Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Καλλιτεχνες εν δρασει.

Ξερω οτι εχω πολυ γνωστο κοσμο που θα το αγαπησει αυτο! Και για αυτο τους το αφιερωνω.

Δυο τρελα τυπακια βρηκαν τον τροπο να κανουν τον Χαρι Ποτερ πραγματικοτητα.
What's that suppose to mean? (ατακα απο το αγαπημενο 4ο ποτερ που εμεινε αξεχαστη) Θυμαστε τις φωτογραφιες σε ολα τα Χαρι Ποτερ? Ναι, φυσικα!! Αλλα για οποιον δεν τα εχει δει (ντροπη και αισχος του) να ενημερωσω οτι οι φωτος στις ταινιες ηταν κατι μεταξυ βιντεο και φωτογραφιας. Ηταν μια κινουμενη φωτογραφια εν ολιγης.
Δυο καλιτεχνες λοιπον η Jamie Beck (φωτογραφος) και ο Kevin Burg εκαναν κατι σαν και αυτο, τις "cinemagraphs" δλδ φωτογραφιες με μια ανιπεσθητη κινηση.
Η πρωτοποριακη αυτη ιδεα τους δινει μια αλλη διασταση στην φωτογραφια τραβωντας το ενδιαφερων του κοσμου σε αυτο το νεο καλλιτεχνικο ειδος.
Μια αναιπεσθητη κινηση ενα μουδιασμα κατι που οι καλλιτεχνες θελουν να δειξουν. Το σημειο, η την κινηση που θα δωσει το νοημα σε ολη την εικονα. Αυτο το τονιζουν με μια μικρη κινηση. Και ολο αυτο δινει μια αλλη δισταση στον κοσμο της φωτογραφιας.
Δεν ειναι αβαταρ δεν ειναι καν κινουμενη εικονα. Ειναι κατι τελειως διαφορετικο. Κατι πιο εντυπωσιακο ομολογω.
 Μερικα δειγματα τις δουλειας τους:












Αυτο ειναι ενας εφιαλτης. Να μην γεμιζει ποτε γλυκο???


Μια απο τις καλυτερες. Τον χρονο σταματω.



Και κλεινω με την αγαπημενη μου! Κινηματογραφος και φωτογραφια μεσα απο ενα κλικ. Ετσι το διαβαζω εγω.





Ελπιζω να δουμε και αλλα δειγματα της δουλεια αυτων των ταλαντουχων παιδιων.


ΥΣ Στην χωρα των θαυματων οι καλλιτεχνες ειναι οι ζωγραφοι του μελλοντος.

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Μικρά διαμαντάκια

Είμαι ένα μικρό εθισμένο πρεζόνι στο ιντερνέτ.
Ασχολούμαι με τα πάντα γυρω απο αυτο, γνωρίζω καθημερινά τα τελευταία πράγματα που δεν έχω ήδη μάθει και είμαι η ήμουν έστω και για λίγο μέλος σε όλα τα social networks. Κατεβάζω ταινίες γράφω στα blog διαβάζω άρθρα και λιώνω καθημερινά και για πολλές ώρες. Ειναι η μικρη παρανομη σχεση μου!

Έχω acount στο φβ ακομα, για να έχω μια επαφή με τους φίλους μου που αρνούνται να κάνουν acount στο twitter (Καλά πως μπορούν??) με το οποίο έχω πάθει μια τρελή εξάρτηση. Γιατι??Γιατι το βρισκω απιστευτα εκφραστηκο.
Και σε αυτούς τους χώρους κοινωνικής δικτύωσης όσο και αν δεν το πιστεύεις μπορείς να βρεις μικρά διαμάντια. Έχω φίλους ακολουθώ ανθρώπους οι όποιοι έχουν κάποια απίστευτα ταλέντα. Κυρίως στην φωτογραφία και στο γράψιμο. Ειδικά το τελευταίο με έχει σοκάρει.
Δεν είναι ότι δεν έχω εμπιστοσύνη στην νέα (δίκια μου γενιά) δεν είναι ότι την σνομπάρω (αν και το έχω κάνει αυτό το σχολειο με μεγάλη επιτυχία) είναι που τόσο τα ΜΜΕ όσο και όλο το κοινωνικό μας σύστημα μας έχει πείσει ότι νέοι είναι φυτά άμυαλα χωρίς έκφραση χωρίς τσαμπουκά με μοναδικές απαιτήσεις... να ικανοποιούν ζωώδη ένστικτα (όπερ? σεξ φαί βία και άλλες φυσικές ανάγκες)
Έλα όμως που δεν είναι καθόλου έτσι!!! Οι νέοι αντίθετα έχουν πολύ μεγάλο ταλέντο να γράφουν και να μάλιστα να γραφούν και να εκφράζοντα όχι μονό επαρκώς αλλά με απίστευτο ταλέντο. Είναι απίστευτο να διαβάζεις τόσο έξυπνα σχόλια μονό 140χαρακτηρων να βλέπεις μέσα απο ένα μικρό "κλικ" να απεικονίζει τόσα συναισθήματα για το σήμερα για τα προβλήματα για το μέλλον.
Δεν βλέπεις αισιοδοξία δυστυχώς. Και λέω δυστυχώς γιατί είναι κρίμα παιδία κάτω απο 30 χρόνων να μην έχουν όνειρα. Αλλά ευτυχώς έχουν την δύναμη και το πάθος που τους δίνει το πληκτρολόγιο τους. Το καλό μετά το σχολειό είναι ότι υπάρχει περισσότερη μόρφωση στον έξω κόσμο. Δεν λέω πότε οτι μας "φιμώνουν" αυτά είναι ατάκες ενός ξεχασμένου κουμμουνιστικού συστήματος που σταμάτησε να εξιχρονιζεται το 1847. Απλά δεν μας δίνουν πότε τις απαραίτητες γνώσεις για αυτό.
Πλακά έχει που ακομα και στην έκθεση (που για να δώσεις πανελλήνιες και να επιτύχεις πρέπει να πατάς σε "φόρμες έκφρασης" αλλιώς πάρε το αυγό και.... τρέχα!) όταν συζητάμε για κάποιο πρόβλημα (κάνουμε ένα πλάνο οτι θέλουν να γράψουμε δλδ) και πρέπει να δώσουμε προτάσεις για την επίλυση του πάντα λεμέ: Το σχολειό πρέπει να εξιχρονιστει και να μην παρέχει γνώσεις με παρωχημένες μεθόδους. Οι μαθητές να δουλεύουν και να επικοινωνούν με τους παιδαγωγούς ώστε να αναπτύξουν την κριτική σκέψη τους. (και ταυτόχρονα να διαβάζουν και λογοτεχνικά, λες και έχουν χρόνο δλδ).
Εγώ κάπου εδώ σκάω στα γέλια και λέω απλά λιτά και απέριττα, το μονό που ΔΕΝ κάνει το σχολείο είναι αυτό. Άμα θες να γίνεις βαθμοθήρας τεχνοκράτης η απο την άλλη αδιάφορος βαριεστημένος πρόεδρος 15μελους τοτε είσαι στην σωστή χωρα. Αν θες οτιδήποτε άλλο πρέπει να το έχεις μέσα σου γιατί η παιδεία μας δεν θα στο αναπτύξει.
Πραγματικά λοιπόν χαίρομαι όταν βλέπω τόσο πολλά άτομα με άποψη με καυστικότητα, σατιρική διάθεση και τάσεις αυτοσαρκασμού. Αυτούς τους ανθρώπους γουστάρω με τέτοιους συναναστρέφομαι αυτούς και.. "ακολουθώ"!

ΥΣ Στην χωρά των θαυμάτων η παιδεία είναι μαγεία. Αρέσει σε όλους. Η μόρφωση είναι τροφή.
ΥΣ2 Προσθεου δεν λιωνω ολη μερα στο pc :p

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Σουηδία γίναμε!

