Δες τι ωραία που είναι έξω δες τι υπέροχη μέρα για να πεταχτείς εδω απο πάνω στα μαγαζιά... Το (όνομα μαγαζιού) έχει φέρει εκπληκτικά καλοκαιρινά (φώναξε η κάκια φωνή)

Πήγα για ψώνια πριν 2 εβδομάδες και δεν χρειάζομαι κάτι τώρα.

Ναι άλλα οι τιμές είναι πολύ χαμηλές. Και σου τελείωσε και η αγαπημένη σου κολόνια.

Επιβιώνω και χωρίς αυτήν.

Ναι άλλα με αυτήν δεν επιβιώνεις απλά... ξεχωριζεις!!!

Τα καταναλωτικά μου ένστικτα είχαν ξυπνήσει και ναι τίποτα δεν τα σταματούσε. Βγήκα (προφανώς) και αγόρασα μπλούζες και κολόνια. Αποτέλεσμα??? Εργαζόμενο παιδί να ζήτω λεφτά απο τον (καλά να ναι) μπαμπάκα μου! Και ευτυχώς είχε αλλιώς μέσα θα έμενα.

Σοκολάτα και ψώνια. Σε αυτά δεν μπορώ να αντισταθώ με την καμια (οκ και στα αγόρια άλλα τα αγόρια δεν με βλάπτουν και πολύ προσωπικά).

Η σοκολάτα με εκδικήθηκε άγρια όταν λόγο Πανελληνίων μου χάρισε μπόλικα κιλά που ευτυχώς τελευταία καταπολεμάω και νικαώ άνετα. Οκ της αντιστέκομαι σθεναρά. Άλλωστε αγαπώ και την μαύρη και αν έρθω σε τραγικό σημείο μπορώ να φάω ένα κομματάκι.

Στα ψώνια?? Απο τοτε που δουλεύω τα ψώνια (και τα δώρα) είναι καθημερινότητα. Θαρρώ είμαι άρρωστη. Απλά δεν μπορώ να μαζέψω ένα 100αρι και να μην το φάω. Άμα είναι κάτι σημαντικό που πρέπει να γίνει μαζεύομαι και κάνω τα απαραίτητα μόνο ψώνια όλα κι όλα για να καλύψω τις υπάρχουσες ανάγκες άλλα όταν δεν υπάρχει τίποτα σαν τα ζώα χωρίς μυαλό πλακώνομαι στα ψώνια.

Γιατρέ μου είναι σοβαρό???

Ναι είναι!! Ειδικά στις μέρες μας. Άλλα εγώ δεν μπορώ! Θέλω να τα έχω όλα. Η αδέρφη μου ήθελε να μου πάρει κινητό με τα δώρο της νόνα της γιατί λέει τώρα είχα πολλά να πληρώσω και μου αξίζει. Η ανιδιοτελείς της με ξάφνιασε. Όχι γιατί είμαι τσιγκούνα απέναντι της η ότι εγώ δεν θα της έδινα αν είχε ανάγκη (βεβαία εγώ δεν έχω ιδιαίτερη) άλλα με το πως απαρνήθηκε το δώρο για μένα και δεν πήγε να τα κάνει κατάθεση στον ναό (Ερμού).

Ειλικρινά με φόβισε εχτές το γεγονός ότι δεν μπορώ να συγκρατηθώ.

Σοβαρό το κόβω... πρέπει να κόψω λίγο το "Διάβολος φορεί Prada" και τα υπόλοιπα υπερκαταναλωτικά πρότυπα μου για λίγο και να χαλαρώσω.

ΥΣ Ούτε η κρίση δεν με κάνει καλά έμενα.

ΥΣ Στην χωρά των θαυμάτων αποτελώ ένα από τα αρρώστα πρεζόνια για αυτό δεν λέω κουβέντα.

Σοκολατα/ Δυναμη της θελησης

Καθησα και γω να γραψω σημερα αλλα δεν ημουν σιγουρη τι θελω να πω.. ειναι μερικες φορες ολα μπερδεμενα και ξαφνικα αρχησε ενας παραλογος συνηρμος απο την... σοκολατα!

Μπορει αυτη η μικρη αμαρτια να αποτελεσει εμπνευση? Ισως η αρνηση μου να ικανοποιησω αυτην την λιγουρα προκαλει καποιες παρενεργιες στον εγκεφαλο μου με αποριες που πρεπει... να εξωτερικευσω... ελπιζω να μην υπαρχει κανεις αμοιρος να διαβασει γιατι δεν ξερω τι θα βγει...

Ξαφνικα αναρωτηθηκα... Μπορει κυριε Κοελιο να ηρθα εγω σε αυτον τον κοσμο με προσωπικο μυθο να τρωω σοκολατα? Γιατι νιωθω πως ξαφνικα πως Συμπαν και φυση μονο σημαδια σοκολατας μου δειχνουν!

Μηπως δεν ειναι σωστη η δυναμη της θελησης μου να αντισταθω? Η μηπως το Συμπαν με μισει και θελει ν γινω 500 κιλα? Βασικα εχει καμια φαγουρα το Συμπαν να ασχοληθει με την παρτι μου και με το ποσο λιχουδα ειμαι ωρες ωρες?

Με εναν παραλογο συνηρμο καταληγω στο εξης πρωτο ερωτημα η λιγουρα σιγουρα ειναι λογω αγαπης και η αγαπη ειναι κυριως συναισθημα που πηγαζει απο την καρδια. Το μυαλο μου λεει οχιιιιι δεν θα φας σοκολατα και για να αντισταθω πρεπει να εχει αρκετη δυναμη η θεληση μου? Και εν τελη... το μυαλο υστερει της καρδιας και χρειαζετε ΤΟΟΟΟΟΣΗ δυναμη?

 Ισχυει οτι η θεληση εχει αρκετη δυναμη να τα αλλαξει ολα? Τοτε μιλαμε για το μυαλο την καρδια η για εναν συνδιασμο?

Και εδω καταληγω στην μεγαλη απορια που ειχα απο την Αλχημιστη και απο ολες εκεινες τις ταινιες και γενικα απο την ιδια την ζωη.. Και εστω εχουμε δυναμη και αγωνιστουμε τελικα πως ειμαστε σιγουροι οτι αξιζει τον κοπο? Μας αξιζει αυτο που περνουμε στο τελος και ειναι αυτο που οντως   ποθησαμε η μια απομιμηση? Και πανω απο ολα φτανει μονο η δικη μας θεληση η... εξαρτατε?

Η Ιθακη τελικα αξιζει ολο αυτο το ταξιδι... και πως ξερουμε οτι παμε στην σωστη Ιθακη μας και οτι δεν θα το μετανιωσουμε... δεν θα μετανιωσουμε τον χαμενο χρονο? Και τελος αν μετραει οντως η προσπαθεια... στην αποτυχια ποσο ρολο παιζει η προσπαθεα? τι ικανοποιηση θα προσφερει?

Παντως αυτο για το οποιο πια ειμαι σιγουρη... το Συμπαν χεστηκε για την παρτι μας! Ξεκαθαρα! Ειμαστε τοσο λιγοι και μικροι για αυτο που δεν θα ασχοληθει με λιγη σκονη στον ανεμο. Οτι κανεις η κανω το κανεις η το κανω για τον ευατο μου... βοηθεια δεν εχει απο το Συμπαν.

Ποιος ξερει θα μου πεις το σωστο και το λαθος?

Αλλα εγω βασανιζομαι ξερωντας οτι οταν κλεινω τα ματια μου και κανω ονειρα υπαρχει καποιος εκει πανω που γελαει μαζι μου... γιατι?????

Και αν κανω λαθος και αν τα ονειρα δεν ειναι σωστα και αν ακολουθησω τα λαθος σταυροδρομια ποιος μου εγγυατε αλλη μια ζωη για να τα διορθωσω? Δεν θελω να σπαταλησω την ζωη μου σε λαθη ουτε να το παιξω κομπαρσος σε ζωες αλλων που ξερουν τους προσωπικους τους μυθους και εκπληρωνουν τα ονειρα τους επειδη εγω ακομα δεν ξερω τι ηρθα η τι θελω να κανω...

Ο μεγαλυτερος μου φοβος ειναι... να ρισκαρω γιατι μια μερα θα το μετανιωσω... η να συγκρατηθω γιατι μετα μια ζωη θα το μετανιωνω που δεν ακουσα την λογικη μου?

Ακους την καρδια η το μυαλο? Και η δυναμη της θελησης που ακριβως αναφερετε?

ΥΣ Συγνωμη σε οσους διαβασαν αυτους τους παραλογους συνηρμους αλλα πραγματικα ηθελα καπου να τα πω!

ΥΣ2 Μια φιλη μου στην Χωρα των θαυματων διαδηλωνει με συνθημα "Σωστε τον πλανητη Γη! Ειναι ο μονος με σοκολατα!!!!!"  Αχ! Ατιμη λιγουρα!

ΥΣ3 Αυτος δεν ηξερε τι ηθελεαλλα καταφερε περισσοτερα απο εναν κοινο ανθρωπο. Μια υπεροχη μουσικη απο μια πολυ γλυκια ταινια.