Καθησα και γω να γραψω σημερα αλλα δεν ημουν σιγουρη τι θελω να πω.. ειναι μερικες φορες ολα μπερδεμενα και ξαφνικα αρχησε ενας παραλογος συνηρμος απο την... σοκολατα!
Μπορει αυτη η μικρη αμαρτια να αποτελεσει εμπνευση? Ισως η αρνηση μου να ικανοποιησω αυτην την λιγουρα προκαλει καποιες παρενεργιες στον εγκεφαλο μου με αποριες που πρεπει... να εξωτερικευσω... ελπιζω να μην υπαρχει κανεις αμοιρος να διαβασει γιατι δεν ξερω τι θα βγει...
Ξαφνικα αναρωτηθηκα... Μπορει κυριε Κοελιο να ηρθα εγω σε αυτον τον κοσμο με προσωπικο μυθο να τρωω σοκολατα? Γιατι νιωθω πως ξαφνικα πως Συμπαν και φυση μονο σημαδια σοκολατας μου δειχνουν!
Μηπως δεν ειναι σωστη η δυναμη της θελησης μου να αντισταθω? Η μηπως το Συμπαν με μισει και θελει ν γινω 500 κιλα? Βασικα εχει καμια φαγουρα το Συμπαν να ασχοληθει με την παρτι μου και με το ποσο λιχουδα ειμαι ωρες ωρες?
Με εναν παραλογο συνηρμο καταληγω στο εξης πρωτο ερωτημα η λιγουρα σιγουρα ειναι λογω αγαπης και η αγαπη ειναι κυριως συναισθημα που πηγαζει απο την καρδια. Το μυαλο μου λεει οχιιιιι δεν θα φας σοκολατα και για να αντισταθω πρεπει να εχει αρκετη δυναμη η θεληση μου? Και εν τελη... το μυαλο υστερει της καρδιας και χρειαζετε ΤΟΟΟΟΟΣΗ δυναμη?
Ισχυει οτι η θεληση εχει αρκετη δυναμη να τα αλλαξει ολα? Τοτε μιλαμε για το μυαλο την καρδια η για εναν συνδιασμο?
Και εδω καταληγω στην μεγαλη απορια που ειχα απο την Αλχημιστη και απο ολες εκεινες τις ταινιες και γενικα απο την ιδια την ζωη.. Και εστω εχουμε δυναμη και αγωνιστουμε τελικα πως ειμαστε σιγουροι οτι αξιζει τον κοπο? Μας αξιζει αυτο που περνουμε στο τελος και ειναι αυτο που οντως ποθησαμε η μια απομιμηση? Και πανω απο ολα φτανει μονο η δικη μας θεληση η... εξαρτατε?
Η Ιθακη τελικα αξιζει ολο αυτο το ταξιδι... και πως ξερουμε οτι παμε στην σωστη Ιθακη μας και οτι δεν θα το μετανιωσουμε... δεν θα μετανιωσουμε τον χαμενο χρονο? Και τελος αν μετραει οντως η προσπαθεια... στην αποτυχια ποσο ρολο παιζει η προσπαθεα? τι ικανοποιηση θα προσφερει?
Παντως αυτο για το οποιο πια ειμαι σιγουρη... το Συμπαν χεστηκε για την παρτι μας! Ξεκαθαρα! Ειμαστε τοσο λιγοι και μικροι για αυτο που δεν θα ασχοληθει με λιγη σκονη στον ανεμο. Οτι κανεις η κανω το κανεις η το κανω για τον ευατο μου... βοηθεια δεν εχει απο το Συμπαν.
Ποιος ξερει θα μου πεις το σωστο και το λαθος?
Αλλα εγω βασανιζομαι ξερωντας οτι οταν κλεινω τα ματια μου και κανω ονειρα υπαρχει καποιος εκει πανω που γελαει μαζι μου... γιατι?????
Και αν κανω λαθος και αν τα ονειρα δεν ειναι σωστα και αν ακολουθησω τα λαθος σταυροδρομια ποιος μου εγγυατε αλλη μια ζωη για να τα διορθωσω? Δεν θελω να σπαταλησω την ζωη μου σε λαθη ουτε να το παιξω κομπαρσος σε ζωες αλλων που ξερουν τους προσωπικους τους μυθους και εκπληρωνουν τα ονειρα τους επειδη εγω ακομα δεν ξερω τι ηρθα η τι θελω να κανω...
Ο μεγαλυτερος μου φοβος ειναι... να ρισκαρω γιατι μια μερα θα το μετανιωσω... η να συγκρατηθω γιατι μετα μια ζωη θα το μετανιωνω που δεν ακουσα την λογικη μου?
Ακους την καρδια η το μυαλο? Και η δυναμη της θελησης που ακριβως αναφερετε?
ΥΣ Συγνωμη σε οσους διαβασαν αυτους τους παραλογους συνηρμους αλλα πραγματικα ηθελα καπου να τα πω!
ΥΣ2 Μια φιλη μου στην Χωρα των θαυματων διαδηλωνει με συνθημα "Σωστε τον πλανητη Γη! Ειναι ο μονος με σοκολατα!!!!!" Αχ! Ατιμη λιγουρα!
ΥΣ3 Αυτος δεν ηξερε τι ηθελεαλλα καταφερε περισσοτερα απο εναν κοινο ανθρωπο. Μια υπεροχη μουσικη απο μια πολυ γλυκια ταινια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου