Το list or not to list

Είχα πει να μην κάνω καμία λίστα για το 2011. έτσι όπως ήρθε έτσι να την κάνει το άτιμο, δεν έχω και πολλά να θυμάμαι πέραν του ότι πήγα να πάθω κατάθλιψη, μετακόμισα ενώ δεν το θελα, πέρασα ένα ακόμα μαύρο καλοκαίρι και έναν δύσκολο χειμώνα. Αρά τι να σου πω για τούτο; Όσο για τα κοινωνικοπολιτικά έλα τώρα... Όλο και κάποια σελίδα ιστορίας θα αφιερωθεί σε τούτο το δόλιο το 11'. Δεν μου φταίει καλό μου το νουμεράκι ούτε θα βάλω χιλιάδες προσδοκίες στο 12 γιατί το αγαπώ σαν νούμερο ούτε θα το φορτώσω με ελπίδες, δεν την κατάλαβα αυτήν μας την ανάγκη να πιστεύουμε ότι επειδή είναι 1/1/του τάδε όλα θα αλλάξουν, για σένα κυρία μου είναι η πρώτη του έτους για τον πλανήτη γη είναι άλλη μια μέρα χειμωνιάτικη όπου θα συμβούν κουλά, καθημερινά, παράξενα και απλά θα έχει λίγο περισσότερη φασαρία από το κανονικό! 

Αλλά αυτά τα κλισέ και οι ευχές και οι λίστες έχουν μπει για τα καλά στο πετσί μας! Δεν θα σας μιλήσω άλλο απλά θα σας δώσω σε εικόνες όσα εγώ με μια πρόχειρη ματιά θυμάμαι από το 2011 από ζήλια που το κάνανε όλοι οι άλλοι :P.

Το 2011 μάθαμε να μαγειρεύουμε εδώ στην χώρα των θαυμάτων:

Επαναστατήσαμε για τα καλά:

 Μεγαλώσαμε κιόλα, αμέ!!

Είδαμε και πολλές ταινίες! Κυρίως παλιές! Και αγαπήσαμε το Τρούμαν Σόου, έστω και αργά! 

 Φέτος ανακαλύψαμε την αξία του να πίνεις πολλά και διαφορετικά σφηνάκια. Γκάζι είσαι αμαρτία!

Πήγαμε και Σύνταγμα και γίναμε και μούσκεμα!

 Μετακομίσαμε και σε δικό μας θαυματόσπιτο, και το κάναμε και κουκλί!

Και του λόγου τ' αληθές; αδειάσαμε τα ΙΚΕΑ. 

Τα σκουπίδια κατακλύσανε τους θαυματοδρόμους μας

Και μάθαμε να πλένουμε και πιάτα, και να καθαρίζουμε το θαυματόσπιτό μας

Πήραμε και το πιο ωραίο μήνυμα γενεθλίων: 

 Η μαυροδάφνη ανακηρύσσεται επίσημα το αγαπημένο μας ποτό! Ναι δεν μετριούνται οι φορές που γίναμε ντρίρλα μαζί της 

Φέτος κάναμε το καλό, αλλά παραλίγο να πέσουμε εμείς στον γιαλό! Χαλάλι, δώστε αίμα

Αγαπήσαμε τον πολλά υποσχόμενο Αντριου Γκαρφιλντ και περιμένουμε πολλά από αυτόν:

Όμως πιο πολύ και απο τον Γκαρφιλντ και από τον Ραιαν αγαπήσαμε τον Μαικλ Φασμπεντερ. Μάγεψε φέτος και δημιούργησε τον απόλυτο Ροτσεστερ.

Θα μας λείψει...αυτό απλά!

Θα τον λατρεύουμε αιώνια! Έγινε η επίσημη λατρεία του 2011

Πήγε και στα Όσκαρ η ψαροκώσταινα φέτο... και ας μην μας άρεσε η ταινία,

Το πιο φανταστικό παιχνίδι! Το 2011 συντρόφεψε τα πιο αστεία βράδια μας,

Επίσιμη λατρεία, το τουίτερ έγινε η ψύχωση του 2011, αλλιώς πως θα μάθαινα εγώ για Μπιν Λάντεν, Καντάφι, Βέγγο αλλά και το σκορ της Ρεαλ, για την σύλληψη Εφραιμ και για το τι καιρό κάνει στην Ρόδο;

Το τραγούδι του 11 by far, 

Το 2011 φεύγει βασανιστικά αργά, θα κάνω τις ευχές μου για το 2012 αλλά όχι σήμερα, μη και δε πιάσουν! 1/1/12 τα ξανά λέμε με τις πιο καλές ευχές μου για τις μέρες που έρχονται! Φιλάκια πολλά!!

Όμορφη Πρωτοχρονιά!

Αγαπημένοι μου αναγνώστες! Χρόνια σας πολλά! Ότι επιθυμείτε με υγεία ευτυχία και κάθε επιτυχία! Περάσατε μωρέ καλά; Γιατί εμείς εδώ είμαστε πολύ όμορφα! Τα Χριστούγεννα πέρασαν με πολύ γέλιο και τραγούδι!!!

Μακάρι να πάει έτσι και η Πρωτοχρονιά, γιατί λένε (δεν ξέρω) ότι ότι κάνεις την πρώτη μέρα του χρόνου το κάνεις και όλη την υπόλοιπη χρονιά (δεν το πολύ πιστεύω γιατί η περσινή Πρωτοχρονιά με βρήκε με καμιά 10αρία ανθρώπους που από τότε -σχεδόν- έχω να δω) αλλά, άμα είσαι χαρούμενος την πρώτη μέρα ξεκινάς και πιο αισιόδοξα..;

Λοιπόν σε μια προσπάθεια να κάνουμε την Πρωτοχρονιά μας ισάξια των Χριστουγέννων έκανα τα θέλω μου για την 1/1/12:

• Να φάω πολλά γλυκά χωρίς καθόλου τύψεις! Και αν γίνεται να πέσει και ένα σιντριβάνι σοκολάτας μέσα στο σπίτι.. Να βγει η καταπιεσμένη λιχούδο από μέσα μου τελοσπάντων.
• Να δω όσο περισσότερες αγαπημένες/χαρούμενες φάτσες μπορώ! Και να βρω τα πιο πρωτότυπα δώρα να τους πάρω, για να τους κάνω ακόμα πιο χαρούμενους!
• Να πιω σαν να μην υπάρχει αύριο κρασί χωρίς να με παρεμποδίζει κανείς! Λες και θα ξαναζήσω ποτέ το 1/1/12. Μια φόρα θα την ζήσω στην ζωή μου γιατί να με καταπιέσουν?!
• Να κλείσει η μέρα με ένα όμορφο βραδινό, με τζαζ μουσικούλα, με κρασάκι, έναν ζεστό καναπέ και ταινία!

Μα τι όνειρο Θεέ μου! Θα σας γράψω για να δούμε πιο από όλα πέτυχα! Θαρρώ το πολύ φαγητό και τις φατσούλες (δυστυχώς φοβάμαι λίγες θα 'ναι) θα δω..!  

ΥΣ Μπορεί να μας κάνει ένα ζευγάρι σκουλαρίκια απίστευτα χαρούμενους; Ο! Ναι μπορεί... Κάποια στιγμή θα σας πω και αυτήν την ιστορία!

ΥΣ Στην Χώρα των θαυμάτων το χιόνι μας έχει αποκλείσει στα σπίτια μας και το μόνο που κάνουμε είναι αγκαλιές κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο! Καλές γιορτές!!!!

  

To γράμμα...

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος σαν καλή πεπέλα (που με έλεγαν μικρή) θα σου στείλω το Χριστουγεννιάτικο γράμμα μου, μιας και που το ίντερνετ είναι το γρηγορότερο μέσο επικοινωνίας είπα να το κάνω λοιπόν φέτος διαδικτυακά.

Δεν ήμουν που λες φέτος και πολύ καλό παιδί, αλλά δεν ήμουν και κακό (βέβαια). Ομολογώ καλές πράξεις δεν πολύ έκανα αλλά φρόντισα να αποφύγω τις κακές όσο το δυνατόν περισσότερο. Ναι Άγιε μου ήθελα να βγάλω ματάκια, να ξεριζώσω μαλλάκια, να βαρέσω υστερίες συχνά πυκνά και το απέφυγα, είναι μια πρόοδος και τούτο! Θα έλεγα πως.. λίγο άλλαξα σαν χαρακτήρας το έτος αυτό, που μας χαιρετά κυρίως άλλαξα συνήθειες και τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα και τους ανθρώπους!

Ζω μονάχη μου και αυτό ήταν ομολογώ ένα μεγάλο δώρο για φέτος, αλλά το τίμημα ήταν να είμαι μακριά από όσους αγαπώ, δεν ξέρω βεβαία αν είναι αυτό το χειρότερο ή αν το χειρότερο θα έρθει με την επιστροφή μου στο σπίτι σε μερικά χρονάκια, αλλά ας το για τώρα αυτό...θα σου τα ξαναπώ στο μέλλον... 

Φέτος έμαθα να αγαπώ όσα έχω σαν να μην είναι δεδομένα αλλά και να διαχειρίζομαι τα χρήματα που έχω όσο καλύτερα γίνεται χωρίς υπερβολές, έμαθα να αγαπώ πιο πολύ την μαμά μου που όταν περνάει δύσκολα δεν είναι να την κάνεις παρέα, αλλά όταν είναι ήρεμη σε ξεπληρώνει για όλα. 

Όμως έμαθα ακόμα πως οι άνθρωποι μπορούν να έχουν μέσα τους τα καλύτερα και τα χειρότερα ελαττώματα του κόσμου ταυτόχρονα και πως πρέπει να τα διαχειριστώ για να επιτύχω τους σκοπούς μου (όχι με την κακή έννοια ρε συ...)!

Αγαπητέ Άγιε, φέτος θα ζητήσω κάτι πολύ δικό μου που ανακάλυψα πως ποτέ δεν ζήτησα και πως υστερώ πολύ σε τούτο, και θα το ζητήσω μονάχα επειδή με φόβισαν ως προς την συναισθηματική μου ακεραιότητα. Ακόμα θα ζητήσω ηρεμία τάξη και ασφάλεια! Θα μου πεις πιο σπίτι φέτος στην Ελλάδα τα έχει τούτα; δεν ξέρω θα σου πω.... εγώ τα ζήτησα και απαιτώ να μου τα φέρεις! Άντε όλο γκρίνια είσαι και συ! Δεν μπορώ άλλο αγχωμένες και λυπημένες φάτσες σπίτι μου, ούτε νεύρα και κλάματα από το πουθενά! 

Τέλος θα ζητήσω να γίνει ένα μαγικό και να πάψει να χαλάει το λάπτοπ μου! Πραγματικά οι καλικάντζαροι πέρσι δεν έφυγαν κρύφτηκαν μέσα του! Θέλω και λίγο χρόνο παραπάνω για να σπάσω το φράγμα των 120 ταινιών που κατάφερα να δω πέρσι και φέτος! Θέλω να πάω στις 150 ρε αδερφέ!

Αν σου βγαίνει τώρα φέρε όπως περνάς και από δω και αυτήν την κυρία που είδα πρόσφατα:

Λέω φέτος να μην είμαι ανιδιοτελής και να ζητήσω παγκόσμια ειρήνη αλλά θα πω τα εξής:

Θέλω η χαζή κολλητή μου να βρει αυτοπεποίθηση και να ξεπεράσει τα κολλήματα της.

Η άλλη να πάει στην Γερμανία αλλά να μη με ξεχάσει γιατί θα την κυνηγάω μέχρι και εκεί.

Ο κολλητός μου να βρει λίγο θάρρος με τις κοπέλες.

Θέλω η αδερφή μου να ξε-αγχωθεί γιατί είναι εξουθενωτικό για μένα αυτό πια!

Όσο για τους γονείς μου την θεία μου και τον αδερφό μου; Θα ζητήσω παγκόσμια ειρήνη γιατί μόνο έτσι θα σωθούν! (να και η ανιδιοτέλεια!!!)

Άγιε μόνο ένα μην πάρεις από όσα φέτος μου έδωσες! ΑΓΑΠΗ! Είναι όμορφη και τόσο εύκολη! Καλά Χριστούγεννα και σε σένα!!!!!!!!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων τα Χριστούγεννα θα βλέπουμε το It's a wonderfull life μπας και δώσει ο Θεός και γίνει ένα παρόμοιο θαύμα...

Χριστουγεννιάτικες Ορμόνες

Σήμερα λοιπόν μιλήσω για θέμα sos που με ταλανίζει τις τελευταίες μέρες!! Τις Ορμόνες! Όχι από αυτές που ποτίζουν τους αθλητές και τους μποντιμπιλντεράδες αλλά από τις άλλες τις φυσικές! Και όχι όποιες και όποιες αλλά τις καλύτερες, τις γυναικείες! 

Αυτές τις άτιμες τις αψυχολόγητες, αυτές!!!

Ξέρω αγαπητέ αναγνώστη είχες κάποτε μάνα, αδερφή, γυναίκα, κοπέλα ή κολλητή που κάποιες φορές δεν έπαιζε να την πιάσεις πουθενά. Μαύρο εσύ άσπρο αυτή, πήγαινες άσπρο εσύ σε έβριζε που δεν έμενες σταθερός, απο την άλλη αν δεν άλλαζες την άποψη σου ήσουν  ισχυρογνώμων. Ακόμα και το καλύτερο παιδί να ήταν κάποιες φορές ήθελες να την χαστουκίσεις.

Ο! Ναι την καταλαβαίνω απόλυτα! Και σένα φυσικά φίλε αναγνώστη σε καταλαβαίνω, και τις δύσκολες ώρες που σου 'μελε να περάσεις πλάι σε αυτό το πεισματάρικο πλάσμα και συνάμα ακαταλαβίστικο και γοητευτικό, γιατί παραδέξου το για να την ανεχτείς την αγαπόυσες (είτε μάνα-αδερφή είτε κοπέλα-κολλητή!)

Δεν φταίει αυτή όμως, η φύση! Ναι η φύση που έναν τόσο καλό και πράο άνθρωπό τον έκανε γυναίκα, αυτή τα φταίει! Ναι δεν είναι δικαιολογία αλήθεια! Για μας πέρα από τις κοινές φυσιολογικές ανάγκες (φαί νερό κλπ κλπ) έτσι και το ξέσπασμα των ορμονών μια φορά τον μήνα είναι μια φυσιολογική ανάγκη!

Δεν λέγονται δύσκολες αυτές οι μέρες γιατί κύριοι δεν μπορούμε να σας "κάτσουμε", μετά συγχωρήσεως μαμά, αλλά επειδή πέρα από τους σωματικούς πόνους περιόδου και λοιπών, έχουμε και ψυχολογικές διακυμάνσεις που ούτε τις φαντάζεσαι!! Από κει που σκοτώνεις, αγαπάς και μισείς, από εκεί που γελάς κλαις και βαράς υστερίες, γιατί... απλά έτσι! Σου συμβαίνει δεν το ελέγχεις απόλυτα και μπορεί το οτιδήποτε να πυροδοτήσει μια νέα αντίδραση. 

Θυμάμαι κάποτε τον πατέρα μου να λέει "τρεις Παναγία μου τις έχω, πως θα τα βγάλω πέρα;" εμ δεν έφταιγε ο άνθρωπος, δεν ήταν κακός αλλά σύντομα θα καταλήξει τρελός.

Εχτές κατάλαβα λοιπόν, πως εκείνες τις λίγες μέρες το να τις περνάς μόνος σου είναι φάρμακο για σένα και σωτηρία για το κοινωνικό σύνολο που σε περιβάλλει. Γιατί εμένα για παράδειγμα μια καλημέρα μου είπαν εχτές και μόνο βιβλίο που δεν έφερα σε κεφάλι ενώ μετά από λίγες ώρες χαχάνιζα σαν χαζό λες και δεν υπήρχε αύριο, σε σημείο που με έπιασε στομαχόπονος.

Σημαντικό είναι να φροντίζεις βέβαια και συ καλή μου να το ελέγχεις, ή έστω να ενημερώνεις! "Ξέρετε δεν είναι η μέρα μου" (ξέρω και κάποιον που θα σε τσιγκλίσει ακόμα περισσότερο και ας ξέρει πλήρως την φάση αλλά ας μην το σχολιάσω μέρα που ναι...) να κάνεις κατανοητή την θέση σου ή έστω να αποφεύγεις τις κοινωνικές συναναστροφές!

Βέβαια ξαναλέω ο κάθε άνθρωπός διαφέρει και η κάθε γυναίκα έχει τις δικές της αντιδράσεις απλά να μην το χρησιμοποιεί συνέχεια σαν δικαιολογία!

Εγώ ας πούμε γελάω συνέχεια για να κρύψω όλα τα άλλα, απλά τα νεύρα μου φαίνονται στο πρόσωπο μου (και η δυσαρέσκιά) όπως μου έχουν τονίσει (εεε δεν φταίω), γενικά όμως προσπαθώ να μην βγάζω τις διακυμάνσεις προς τα έξω και να μην υπερβάλλω (η γκρίνια για όποιον σπεύσει είναι χαρακτηριστικό μου, απλά επιδεινώνετε κάποιες φορές).

Αυτά είχα να πω και για σήμερα, ελπίζω να καταλάβατε κάτιτις παραπάνω σήμερα για την κοπέλα που σας άλλαξε τα φώτα, καλή ηρεμία, και υπομονή!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων οι ορμόνες είναι καραμελίτσες που τις τρως μόνο όταν τις χρειάζεσαι! 

Christmas all over!!

Ναι!!

Οκ ήθελα (αλήθεια σου λέω) να γράψω πάρα πολλά! Μα πάρα πολλά για τα υπέροχα Χριστούγεννα που έρχονται για τα δώρα, τις γιορτές, τα γλυκά και όλα αυτά τα λατρεμένα αλλά έπεσα πάνω σε 2 τύπους που τα μισούν αυτά! Ναι αγαπητέ αναγνώστη αν δεν είσαι ο ένας από τους 2 τότε καταλαβαίνω γιατί έχεις σοκαριστεί! 

Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω αυτό! Σοβαροί μονάχα λόγοι θα σε έκαναν να μισήσεις τις γιορτές και μόνο. Ναι... φίλε μου Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά καλός ή κακός έχουμε κάθε χρόνο... και για όλη μας την ζωή... οι πιθανότητες όπως αντιλαμβάνεσαι να συμβεί κάτι άσχημο μέσα σε αυτήν την περίοδο είναι πάρα πολλές σε κάποια στιγμή της ζωής σου, αλλά να τα μισήσεις; 

Κάποτε έζησα την χειρότερη πρωτοχρονιά του κόσμου. Ξέρεις τι είναι να ξυπνάς ολομόναχος σε ένα άδειο σπίτι περιμένοντας  ένα τηλέφωνο να μάθεις αν ο πιο αγαπημένος σου άνθρωπος τα κατάφερε; Ξέρω πως ακούγετε αλλά κυρίως ξέρω πως είναι... 
Όμως... σε εκείνες τις γιορτές βρήκα το πιο λαμπρό φιλαράκι να μου κρατά το χέρι. Γιατί στην δυσκολία θα φανεί ο φίλος. Και μου το κράτησε σφιχτά! Με αγκάλιασε γερά και με έκανε (ανάγκασε θα έλεγα) να πιστέψω! Και το τηλέφωνο εν τέλη ήρθε και εγώ περνάω ΚΑΙ αυτές τις γιορτές με τον πιο υπέροχο άντρα του κόσμου! Τον πατέρα μου!

Και το φιλαράκι μου είπε πως προσεύχονταν για αυτό και εγώ όσο το θυμάμαι κλαίω και το αγαπάω όλο και πιο πολύ!!
Ξέρεις τι αναγνώστη; δεν θα άλλαζα τίποτα εφ' όσων όλα θα είχαν την τωρινή κατάληξη. Γιατί πήρα τόσα απο αυτές τις γιορτές που με άλλαξαν σαν άνθρωπο.

Οι δυσκολίες έρχονται και παρέρχονται το θέμα είναι τι σου μένει στο τέλος!

Εμένα μου έμειναν οι επόμενες γιορτές που σε χειρότερη ψυχολογία έπρεπε να κάνω τα αδύνατα δυνατά να περάσει αυτός ο άνθρωπος τις καλύτερες γιορτές και ξέρεις τι; Ήταν μαζί μας και η προσπάθεια δεν ήταν τόσο δύσκολη.

Ένας έρωτας, μια φίλια, τα χρήματα ή οτιδήποτε άλλο δεν είναι δυνατά να μας διαλύσουν όσο η υγεία. Για αυτό δώστε μια ευκαιρία σε κάτι όμορφο! Και αν περνάει η γνώμη μου δώστε μια ευκαιρία σε αυτά τα Χριστούγεννα και ίσως βρείτε λίγη από την μαγεία!

Δεν θα πω άλλα αρκετά εξομολογήθηκα ΚΑΙ για σήμερα! Πάρτε υλικό από τα δέντρα που είδα και φωτογράφισα για σας και τα λέμε ξανά!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων μόλις φάγαμε τον κουραμπιέ και τα κάναμε τόσο χάλια που σας έρχεται χιόνι! 

ΥΣ1 Σας καθιστώ υπεύθυνους να βρείτε εσείς το καλύτερο δέντράκι γιατί εμείς έχουμε ήδη πλακωθεί (χωρίς να θέλω να σας επηρεάσω το δικό μου είναι το πιο καλό, αλλά πάντα χωρίς να θέλω να σας επηρεάσω).

Να και το αστέρι μας!!!

ΥΣ3 Καλές γιορτές να έχουμε!

Μύρισε Χριστούγεννο!

Να που τελείωσε και ο αγαπημένος μήνας του χρόνου, ήρθε και του Αγίου Αντρέα που επίσημα το σπίτι στολίζετε (μη κοιτάς που εμείς το κάναμε το σουκου) και τα πάντα μας πηγαίνουν γοργά προς τα Χριστούγεννα!

Και γω είμαι εδώ! Στο στολισμένο διακριτικά σπιτάκι μου! Τι κι αν μου λείπουν οι δικοί μου, εγώ είμαι έτοιμη  να γνωρίσω το άγνωστο... Να μάθω από το να σκουπίζω και να μαγειρεύω, να αντιμετωπίζω νέους ανθρώπους με διαφορετικά γνωρίσματα και ιδιοσυγκρασίες με διαφορετικές απόψεις και συνήθειες, μέχρι και να αντέχω την έλλειψη όσων αγαπώ αλλά και να αγαπώ την ησυχία του σπιτιού μου!

Διαφορετικοί άνθρωποι, ακόμα και εσύ φίλε αναγνώστη είσαι τόσο διαφορετικός! Δεν ζω σε μικρή πόλη, οκ δεν το λες και Βερολίνο τον Πειραιά αλλά μαζί με την Αθήνα, όπου και μεγάλωσα, αποτελούν μια μεγάλη έκταση για απόκτηση εμπειριών, κι όμως τους πιο διαφορετικούς ανθρώπους εγώ τους γνώριζα όποτε ήμουν μακριά από κει.

Στην κατασκήνωση γνώρισα τους πιο παράξενους χαρακτήρες, παράξενους σε σχέση με τους ανθρώπους που τόσα χρόνια γνώριζα, άλλες κουλτούρες, άλλες συνήθειες άλλες συμπεριφορές... 

Εδώ είναι το δεύτερο μέρος που γνώρισα ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων, από πολύ μακρινά μέρη της Ελλάδος, που είτε έχω πάει είτε όχι. Και το πιο εντυπωσιακό είδα ανθρώπους να σε κρίνουν και να σε κάνουν παρέα με βάση τον τόπο σου. Όχι ποτέ δεν θα έμπαινα στην διαδικασία να κρίνω κάποιον από το που μένει... ούτε καν από την πρώτη εικόνα που θα μου δώσει.

Αυτό μου δίνει λοιπόν την ευκαιρία να περάσω σε ένα θέμα πολύ δύσκολο για μένα.

Και εδώ θα πω ένα παράπονο που είχα από μικρή (μικρή όταν λέμε βλέπε γυμνάσιο). Βλέπεις εδώ δεν ήρθα να κάνω σχέσεις ζωής όπως είπα και χτες (βέβαια ότι πιο όμορφο προκύψει καλοδεχούμενο) γιατί υπάρχουν 2,3 ψυχές εκεί έξω που εσύ μπορεί να τις προσπερνάς στον δρόμο αλλά εμένα είναι σχεδόν όλος μου ο κόσμος μαζί με την οικογένεια μου. Γιατί όπως συμφωνήσαμε κάποτε με μια από αυτές τις ψυχές οι "φίλοι είναι τα αδέρφια που επιλέγεις" και για μένα αυτές είναι όχι μόνο σχέσεις ζωής αλλά μια ζωής.  

Αυτή  η ψυχή κάποτε, που λες, είχε ένα αγόρι που δεν με συμπαθούσε. Καθόλου ρε παιδί μου κι ας μην μου το είχε πει ποτέ κανείς. Το ξέρεις, το νιώθεις πότε κάποιος δεν σε συμπαθεί, εεε έτσι και γω! Αυτό ποτέ δεν με πείραξε ιδιαίτερα, δεν με ένοιαζε. Αυτό που με ενοχλούσε είναι που δεν προσπάθησε ποτέ να με γνωρίσει και με αντιπαθούσε τόσο πολύ μονάχα μέσα από τις 2,3 επαφές που είχαμε η κάθε μια των10'. Αλλά ακόμα και αν ξεπέρναγα το γεγονός ότι κάποιος που ποτέ δεν με ενδιέφερε με αντιπαθούσε δεν μπορούσα να καταπιώ το γεγονός ότι αυτός ήταν με έναν από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους ο οποίος δεν έκανε πότε τίποτα για να αποτρέψει αυτήν την κατάσταση και την ανεχόταν. Οκ αυτός δεν με ήξερε εσύ; 

Η δικαίωση μου; όταν με γνώρισε με συμπάθησε λέει! Γιατί μου έδωσε μια ευκαιρία, να του αποδείξω ποια είμαι. Φίλε μου δεν θέλω να με συμπαθείς. Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους!Αλλά όχι να με κρίνεις όταν δεν με ξέρεις καν. 

Ποτέ δεν το συζητήσαμε ευθέως, είμαι τόσο χαρούμενη που σε λάτρευε κάποιος τόσο αλλά ποτέ δεν τον χώνεψα αυτόν τον "κάποιο" που με έκρινε στα μάτια σου τόσο "ελαφρά τη καρδία".

Ποτέ μην κάνεις όσα δεν θες να σου κάνουν, έτσι και γω, δεν σε κρίνω..δε είμαστε φίλοι δεν ξέρω τις εμπειρίες σου.. αλλά πάντα θα δίνω ευκαιρία σε κάποιον να τον γνωρίσω γιατί πάνω κάτω όλοι οι άνθρωποι έχουν κάτι να μας δώσουν που θα αξίζει τον κόπο.

Το αστείο είναι πως αυτή η ψυχή θα το διαβάσει, θα το καταλάβει θα χαμογελάσει γιατί ξέρει πως την λατρεύω και θα συνεχίσει χωρίς να το συζητήσει ποτέ. Γιατί όταν έχεις φιλίες και σχέσεις σαν τις δικές μας, η απόσταση σε κάνει πιο δυνατό και ξέρεις κάθε αντίδραση πριν καν συμβεί. Να έχουμε ένα κρύο Δεκέμβρη, γεμάτο και με μπόλικες εμπειρίες!  

ΥΣ Όσο καλά με ξέρεις σε ξέρω.

ΥΣ1 Στην Χώρα των θαυμάτων ετοιμάζουμε και μελομακάρονα με το καλό! 

Εσείς τα παράξενα πλάσματα..

Είναι αργά και γω είμαι πτώμα, δεν είμαι σίγουρη τι θέλω να πω αλλά ξέρω σίγουρα για τι θέλω να πω και αυτό είναι που μετράει.

Άντρες!

Ναι για αυτούς! Είναι, βλέπεις, που τους άντρες τους αγαπώ και τους νοιάζομαι ειλικρινά. Μη κοιτάς που θα πω ένα "Άντρες πεταμένα λεφτά" που και που. Πάντα θα συμπληρώσω "όλοι εκτός από τον πατέρα μου". Ξέρεις γιατί;" Γιατί ο πατέρας μου είναι η απόδειξη ότι άμα θέλουν αυτά τα πλάσματα είναι υπέροχα!

Όμως γιατί αγαπητή αναγνώστρια εσύ όλο και κάποιον θα θες να χαστουκίσεις που και που (αν όχι στάνταρ έναν μια φορά τη μέρα); Απλό οι άντρες έχουν ένα θέμα δεν κάνουν σύνθετες σκέψεις. Ότι είναι φαίνεται. Τίποτα άλλο ούτε παράξενα βλέμματα, μυστικά, πάθη και ψέματα, αυτά είναι για μας, για την διατριβή μας. Αυτό το μιλάω ώώώώρες με την κολλητή για να μου πει γιατί με είδε έτσι γιατί μου έκανε αυτό εκείνο τ΄άλλο είναι καθαρά γυναικεία συνήθεια. Τούτοι είναι αλλιώς! Νιώθω; τι νιώθω; έρωτα; σεξουαλική ένταση; φιλία; αυτό και θα είναι. Δεν αναλύουν όσα εσύ, δεν μπαίνουν καν στην διαδικασία να σκεφτούν τόσα.

Το έπιασες το θέμα; Αφού ξεπεράσεις αυτό τότε μάθε και το άλλο.

Το μεγάλο τους κόλλημα είναι να ερωτεύονται την λάθος κοπέλα. Την (συνήθως) σκύλα αυτή που θα τους αλλάξει τα φώτα που θα τους κάνει μισογύνηδες, αδιάφορους και αιώνια ερωτευμένους (ειδικά τους πλατωνικά ερωτευμένους θα τους αποτελειώσει). Γιατί; σε αυτό δεν έχω απάντηση εσύ δηλαδή που θα πας στον πυροβολημένο τι είσαι καλύτερη; Ο άνθρωπος έχει μια τάση στον μαζοχισμό. Ως επί το πλείστων γουστάρουμε τα προβλήματα, τις δυσκολίες, όλα τα κουλά ρε παιδί μου, γιατί αλλιώς νιώθουμε να βαριόμαστε, ναι ρε συ και μένα μου τυχαίνει το κακό κάθε 3 και λίγο αλλά έχω και αυτογνωσία. Όχι ότι αυτό με σώζει αλλά είναι ένα βήμα. 

Το θέμα είναι ότι ο άντρας το βάσανο του το λατρεύει και δεν θα ξεκολλήσει για αυτό μην πας να το παίξεις μάγκας  και σωτήρας γιατί μετά θα τραβιέσαι και δεν θα φταίει ο "κολλημένος". Βέβαια ο χειρότερος της υπόθεσης είναι αυτή που τρέχει τον ερωτευμένο. Μου τύχε και σε φίλο και σε κολλητό και σε από όλα, και αυτές τις κοπέλες που ποτέ δεν κατάλαβα τις σιχαίνομαι. Βρε παιδί μου όλο και θα σου τύχει να σε ερωτευτεί κάποιος και εσύ να μην έχεις τα ίδια συναισθήματα μαζί του, το να παίζεις όμως με την ψυχολογία του ερωτευμένου είναι τουλάχιστον πουτανιά και σορι αγαπητέ αναγνώστη που Ομιλώ έτσι κοπέλα πράγμα αλλά, ας είμαστε ειλικρινείς! Και στον δικό μου έρωτα έπεσε ένας άμοιρος κάποτε το προσπάθησα ομολογώ γιατί συγκινήθηκα από το ενδιαφέρων του, αλλά όταν δεν μου βγήκε δεν τον κράτησα τον δόλιο καβάτζα. Γιατί αγαπητέ ερωτευμένε, γυναικά που σου τάζει πως μια μέρα θα είναι μαζί σου αλλά τώρα δεν είστε μαζί γιατί δεν είναι αρκετά ώριμη, σε θέλει για σουπερ καβάτζα, για αλεξίπτωτο στα δύσκολα πως το λένε και ποτέ μα ποτέ μην περιμένεις να σε νοιαστε ειλικρινά. Τόσο καιρό νομίζεις το κάνει;

Και αν αυτό το θεωρείς πρόβλημα να σου πω για τους άλλους που ερωτεύονται και δεν  το λένε ποτέ γιατί δεν αντέχουν την απόρριψη από την μια και μοναδική (ναι ρε παιδί μου και καλά ξέρεις τώρα). Ο! Ναι, συμβαίνει και αυτό! Υπάρχει μωρέ γυναίκα που θα της δείξεις πόσο δα πολύ την αγαπάς πως είσαι ερωτευμένος (όχι να σου γίνει εμμονή) και να μην συγκινηθεί και να σου δώσει μια ευκαιρία (οκ πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις) αλλά ρε σεις μη σκαλώνετε, κάντε την κίνηση σας, μπορεί να μην σας έχει πάρει χαμπάρι η άλλη και για αυτό να μην έχετε τα κατάλληλα δείγματα. 

Φίλε αναγνώστη θα ρωτήσεις ποία είμαι εγώ που μιλάω... καμία! Μια τυχαία που δεν ερωτεύτηκε ποτέ της είμαι. Αλλά είμαι πάνω από όλα φίλη και κοπέλα και μιλάω μέσα από τις δικές εμπειρίες αλλά και μέσα από των φίλων μου Το χω ρε παιδί μου ένα θεματάκι που μεγάλη κοπέλα δεν έχω ερωτευτεί ποτέ αλλά..πια δεν το περιμένω! Ο ενθουσιασμός έχει χαθεί, αν θέλει ο έρωτας δεν θα με κεραυνοβολήσει το ξέρω! Θα έρθει να με βρει, και έχει πολύ πλάκα όταν τον ανακαλύπτεις στα μάτια του άλλου, την σπίθα, το ενδιαφέρον, σε αυτό θα δώσω ευκαιρία σε αυτόν που φοβάται ή που διστάζει ευκαιρία θα δώσει η μοναξιά. Άλλωστε άλλο δειλός και άλλο ντροπαλός! 

Αυτά ρε παιδί μου μου βγήκαν τόσο αυθόρμητα απόψε, ενώ ταυτόχρονα έστελνα και μια εργασία για αυτό μη κρίνετε την νύστα και την τρέλα μου αυστηρά! Να περνάτε καλά φιλιά πολλά

YΣ Στην χώρα των θαυμάτων τα θαύματα γίνονται εκεί που δεν το περιμένεις.. στα απροσδόκητα! 

Επέτειος (Παρεάκι των θαυμάτων #επιστροφή)

Σήμερα εμείς εδώ έχουμε επέτειο! Δεν ξέρω εσείς τι κάνετε εμείς γιορτάζουμε 20 χρόνια έγγαμου βίου! Όχι δικού μου καλέ!  Των γονιών μου... και ναι μου φαίνονται απίστευτα πολλά! Όχι μόνο επειδή είναι μαζί σύνολο 28 χρόνια χωρίς καμία διακοπή αλλά επειδή βλέπω στα μάτια τους την αγάπη!

Ξέρεις ρε παιδί μου την λάμψη στο βλέμμα τους, την τρυφερότητα στις κινήσεις τους, την σημασία του ενός για τον άλλο, ακόμα μετά από τόσα χρόνια και βλέποντας πόσο εύκολα χωρίζουν ή βαριούνται τα ζευγάρια εκείνοι είναι ότι πιο όμορφο αντίκρισα ποτέ γύρω από την αγάπη, γιατί φίλε αναγνώστη η αγάπη δεν είναι απλά μια έννοια είναι ουσία! Την βλέπεις, την αγγίζεις, την μυρίζεις μα πάνω από όλα την νιώθεις! 

Είναι αυτό που έχεις την ανάγκη να ζεις μαζί με τον άλλο να ξυπνάς πλάι του και ας σε πετάει στην γωνία του κρεβατιού, και ας ροχαλίζει οοοολο το βράδυ και δεν σε αφήνει να κλείσεις μάτι, κι ας είναι υποχόνδριος ή παραπονιάρης, ή ατσούμπαλος ή οτιδήποτε, είναι εκείνος ο άνθρωπος που θες να περάσεις όλη σου την ζωή μαζί του με ότι αυτό συνεπάγεται!

Όλο αυτό βέβαια με πάει συνειρμικά στην χτεσινή συζήτηση με το παρεάκι των θαυμάτων!

Όπου άκουσα σχόλια όπως "Πριγκίπισσα", "Ντίβα", "Να κατέβω απ'ο το κάστρο μου" "Μα που ζω" κλπ κλπ! Γιατί όλα αυτά; Γιατί δεν καταλαβαίνω τι έχουν πάθει οι άντρες. 

Δεν θα αναλύσω στο πόσο πολύ για όλα φταίει η σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών σε αυτό και όλα τα συναφή! Δεν με νοιάζει να δικαιολογήσω κανέναν.

Το θέμα είναι απλό και λέγετε ρόλοι! Ο άντρας που θα απαιτήσει μια γυναίκα πρέπει να μπορεί και να την διεκδικήσει, να την μαγέψει, να την θελήσει και όχι να έχει την απαίτηση να του κάτσει γιατί είναι... άντρας! Γιατί τότε φίλε μου δεν λέγεσαι αρσενικό!! 

Φυσικά δεν υπάρχει η απαίτηση εφ' όσον σε φτύνουν ή σε βασανίζουν να επιμένεις όχι προς θεού! Αλλά αυτή τη λογική του εγώ θα κάνω μια κίνηση και εσύ θα κάνεις όλες τις άλλες δεν την καταλαβαίνω για κανέναν λόγο!

Εκείνος είναι που θα σε διεκδικήσει θα σε φλερτάρει θα εκτεθεί! Πότε δεν πρέπει μια κοπέλα να εκτίθεται και πείτε με και ντίβα και ότι θέλετε! Ο άντρας που θα το κάνει αυτό σπάνια δεν θα κατακτήσει την καρδία μιας κοπέλας! Αντίθετα θα είναι ο πρίγκιπας για την ίδια και (πιστέψτε με) για όλες τις φίλες της. 

Όχι δεν μιλάω για παραμύθια για ρομάτζα και τα λοιπά μιλάω για τον άντρα που δεν θα φοβηθεί να εκτεθεί να δείξει πως θα παλέψει για αυτό που θέλει! Ενδιαφέρσου ρε συ λίγο και θα σου πω εγώ πως θα πέσει η κοπέλα σαν πρόβατο στην αγκαλιά σου!

Ήταν ένας μίνι θυμός που ξέσπασε επιτέλους! Να χαίρεστε την αγάπη ρε σεις εγώ την βλέπω μπροστά μου να με συγκινεί!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων δεν θέλουμε ιππότες με άσπρα άλογα αλλά αρσενικά με γρήγορα αυτοκίνητα! 

Food in my spiti!

Η ζωή αγαπητέ αναγνώστη στο δικό μου σπίτι μπορεί να χαρακτηριστεί μονάχα ως κουλή!

Και δω εσύ ευλόγως θα μου πεις "γιατί;"

Θα σου πω αρχικά γιατί ενώ ήμουν υπερευτυχής που έφευγα από τη Βανοκρατία (Το κράτος της Βάνας) της μάνας, μητέρας, μαμάς του πατρικού μου (που κατά τα άλλα υπεραγαπώ) και εν τέλη κατέληξα να ζω σε μια παρόμοια σαδιστική κατάσταση!! Όσο υπέροχη, φανταστική και καταπληκτική μαμά και αν έχω είναι υπερβολική/σε σημείο κρίσης/τραγικά εκνευριστική με την καθαριότητα! Ναι δεν θέλει τρίχα ούτε πάνω στα μαλλιά μου όχι να έχει πέσει ΚΑΙ κάτω! Να μην μιλήσω για δαχτυλιές, για ξυπολισίες, για πιτσιλιές, για ακαταστασία κι άλλα μικρά τέτοια! Όχι αυτά είναι η καθημερινότητα υπερβολής που με μεγάλωσε η μαμά μου!

Εκεί που λες θα φύγω και το σπίτι μου θα είναι στάβλος εκεί κάπου θυμάσαι την κολλητή σου να σου λέει "καλά έτσι όπως σε μεγάλωσε η κυρα Βάνα σιγά μην και δεν είναι το σπίτι στην τρίχα!".

Αρχικά έτσι ήταν! Κυριολεκτικά! Μέσα στην τρίχα! Την τέταρτη μέρα κατέβηκα από το κρεβάτι και τα πόδια μου έπεσαν σε ένα στρώμα από χνούδια όμως, γιατί το κατά τα άλλα φοβερό νέο μου, από τα ΙΚΕΑ, πατάκι μαδάει! Μαδάει όσο δεν πάει άλλο και μαγνητίζει και τις τρίχες! Ο! ναι!!!! Τρίχες παντού αγαπητέ αναγνώστη! Και εκεί άλλαξαν όλα!

Η Τάνια που λες από εκείνη την αποφράδα μέρα άλλαξε την κοσμοθεωρία της! Έτσι θα ξυπνήσει κάθε πρωί για να πάει στο μάθημα και θα στρώσει το κρεβάτι της, θα τινάξει τα πατάκια και θα ποτίσει το φυτό το οποίο παρακάλαγε την μαμά της να μην το αφήσει και έχει άλλες έννοιες. Κατά τα άλλα μια φορά την εβδομάδα κάνει φασίνα, σφουγγαρίζει, σκουπίζει μπάνια τουαλέτες (αυτό μέρα παρά μέρα) νεροχύτες κλπ κλπ! Ποτέ δεν θα κοιμηθεί ή θα φύγει από το σπίτι με νεροχύτη γεμάτο (άντε μόνο κανένα ποτηράκι να του αφήσει) ή με πεταμένα ρούχα!

Αυτή είμαι αγαπητέ αναγνώστη η μάνα μου η ίδια. Βέβαια δεν βαράω υστερία δεν βάζω τον κόσμο να βγάζει τα παπούτσια του στην είσοδο, δεν τρελαίνομαι με τις λαδιές και τις δαχτυλιές. Τουλάχιστον όχι Ακόμα!

Κατά τα άλλα όμως καλά!

Να δα τώρα έκλεισα την πρώτη ολόκληρη εβδομάδα σπίτι μου! Και ομολογώ μ'αρέσει τοοοοοσο πολύ!!! Αυτό βέβαια τώρα συνεπάγεται ότι η μανούλα δεν θα δώσει ταπεράκια στο παιδί της. Κάτσε λοιπόν Τάνια και μάθε να κάνεις και κανένα φαΐ της προκοπής πέρα από αυγά τηγανιτά γιατί θα λιμοκτονήσουμε.

Άμα το 'χεις φίλε μου το 'χεις! Και θα φανεί από το πρώτο πιάτο!

Αυτό λοιπόν το πόστ αφιερώνετε στην υπέροχη μαμά μου που θα ναι περήφανη για το παιδί της που έμαθε να μαγειρεύει και σύντομα θα μάθει να κάνει και γλυκά (δεσμεύομαι αναγνώστη).

Και κάτι για το διάβασμα:

Το θέμα βέβαια τώρα είναι ότι έχω τραπεζώσει όλο τον κόσμο για να δείχνω την τέχνη μου (ευτυχώς λένε τα κάνω ελαφριά όλα) και στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα για μένα σε αυτά τα ντουλάπια! Βέβαια αυτό είναι καλό γιατί όπως ΟΛΟΙ είδαμε τα φαγία μου δεν είναι και η επιτομή της καλής διατροφής και θα με ξαναδούν φίλοι και οικογένεια 32 κιλά περισσότερη! 
Αυτά προς το παρόν αγαπητοί μου αναγνώστες! Σύντομα θα επανέλθω και με άλλα νέα για την ζωή εδώ πέρα!!! Φιλία και καλά να περνάτε!!

ΥΣ Εδώ στην χώρα των θαυμάτων ήρθε ο καιρός να μάθουμε να πλένουμε και πιάτα!!

ΥΣ Οκ μην πέσετε να με φάτε που δεν έχω κάνει ακόμα γεμιστά και μουσακά αλλά εγώ αυτά τρώω!

Εκείνα τα μικρά τα άγνωστα...

Βασανίστηκα τόσο πολύ να βρώ κάτι να σας γράψω αλλά ειλικρινά δεν είμαι σε θέση. Το μόνο που μπορώ (είμαι σε θέση) να μοιραστώ μαζί σας σήμερα ειναι αυτό:

Γιατί εδώ στην χώρα των θαυμάτων we found love in a hopeless place! Σοβαρά! Θα σας ενημερώσω σύντομα και αναλυτικά!

B-day!!!

Ήρθεεεεεεε, έφτασεεεεε, είναι επίσημα εδώ!!! Η 5^η Νοεμβρίου η μεγαλύτερη και αγαπημενότερη μέρα του χρόνου είναι  finally εδώ! H μέρα που αγαπάμε πιο πολύ αφού είναι η μέρα των γενεθλίων μου!

Τρέξιμο για τα τελευταία ψώνια,  αγωνία για το ντύσιμο, απαντήσεις σε τηλεφωνήματα και μηνύματα να δεις όσους σήμερα θέλεις (ή πρέπει να δεις) κλπ κλπ.

Μέσα σε όλα αυτά όμως βρήκα τον χρόνο μου να σας γράψω μερικά πραγματάκια! Πρώτον δεν πρέπει να έχεις ανάγκη τον ύπνο χάνεις την μισή μέρα ρε παιδί μου. Δεν είναι δυνατόν αυτό δηλαδή!  Εν πάση περιπτώσει επειδή δεν έχω πολύ χρόνο θα σας τα πω λίγο αλλιώς σήμερα!

My favorite thing about this week was/is: Τώρα πρέπει να βρω ένα; Λοιπόν θα πω τα πολλά. Αν και σχήμα οξύμωρο για μια βδομάδα σαν και αυτήν που όλα πάνε τόσο άσχημα Θέλω να ελπίζω πως τα καλά σήμερα θα είναι σε μεγάλο βαθμό!

Colder weather makes me…:  wear τα καλύτερα μου ρούχα γιατί στα χειμωνιάτικα έχω και μια αδυναμία. 

Three things that make me terribly happy as of late are: Ότι δηλαδή έγω τρέχω σαν το Βέγγο (ναι επαναλαμβάνομαι το ξέρω αλλά ισχύει ρε σεις) και το απολαμβάνω και από πάνω;; Ναι μ'αρέσει που κάνω (επιτέλους) κάτι που αγαπώ!

I have a serious problem resisting: στην σοκολάτα. Πραγματικά τρώω πολύ και συνέχεια. Σπίτι μου έχω παντού! Ειλικρινά πρέπει να συντηρούμαι μόνο με σοκολάτα.

My favorite color to wear is: Αυτή την περίοδο; Γενικά στην ντουλάπα μου το μαύρο κυριαρχεί αλλά προτιμώ για τώρα το καφέ μπεζ σκούρο μουστρδοφθινοπωρινι (εγώ και η Μοιραράκη παιδί μου) και το navy blue.

Last nickname: Στην σχολή με λένε Πάντειο. Τα ξέρω λέει όλα! Ακόμα δεν ξέρω αν είναι κάλο αυτό ή κακό αλλά άμα με ρωτάνε να μην απαντήσω; 

Last best dream: H πλάκα είναι όχι τι είδα αλλα ότι το άτομο που αφορούσε ήταν το πρώτο διαδικτυακό προσωπικό χρόνια πολλά σήμερα το πρωί! Ξυπνάς καλά εσύ τώρα;;

Αυτά λοιπόν από την χώρα των θαυμάτων και την γεννεθλιάζουσσα από δω! Φιλούρες και καλό μήνα να έχετε!

ΥΣ Στην Χώρα των Θαυμάτων η 5η Νοεμβρίου είναι επίσημη αργία!! :-P

GoodBuy October!

Περασεεεεεεε!!!!!!!!!!!!! Ο πιο βαρετός μήνας του χρόνου πάει έφυγε! Ναι ρε παιδία ο Οκτώβρης είναι βαρετός! Είναι ο μήνας της ουσιαστικής μετάβασης του καλοκαιριού στο χειμώνα, του χαβαλέ στην δουλειά, των αλλαγών ρε παιδιά αλλά όλα τα κουραστικά τότε…. Άσε που...Είναι ο μηνάς που καθυστερεί τον μήνα των γενεθλίων μου! Το Σαββάτο καλέ μου αναγνώστες είναι η μεγάλη μέρα που θα αφήσω για πάντα πίσω μου την σημαντικότερη ηλικια του ανθρώπου! Ξέρεις ποια είναι… δεν θα σου πω.

Το πάρτι λοιπόν είναι γεγονός και ξεκινάει άλλο πατατράκ από κει. Αφού εδώ και ένα μήνα κάνω ετοιμασίες περί μουσικής, καλεσμένων, χώρου (καλά δεν ήταν όλα τοοοοοσο δύσκολα) ήρθε και ο καιρός λοιπόν τώρα να βρω τι θα βάλω. Η ντουλάπα μου δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει ΤΟ πάρτι, άρα το ψάξιμο αρχίζει! Και επειδή δεν είμαι σπίτι μου ακομα τις πρώτες ιδέες θα τις δώσει το ίντερνετ. Δεν θα σας βασανίσω όμως (και εσάς) με αυτό το θέμα. Απλά χαζεύοντας εδώ μέσα βρήκα κάτι πολύ καλο να σας δείξω. Ναι είστε φιλαράκια και κάνετε καλο support και αν δεν τα δείξω σε σας σε ποιον θα το δείξω;

Μπαίνει λοιπόν από αύριο ο αγαπημένος Νοέμβρης (ο γνωστός και ως μήνας των Σκορπιών) και τα φουλάρια που ήδη έχουν κάνει εμφάνιση γίνονται το απαραίτητο μας αξεσουάρ. Όσα και να έχεις κάποια στιγμή λες «Βρε αδελφέ θέλω κάτι διαφορετικό» take a look on this video και μετα πες μου…

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων τα φουλάρια είναι λατρεμένο αξεσουάρ!

ΥΣ2 Καλο μας μήνα απ’ αύριο!