Tα πάνω κάτω (vol#2)

Λίγα λεπτά μετα το πακετάρισμα των πραγμάτων κάθομαι αναπαύτηκα στο κρεβάτι μου κουρασμένη, λουσμένη και χορτασμένη από την υπεροχή ομελέτα που έκανα (ναι αυτή έμαθα εδώ θα μείνω, μέχρι να μάθω να την γυρνώ και να μην σπάει) για να σας γράψω γιατί μου λείπει να σας τα λέω, αλλα με το τρέξιμο....

Που λες αγαπητέ αναγνώστη η εβδομάδα μου ήταν περάν του δέοντος κουραστική. Μετα από την τεραααααστια βόλτα στα ΙΚΕΑ την Δεύτερα για τα ΠΑΝΤΑ τι δυνάμεις μπορεί να εχει ο άνθρωπος;

Η μαγεία του σπιτικού σε ένα πολυκατάστημα (με ωραία κοκάκια) αυτή ήταν η πρώτη μου εντύπωση από τα Σουηδικά καταστήματα.

Λοιπόν που λες τρέχαμε τρέχαμε γιατί ο μπαμπάς μου αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να κάνω το μεγάλο βήμα στις σπουδές μου! Και η μάχη άρχισε, όχι εκεί, αλλα τη στιγμή που βρήκα τον πινάκα με το Λονδίνο και το κόκκινο λεωφορείο.

Που λες αναγνώστη αυτός ο... τεράστιος να το πω; Τριαξονικό δεν τον χωράει να το πω; Θα μισθώσουμε μεταφορική μονο για αυτόν να το πω…. υπέροχος πίνακας ήταν το μήλο της Έριδος για τον πατέρα μου που ετοιμος ηταν να ξεσηκώσει Θεούς και δαίμονες για να μην με αφήσει να τον πάρω. Τον πηρά φυσικά καλέ μου! Μιλάμε για το ΛΟΝΔΙΝΟ πήρα και μια Οντρει αλλα αυτό είναι άλλο θέμα! Δεν γινόταν πήγαινε απόλυτα με το σπιτι και τον τοίχο μου!!!!

Αφού λοιπόν κλείσαμε 5ωρο στο κατάστημα επιστρέψαμε σπίτι για να κάνουμε τα σχέδια των επόμενων ημερών και να ηρεμήσουμε τον πατέρα που εχει και ζάχαρο! Όχι καλέ δεν ήταν δύσκολο, άλλωστε εγώ έχω αδυναμία στον μπαμπά ;-)

Και έτσι λοιπόν πάμε αισίως στην Τρίτη. Και ερχετε η διαπίστωση, μια δημόσια υπηρεσία είναι το βήμα προς την ενηλικίωση (καλά δεν ενηλικιώθηκα τώρα αλλα….. τρόπος του λέγειν). ΔΕΗ, ανοίγει 8:15, Τάνια εκεί 7:40, υπάρχει ήδη κόσμος, νούμερο; Τουλάχιστον 40. Ναι αγαπητέ μου! Τι να εκανα λεω κατσε εκει  με τα ακούστηκα σου και τον Ουγγαρέζο να μιμείται την Βάσω Παπανδρέου που λέει βρίστηκε μέσα στην Βουλή έναν άλλο, μη ρωτάς ποιον δεν είμαι σε θέση! Γελάω λοιπόν αλλα χωρίς καφέ δεν λες πως επικοινωνώ κιόλας.

Έτσι λοιπόν χαζεύοντας παίρνει το μάτι μου τον κόσμο να ανηφορίζει προς τον «τραγικό» πρωτο όροφο. Κάποιος λέει μοίραζε νουμεράκια και έπρεπε να έχουμε ήδη για να πάρουμε τα κανονικά νούμερα με την σειρά που ήρθαμε. Ναι δεν ξέρω αν κατάλαβες εγώ το επεξεργαζόμουν όσο τσακώνονταν οι «νωρίς» με τους «μολις ήρθα» σε μια προσπάθεια να ξυπνήσω να συνέλθω και να δω τι θα κάνω. Αθάνατε Έλληνα δεν μπορεις ούτε προτεραιότητα να κρατήσεις ούτε να σεβαστείς. Χώθηκα πηρά νούμερο (ναι είχα ήδη μετρήσει τους «νωρίς» δεν ήθελα να μαι άδικη) και χάθηκα μέσα στον χαμό!

Πέρασε αυτή η αποφράδα μέρα και συνέχισαν οι άλλες, με προτεραιότητες σε συγγενής για τα «γεια» σας. Για τα ψώνια της τελευταίας στιγμής και τα σχεδία του σ/κ με του ποιους θα δεις και τι θα πάρεις άλλο μαζί!

Πίστεψε με με την μάνα μου δεν το λες και εύκολο πράγμα.

Αλλα τι κάνουμε στα δύσκολα; «Κολυμπάμε, Κολυμπάμε»

Μια μανά σε φάση «υστερία» μια αδέρφη σε φάση «κλαίω» και ένας πατέρας στο χωρίο για να φέρει πράγματα. Με λες και στην μέση μια δίνης να φωνάζω «Θέλω να δω το Ides of March» ναι ρε αναγνώστη έχω τον χαβά μου που θα φύγω και δεν ξέρω που σκατά θα βλέπω αμέσως τις ταινίες με τους καλοφτιαγμένους υπότιτλους τους!

Όπως και να εχει αντέχω να ξέρετε, αυτές τις κουτές παντού μονο δεν τις μπορω και έχω και άγχος για πίνακες και καθρέφτη… κύριοι Πακιστανοί εργάτες αν πάθουν τίποτα θα νιώσετε της οργής της Μανιάτισσας που είναι και Σκόρπιος, που έλεγε και ο μαθηματικός μου! Επόμενο ποστ λογικά από το σπίτι, που ευελπιστώ να εχει ήδη πάει το ιντερνέτ, μια ιστορία που θα σας πω μια άλλη φορά! Καληνύχτα!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων δεν κάνουμε μετακομίσεις! Τις μισούμε αδελφέ, έχουμε το μαγικό τσαντάκι της Ερμιόνης για αυτά! Διασταλτιους!!!!

Κόσμος με μεγαλύτερο ταλέντο από μένα μίλησε για όσα διαδραματιστήκαν στην χώρα μου εχτές! Δεν κοκορεύομαι άλλωστε ότι έχω την καλύτερη πένα αλλα πραγματικά θα θέλω να πω και γω ένα πράγμα.

Γιατί θέλετε τόσο πολύ να πείσετε τον κόσμο ότι μισεί την πατρίδα μου; Την χώρα που γέννησε τις καλύτερες αρετές και τις μετέδωσε επί χρόνια σε όλο τον κόσμο;

Ο Τσόρτσιλ είπε ότι αν οι Έλληνες μορφωθούν και ενωθούν θα αποτελέσουν απειλή, θα μου πεις και ποιος δεν είπε για τους Έλληνες και όλοι αναφερθήκαν σε ένα εν μέσος πλην σαφώς.. ο Έλληνας  Βαριέται! Όσο εχει την βολή του τίποτα δεν θα αλλάξει. Εχτές έφτασε στο τελευταίο επίπεδο, που αν δεν ήταν αυτοί οι Ισπανοί ποτέ δεν θα χε φτάσει γιατί είναι (ευτυχώς ακομα) και ψωροπερήφανος και δεν ανέχεται να τον γελοιοποιούν έτσι. Θα μου πεις έχετε ξεφτιλιστεί δημοσιά από όλο το κόσμο αυτό σε πείραξε;

Όλα με πειράζουν! Με πειράζει που η μανά μου δουλεύει κοντά 30 χρόνια μεγάλωσε 2 παιδιά και ποτέ δεν τους έλλειψε τίποτα και τώρα τα κοιτάζει με μάτια βουρκωμένα όταν θέλει να τους κάνει ένα δώρο και δυσκολεύετε, με πειράζει που κάποτε για τα δικαιώματα της έκανε και 31 μέρες απεργία και τώρα κάνει 2 και φοβάται μήπως αυτά τα 150 της στερήσουν τις διακοπές της με πειράζει που ο μπαμπάς μου με χαρτζιλίκωνε με 50 ευρώ οπότε το είχα ανάγκη και τώρα πάει μια στο τόσο για καφέ γιατί δεν ξέρει αν θα του φτάσουν μέχρι το τέλος του μήνα και που μπορεί αυτά τα 4 ευρώ να φανούν χρησιμότερα.

Με πειράζει να στερούμε όνειρα και ελπίδα! Με πειράζει να ακούω παντού πόνο μιζέρια θλίψη και απελπισία. Με πειράζει που η μονή εναλλακτική που έχω σαν διαφημίστρια μεθαύριο είναι να φύγω. Με πειράζει που με κανένα να μισώ την ώρα και την στιγμή που γεννήθηκα εδώ και με πειράζει που θέλω να κάνω τα παιδιά μου μεθαύριο να μην έχουν καμια σχέση με την χώρα που αγαπώ. Με πειράζει που τα διέλυσαν όλα για μένα πριν από μένα! Με πειράζει που ξυπνάω το πρωί και έχω έννοιες και δεν έχω γίνει καν 20 με πειράζει που δεν θα δω για χρόνια όσους αγαπώ ήρεμους. Με πειράζει που δεν έκανα κάτι και απαιτούν από μένα!

Θέλω να βγω έξω να βάλω τα κλάματα και να ρωτήσω γιατί ρε Θεέ μου; Γιατί έδωσες τα πάντα σε αυτόν τον τόπο έκτος από αυτοσεβασμό;

Αλλα ξέρεις τι με πειράζει περισσότερο; Με πειράζει που στις επόμενες εκλογές (αν το κράτος δεν εχει ακομα διαλυθεί) θα βγουν πάλι οι ίδιοι άνθρωποι να με κυβερνήσουν! Εσείς εκεί έξω που ήσασταν στο πολυτεχνείο εσείς που ρίξατε την χούντα… αντιλαμβάνεστε εσείς οι ίδιοι ότι την έχετε ξανά ανεβάσει και μάλιστα με εκλογές; Μα ρε μάμα βγάλανε πρωθυπουργό έναν Γιωργάκη που ο ίδιος ο πατέρας του για χρόνια απέρριπτε;;;

Μα σοβαρά τώρα πως μας καταντήσατε έτσι; Με ένα ναι μας διαλύσατε και με ένα όχι μας καταστρέψατε, αυτό είναι το νόημα από τα χτεσσινά.

Και βγαίνουν μερικοί αλήτες και τα διαλύουν όλα με πρόσχημα το μεσοπρόθεσμο. Έτσι για να διαλύσουν μια και καλή τον κόσμο από το Σύνταγμα. Κόσμο που ανέβηκε από χωριά από νησιά από παντού! Για ποιον λογο; Γιατί δεν άρεσε στην Τρόικα το θέμα και είπαν «Γιωργάκη καιρός να τους ξεφορτωθείς» αλήθεια ο Γιωργάκης βγήκε εδώ και ένα μήνα που γίνονται αυτά να πει ένα «Το λάβαμε το μήνυμα»;; Παρατήρησε τον κόσμο απ’ έξω καθόλου; Γιωργάκη αγόρι μου δεν ήρανε για πλακά!

Και γω πήγα εννοείτε. Ίσως όχι όσο θα θελα αλλα αν μεθαυρίο με κρόταγαν τα παιδιά μου «Μάμα εσύ τι έκανες τοτε» τι σκατά θα έλεγα; Όχι δεν έχω κανένα πρόβλημα ουσιαστικό εγώ, εγώ πήγα να ενισχύσω τον αγώνα όσων υποφέρουν να διασφαλίσω κάπως το μέλλον το μαύρο που ανοίγετε μπροστά μου.  Πήγα για να ενόσω την φωνή μου με εκείνον τον κύριο που πηρέ δάνειο για να κάνει ένα σπίτι στα παιδιά του και τώρα του το περνούν, όχι γιατί δεν εχει να πληρώσει αλλα γιατί του κόβουν τον μισθό με τον όποιο είχε επιλέξει να το πληρώνει, με τον παππού που αναγκάζουν να τρέχει κάθε μέρα στο ΙΚΑ να στέκετε στην ούρα και μετά του λένε να πληρώσει και την επίσκεψη και τα φάρμακα και δεν εχει μετά ούτε γάλα να πάρει για εκείνον και την γιαγιά του. Για εκείνο το πιτσιρίκι που θα τελειώσει μια μέρα το λύκειο και θα βάλει τις φωνές στην μανά του και τον πάτερα του που δεν προνόησαν να βάλουν ένα προφυλακτικό εκείνο το βράδυ και τώρα τον υποχρεώνουν να ζήσει σε αυτόν τον τόπο. Γιατί ρε γαμω το;

Ξέρω ότι μια μέρα θα ξυπνήσω και θα δω κόσμο με καραμπίνα να πυροβολεί ασύστολα γιατί θα εχει σαλτάρει. Δεν τον αδικώ, για εκείνον τον Κολοκοτρώνη λυπάμαι και τον άλλο τον Σωκράτη και τον Ευριπίδη και τα αλλα παιδιά που θα λένε ότι είναι πρόγονοι αυτών εδώ των Ελλήνων. Εγώ αυτούς λυπάμαι.

ΥΣ Θέλω μερικές φορές τόσα πολλά να πω έχω τόση στενοχώρια μέσα σου ανησύχησα τόσο για τον κόσμο που ήταν εκεί εχτές που τους ρίχνανε δακρυγόνα. Και μένα ο πάτερα μου εγχειρισμένος ήθελε να πάει και δεν πήγε. Τι θα κάνε; Εγώ αν πάθαινε κάτι σίγουρα θα βγαίνα με καραμπίνα. Μπερδεμένες σκέψεις  οργή καταλαβαίνεις…

Κάθε εμπόδιο σε κάλο.

Μεθαύριο τελειώνουν οι Πανελλήνιες και για φέτο. Κάπου εδω θυμήθηκα (καλά όχι τόσο εγώ όσο η μανά, μητέρα, μαμά) τα δικά μου τα καλά τα πρόσφατα. Και έτσι είπα να σας κουράσω με την δίκια μου μικρή εμπειρία πάνω στο μηχανογραφικό γιατί κοντός ψαλμός αλληλούια και γιατί μέσα απο τις εμπειρίες των παλιών σε κάτι τέτοια μαθαίνουνε και νεότεροι.

Η σιγουριά σου θα σε φάει φώναζε η μανά, μητέρα, μαμά απο τοτε που με θυμάμαι. Και πρόσεχε λίγο που πας, τι κανείς,  τι γραφείς, έλεγχε το γραπτό σου και τι σε ρωτάνε. Έλεγε θυμάμαι και εγώ έλεγα στις πανελλήνιες θα προσέχω. Αμ δε! Αν δεν δώσεις δεν θα μάθεις ποτέ πως θα αντιδράσεις σε κάτι τόσο διαφορετικό (ναι η πανελλήνιες είναι τέλειος διαφορετικό πράγμα και στο σχολειό κανείς δεν σε προετοιμάζει για αυτό που θα αντιμετωπίσεις).

Δεν αγχώθηκα πότε δεν ξεσκίστηκα στο διάβασμα και δεν πολύ κάηκα να σου πω την αλήθεια. Πιο πολύ ταινίες έβλεπα στην Γάμα παρά μαθηματικά κατεύθυνσης. Δεν θα ξεχάσω την μανά να φωνάζει την νύχτα των Οσκαρ "Καλά απο τι ώρα είσαι ξύπνια" (κάπου στις 6) "Απο της 3" (με την γνωστή απάθεια) "Για να διαβάσεις μια φόρα 3 δεν ξύπνησες αλλα για τα Οσκαρ" "Δεν αφομοιώνω το βράδυ" "Ναι αλλα αύριο θα θυμάσαι μια χαρά τι φόραγε η Στριπ και θα κράξεις άμα πάρει το Οσκαρ η Μπούλοκ" (όπως και έκανα ασφαλώς, αλλα αυτό είναι άλλο θέμα).