Και μπαίνεις σε ένα καφέ και βλέπεις μια παρέα και δυο ζευγάρια και δίπλα τον πρώην την πρώην του πρώην την κολλητή μιας άλλης πρώην της νυν σου και τον μεγάλο ερώτα του νυν σου που τον ξεπέρασε με την ξαδέρφη της πρώην της κολλητής της νυν σου.
Μπλέξιμο!!!! Και λες γαμώ  τι μου... πόσο Σουηδία γίναμε?? Που σκατά είναι η Ελλάδα με τους Έλληνες να τσακώνονται, να χωρίζουν, να παθιάζονται, να διεκδικούν και οι πρώην να μένουν στο παρελθόν και οι νυν μονοί στο παρόν. Που είναι η πρώην να ξεμαλλιάζονται με την νυν?? Τώρα γίνονται κολλητές (γιατί το φαινόμενο είναι κυρίως: ο άντρας θέλει χαρέμι -πρώην νυν- μαζί και κανέναν -σχεδόν και συνήθως- πρώην της κοπέλας -γιατί ευτυχώς έμεινε ακομα ο αντρισμός στους άντρες).
Και ερχομέ και πάλι η αθώα κορασίδα να ρωτήσω εγώ τι λέτε δλδ μεταξύ σας?? Γιατί τι αντοχές έχει στο κρεβάτι? Για το αν ξενοκοιτάει? Για το πόσο σάλιο (μπλιαχ) βάζει όταν φιλάει? Για το αν ζηλεύει? Για τι δλδ??
Είναι φυσιολογική όλη αυτή η κατάσταση είμαι οκ με τους πρώην μιλά για αυτούς στους νυν βγαίνουμε μαζί παρτάκι και είμαστε καλά??
Και δλδ ο νυν είναι οκ με το να βγαίνετε όλοι μαζί?
Και εν πάση περίπτωση εγώ είμαι τρελή που δεν μπορώ να ανεχτώ ούτι πρώην μύγα δίπλα στον κάλο μου?
Γιατί δλδ να θέλω να είμαι με αυτήν που χώρισε? Εννοώ και εκείνος αφού την χώρισε (κάποιο θέμα δεν θα είχαν?) και Εφόσον δεν την θέλει πια πως μπορούν να κάνουν παρέα?
Και εδώ ερχετε ένα ακομα μεγάλο ερώτημα στην επιφάνεια. Τι πρέπει να πεις η να μην πεις στον νυν για τις πρώην σχέσεις. Μετά απο πιο σημείο η αλήθεια πρέπει όχι να γίνετε ψέμα άλλα να παραμένει κρυφή και το παρελθόν να μην αποκαλύπτετε. Που παρεξήγησε που χάνεσαι και απο πιο σημείο και μετά χάνεις τον σεβασμό του νυν σου?

 Δεν θα σου πω ότι έχω κάνει η δεν έχω κάνει πριν σε γνωρίσω. Δεν είναι απαραίτητο. Κάλε μου εσένα θέλω και πιστέψεμε δεν είναι ότι με όλες τις πρώην σχέσεις μου σκοτώθηκα πριν χωρίσω απλά δεν νιώθω άνετα να βγω και για καφέ. Οκ δεν λέω μερικές φόρες κάποιοι άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι σαν φίλοι ταιριάζουν τελικά πάρα πολύ άλλα όχι σαν ζευγάρι. Εκεί  πάσο. Άλλα πόσες τέτοιες σχέσεις υπάρχουν. Και πόσοι πρώην είναι τελικά ΜΟΝΟ φίλοι?? Άλλα και πάλι δεν είναι παράξενο να συζητάς την ερωτική σου ζωή με έναν πρώην? Και καλά απλά τα "ερωτικά" τα σεξουαλικά δεν είναι κάπως...
Είμαι πολύ συντηρητική τελικά? Παράξενη? Απαιτητική? Δεν μπορώ να καταλάβω που αποσκοπεί αυτή η Σουηδία πια..

