O Σεπτέμβρης των θαυμάτων.

Όταν το καλοκαιρι τελειωσει ερχετε εκεινη η στιγμη που κανεις απολογησμο. Καλα ηταν; Θα με κρατησει για ολο το χειμωνα η ενεργεια που μαζεψα, η ελευθερια, η απολαυση; Πως θα την βγαλω τωρα σπιτι; Στην δουλεια στην σχολη στο πηξιμο πως θα κανω όλα αυτά τα οποια περιμενα το καλοκαιρι για να τ’ αποφυγω.

Φετος το καλοκαιρι ένα μαγικο ραβδι με αποζημιωσε για όλα τα κακα που περασα τα τελευταια 3 χρονια. Πραγματικα ασχημα και δυσκολα πραγματα. Όμως η τριτη μερα πριν το τελος εμελε να αφησει την χειροτερη γευση από όλα.

Κάθε μερα ξυπνας και σκεφτεσε τι θα κανουμε σημερα; Εγω από της 29 ξυπναω και λεω… τωρα τι κανουμε;

Ολο αυτό με εχει καταρακωσει… σημερα σκεφτηκα λοιπον το εξης αγαπητε αναγνωστη. Υπαρχουν απειρα πραγματα στην ζωη που μπορουν να αποδειξουν οτι η μερα που περασε ηταν μαγικη και πως η επομενη θα σου προσφαιρει νεες εμπειριες που αξιζουν τον κοπο.

Όχι δεν ειμαι τοσο αισιοδοξος ανθρωπος αλλα καπου διαβασα ότι αμα γραφεις οσα ζεις αμα ψαχνεις μεσα από τις εμπιεριες σου ανακαλυπτεις πραγματα που δεν εχεις δει, καποιος ανακαλυψε ότι είναι διχασμενη προσωπικοτητα με αυτόν τον τροπο.

Θα ξεκινησω λοιπον αυτην την αυτοθεραπεια από σημερα και για έναν μηνα θα γραφω κάθε μερα τι ηταν αυτό που εκανε εξιολογη την μερα μου και που αξιζε τον κοπο που σηκωθηκα από το κρεβατι.

Μερικες φορες μια αγκαλια είναι αρκετη.

Δεν χρειαζοντε μυνηματα τηλεφωνα συζητησεις επι συζητησεων ουτε τιποτα άλλο αλλα μια μικρη αγκαλια.

Όταν περνας ασχημα οι αλλοι δεν είναι ευκολο να βρουν τι πρεπει να κανουν για να σε κανουν να νιωσεις καλυτερα. Αλλωστε ο κάθε ανθρωπος περναει την στεναχωρια διαφορετικα. Σε μενα για παραδειγμα διαρκει λιγο αλλα αυτό το λιγο δεν θελω κανεναν. Από την επομενη κιολας μερα ψαχνω λυσεις και διεξοδους σε οποιοδηποτε προβλημα από ερωτικο εως και υγειας. Ο άλλος όμως δεν είναι υποχρεωμενος να ξερει ποτε εγω θα ειμαι ετοιμη περιμενει να του δωσω τα καταληλα σημαδια για να το καταλαβει. Καποιος δεν το καταλαβε εντελως και γω πειραχτηκα. Πανω στα δυσκολα όλα αλλωστε διωγκωνοντε.

Την επομενη τον ειδα. Πώς να κρατησεις κακια σε έναν ανθρωπο που σου λεει «Μην φυγεις ρε, πως θα συνηθησω εγω χωρις εσενα; Που σε εβλεπα κάθε μερα που ειμαστε 4 χρονια μαζι;» και σε σφιγγει στην αγκαλια του; Ηταν ισως μια από τις πιο ωραιες στιγμες της ζωης μου. Η μανα και ο πατερας παντα θα παλευουν για σενα και θα λυπουντε στα δυσκολα και θα σε αγαπανε ο φιλος όμως… δεν είναι ετσι… ο φιλος δεν είναι υποχρεωμενος για τιποτα ουτε δεμενος όπως η μανα με το παιδί. Για αυτό η κουβεντα του φιλου είναι χιλιαδες φορες πιο απροσμενη και σου φτιαχνει την διαθεση και νιωθεις πως περα από τους ανθρωπους που σε φερανε στον κοσμο και σ’αγαπανε σ’ αγαπανε και αλλοι επειδη εισαι αυτος που εισαι και επειδη ειστε φιλοι.

Μια αγκαλια είναι το καλυτερο φαρμακο. Τα λογια δεν αγγιζουν την καρδια ευκολα. Τα γελια και ο χαβαλες αξιζουν όταν εισαι καλα για να τα εκτιμησεις, τα δωρα δεν απαλυνουν τον πονο ουτε μερικα μυνηματα και τηλεφωνα. Μια αγκαλια είναι το σημαντικοτερο που μπορει ο άλλος να σου προσφαιρει!

Κλείνω τα μάτια και εύχομαι να φύγω όσο το δυνατόν αργότερα και όσο το δυνατόν για λιγοτερο χρονικο διαστημα γιατι και μενα θα μου λειψουν μερικες αγκαλιες…

Ψάχνοντας λοιπόν να βρω τα θετικά του ότι τέλειωσε το καλοκαίρι, βλέπεις τους ανθρώπους που έχασες λογο αυτού!  Θα βγείτε και θα υπεραναλύσετε όλο  το καλοκαίρι! Άξια; Ανεκτίμητη!!!!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων οι αγκαλιές είναι η καλημέρα μας.