Ξεκίνησα δυναμικά και συνέχισα με σκαμπανεβάσματα. Όμως σίγουρα δεν περίμενα να κάνω τα λάθη για τα όποια η μανά με είχε αποκηρύξει απο την πρώτη γυμνάσιου! Ναι κύριες και κύριοι δεν διάβασα τις εκφωνήσεις προσεκτικά έκανα λάθη ανόητα και ναι στον προγραμματισμό ξέχασα να κάνω και ένα υποερώτημα. Όλοι έξω απο τον χώρο πολλά λένε άμα δεν χορέψεις όμως εσύ...

Και βγήκαν οι βαθμοί μου οι οποίοι έκαναν την μακροχρόνια αλαζονεία μου να κρυφτεί στο καβούκι της. Και ήρθε εκείνη η δύσκολη ώρα του μηχανογραφικού που λίγο πολύ ξέρεις που περνάς.

Όποιος σου πει δεν το περίμενα ήταν πολύ χειρότερο απο ότι πίστευα και σχετικές αρλούμπες ψεύδεται. Πολύ καλά όλοι ξέρουμε πάνω κάτω (φυσικά με μικρές αποκλείσεις) πως έχουμε πάει.

Η δυσκολότερη ώρα είναι εκείνη που πρέπει να βάλεις το μέλλον σου σε μια κόλλα χαρτί αριθμημένο. Πιο βάζεις πρώτα?

Εγώ συνέχισα την ιδία αλαζονική συμπεριφορά με αποτέλεσμα? Να χάσω ότι καλό είχα και να σταλώ επαρχία. Αφού ήμουν σίγουρη ότι θα μπω εδω. Μα έλα που και αλλα 2000 άτομα ήταν σίγουρα και μπήκαν πριν απο μένα με τους καλύτερους βαθμούς τους και γω αντί να έχω καβάτζα με τον καλό σχετικά βαθμό μου πήγα σε ένα άγνωστο μέρος.

Αποτέλεσμα να βάλουμε όλα τα μέσα για να έρθουμε Αθήνα με μεταγραφή και τελικά εγώ να μείνω ένα χρόνο σπίτι μου!

Κάθε εμπόδιο σε καλό. Θυμάμαι την μητέρα μου να λέει. Δεν ξέρω αν ισχύει πάντως η αλαζονεία μου η έπαρση μου η ξεροκεφαλιά και ο εγωισμός μου φάγανε ένα γερό χαστούκι και ομολογώ μετριάστηκαν.

Μπορεί να μην έχω μανά πρύτανη αλλα δόξα το θεό έχω μανά που νοιάζεται και τον μεγαλύτερο πρέπει να τον ακούς (οχι απαρετητος μανα για ολους μας) κάτι παραπάνω θα ξέρει. Όταν είσαι 18 είναι δύσκολο να πάρεις τόσο σοβαρές αποφάσεις και ειδικά με την έπαρση για συντρόφια.

Τώρα θα έρθει το χειρότερο όμως το 10%. Κάπου εδω θα αρχίσουν πάλι οι συζητήσεις και οι γονείς μετά τα λάθη του προηγούμενου έτους θα πουν ευλόγα "Θες τώρα να μας ακούσεις και να μην κανείς τα δικά σου αφού μονο σε καλό δεν βγήκαν?". Άδικο;;; Όχι βέβαια. Αλλα η οικογενεια που έχει όνειρο να με δει στο Πανεπιστήμιο και γω που έχω όνειρο να γίνω κάτι που μονο απο ΤΕΙ προς το πάρων στην Ελλάδα σπουδάζετε τι θα κάνω?

Δεν ξέρω ακομα. Δεν ξέρω γιατί δεν θέλω να απογοητεύσω ούτε εκείνους που με τόσο κόπο με μεγάλωσαν και με βοήθησαν αλλα ούτε και τον εαυτό μου που του χρωστά ένα όνειρο απο 11 χρόνων.

Άμα κανείς κάτι που δεν θες, που μπορεί να έχεις πάντα δουλειά, θα μουντζώνεις για πάντα τον εαυτό σου αυτό ξέρω εγώ. Αν σπουδάσεις κάτι που δεν σου αρέσει (αν καταφέρεις πότε να βγάλεις την σχόλη αφού δεν θα σου αρέσει) πότε δεν θα είσαι ούτε καλός αλλα θα σιχαθείς τον εαυτό σου μια μέρα. Είδα και τον αδελφό μου που επέλεξε να κάνει κάτι επειδή ήταν εύκολο και τώρα μισεί κάθε μέρα τον εαυτό του που σηκώνετε να πει στην δουλειά.

Δεν  χρειάζεται καθηγητής μανά η πατέρας αλλα σύνεση για ένα μηχανογραφικό προσοχή αγάπη και προσπάθεια.

Πότε δεν θα ξεχάσω εκείνα τα 2 βράδια πριν το μηχανογραφικό. Για τις πανελλήνιες δεν πολύ τρελάθηκα αλλα όταν πήγα να δώσω το μέλλον μου στο υπουργείο μονο που δεν έβαλα τα κλάματα. Αν κάνω λάθος ποιος θα το διορθώσει? Τέτοια ένταση δεν έχω ξανά νιώσει πότε. Ήμουν τόσο αγχωμένη μέχρι να το παραδώσω. Μακάρι για σας να είναι πιο απλό και πιο εύκολο για μένα ήταν πολύ δύσκολο να πάρω έτσι απλά μια απόφαση που θα καθόριζε τι θα έκανα σε όλη μου την ζωή. Και δεν θέλω τπτ να είναι στην τύχη καλός η κακός. Αν λοιπόν κάθε εμπόδιο είναι σε καλό θα σας το γράψω τα Χριστούγεννα για να σας πω πως βλέπω τα πράγματα μετά απο ένα Α χρονικό διάστημα.

Καλή επιτυχία σε όλα τα εκκολαπτόμενα φοιτητάκια λοιπόν και καλή δύναμη στους επόμενους πανελληνιαζόμενους!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων δεν δίνουμε πανελλήνιες σπουδάζουμε ότι θέλουμε απο την αρχή για να βγάλουμε αυτό που μας αρέσει!

Μικρά διαμαντάκια

Είμαι ένα μικρό εθισμένο πρεζόνι στο ιντερνέτ.

Ασχολούμαι με τα πάντα γυρω απο αυτο, γνωρίζω καθημερινά τα τελευταία πράγματα που δεν έχω ήδη μάθει και είμαι η ήμουν έστω και για λίγο μέλος σε όλα τα social networks. Κατεβάζω ταινίες γράφω στα blog διαβάζω άρθρα και λιώνω καθημερινά και για πολλές ώρες. Ειναι η μικρη παρανομη σχεση μου!

Έχω acount στο φβ ακομα, για να έχω μια επαφή με τους φίλους μου που αρνούνται να κάνουν acount στο twitter (Καλά πως μπορούν??) με το οποίο έχω πάθει μια τρελή εξάρτηση. Γιατι??Γιατι το βρισκω απιστευτα εκφραστηκο.
Και σε αυτούς τους χώρους κοινωνικής δικτύωσης όσο και αν δεν το πιστεύεις μπορείς να βρεις μικρά διαμάντια. Έχω φίλους ακολουθώ ανθρώπους οι όποιοι έχουν κάποια απίστευτα ταλέντα. Κυρίως στην φωτογραφία και στο γράψιμο. Ειδικά το τελευταίο με έχει σοκάρει.

Δεν είναι ότι δεν έχω εμπιστοσύνη στην νέα (δίκια μου γενιά) δεν είναι ότι την σνομπάρω (αν και το έχω κάνει αυτό το σχολειο με μεγάλη επιτυχία) είναι που τόσο τα ΜΜΕ όσο και όλο το κοινωνικό μας σύστημα μας έχει πείσει ότι νέοι είναι φυτά άμυαλα χωρίς έκφραση χωρίς τσαμπουκά με μοναδικές απαιτήσεις... να ικανοποιούν ζωώδη ένστικτα (όπερ? σεξ φαί βία και άλλες φυσικές ανάγκες)

Έλα όμως που δεν είναι καθόλου έτσι!!! Οι νέοι αντίθετα έχουν πολύ μεγάλο ταλέντο να γράφουν και να μάλιστα να γραφούν και να εκφράζοντα όχι μονό επαρκώς αλλά με απίστευτο ταλέντο. Είναι απίστευτο να διαβάζεις τόσο έξυπνα σχόλια μονό 140χαρακτηρων να βλέπεις μέσα απο ένα μικρό "κλικ" να απεικονίζει τόσα συναισθήματα για το σήμερα για τα προβλήματα για το μέλλον.

Δεν βλέπεις αισιοδοξία δυστυχώς. Και λέω δυστυχώς γιατί είναι κρίμα παιδία κάτω απο 30 χρόνων να μην έχουν όνειρα. Αλλά ευτυχώς έχουν την δύναμη και το πάθος που τους δίνει το πληκτρολόγιο τους. Το καλό μετά το σχολειό είναι ότι υπάρχει περισσότερη μόρφωση στον έξω κόσμο. Δεν λέω πότε οτι μας "φιμώνουν" αυτά είναι ατάκες ενός ξεχασμένου κουμμουνιστικού συστήματος που σταμάτησε να εξιχρονιζεται το 1847. Απλά δεν μας δίνουν πότε τις απαραίτητες γνώσεις για αυτό.

Πλακά έχει που ακομα και στην έκθεση (που για να δώσεις πανελλήνιες και να επιτύχεις πρέπει να πατάς σε "φόρμες έκφρασης" αλλιώς πάρε το αυγό και.... τρέχα!) όταν συζητάμε για κάποιο πρόβλημα (κάνουμε ένα πλάνο οτι θέλουν να γράψουμε δλδ) και πρέπει να δώσουμε προτάσεις για την επίλυση του πάντα λεμέ: Το σχολειό πρέπει να εξιχρονιστει και να μην παρέχει γνώσεις με παρωχημένες μεθόδους. Οι μαθητές να δουλεύουν και να επικοινωνούν με τους παιδαγωγούς ώστε να αναπτύξουν την κριτική σκέψη τους. (και ταυτόχρονα να διαβάζουν και λογοτεχνικά, λες και έχουν χρόνο δλδ).

Εγώ κάπου εδώ σκάω στα γέλια και λέω απλά λιτά και απέριττα, το μονό που ΔΕΝ κάνει το σχολείο είναι αυτό. Άμα θες να γίνεις βαθμοθήρας τεχνοκράτης η απο την άλλη αδιάφορος βαριεστημένος πρόεδρος 15μελους τοτε είσαι στην σωστή χωρα. Αν θες οτιδήποτε άλλο πρέπει να το έχεις μέσα σου γιατί η παιδεία μας δεν θα στο αναπτύξει.

Πραγματικά λοιπόν χαίρομαι όταν βλέπω τόσο πολλά άτομα με άποψη με καυστικότητα, σατιρική διάθεση και τάσεις αυτοσαρκασμού. Αυτούς τους ανθρώπους γουστάρω με τέτοιους συναναστρέφομαι αυτούς και.. "ακολουθώ"!

ΥΣ Στην χωρά των θαυμάτων η παιδεία είναι μαγεία. Αρέσει σε όλους. Η μόρφωση είναι τροφή.
ΥΣ2 Προσθεου δεν λιωνω ολη μερα στο pc :p