ΥΓ Στην χώρα των θαυμάτων δεν έχουμε πρώην. Εξορίζονται!

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Κολλήματα

Προχθές έζησα το χειρότερο βασανιστήριο της ζωής μου!
Πληρώθηκα την Παρασκευή και είχα κάποιες υποχρεώσεις να καλύψω. Το Σάββατο το πρωί βγήκα να κάνω τα ψώνια του σπιτιού και γύρισα κακήν κακός σπίτι. Προσπάθησα με λύσσα να μην χαλάσω τα τελευταία μου λεφτά. (Έχω να βγω, είπα, και το βραδύ)

Τελικά δεν τα κατάφερα κάπου στης 2 παρά μια τρέλα με βάρεσε και εκεί που χάζευα τηλεόραση ενα καμπανάκι μου χτύπησε στον εγκέφαλο.

Δες τι ωραία που είναι έξω δες τι υπέροχη μέρα για να πεταχτείς εδω απο πάνω στα μαγαζιά... Το (όνομα μαγαζιού) έχει φέρει εκπληκτικά καλοκαιρινά (φώναξε η κάκια φωνή)
Πήγα για ψώνια πριν 2 εβδομάδες και δεν χρειάζομαι κάτι τώρα.
Ναι άλλα οι τιμές είναι πολύ χαμηλές. Και σου τελείωσε και η αγαπημένη σου κολόνια.
Επιβιώνω και χωρίς αυτήν.
Ναι άλλα με αυτήν δεν επιβιώνεις απλά... ξεχωριζεις!!!
Τα καταναλωτικά μου ένστικτα είχαν ξυπνήσει και ναι τίποτα δεν τα σταματούσε. Βγήκα (προφανώς) και αγόρασα μπλούζες και κολόνια. Αποτέλεσμα??? Εργαζόμενο παιδί να ζήτω λεφτά απο τον (καλά να ναι) μπαμπάκα μου! Και ευτυχώς είχε αλλιώς μέσα θα έμενα.

Σοκολάτα και ψώνια. Σε αυτά δεν μπορώ να αντισταθώ με την καμια (οκ και στα αγόρια άλλα τα αγόρια δεν με βλάπτουν και πολύ προσωπικά).
Η σοκολάτα με εκδικήθηκε άγρια όταν λόγο Πανελληνίων μου χάρισε μπόλικα κιλά που ευτυχώς τελευταία καταπολεμάω και νικαώ άνετα. Οκ της αντιστέκομαι σθεναρά. Άλλωστε αγαπώ και την μαύρη και αν έρθω σε τραγικό σημείο μπορώ να φάω ένα κομματάκι.
Στα ψώνια?? Απο τοτε που δουλεύω τα ψώνια (και τα δώρα) είναι καθημερινότητα. Θαρρώ είμαι άρρωστη. Απλά δεν μπορώ να μαζέψω ένα 100αρι και να μην το φάω. Άμα είναι κάτι σημαντικό που πρέπει να γίνει μαζεύομαι και κάνω τα απαραίτητα μόνο ψώνια όλα κι όλα για να καλύψω τις υπάρχουσες ανάγκες άλλα όταν δεν υπάρχει τίποτα σαν τα ζώα χωρίς μυαλό πλακώνομαι στα ψώνια.
Γιατρέ μου είναι σοβαρό???
Ναι είναι!! Ειδικά στις μέρες μας. Άλλα εγώ δεν μπορώ! Θέλω να τα έχω όλα. Η αδέρφη μου ήθελε να μου πάρει κινητό με τα δώρο της νόνα της γιατί λέει τώρα είχα πολλά να πληρώσω και μου αξίζει. Η ανιδιοτελείς της με ξάφνιασε. Όχι γιατί είμαι τσιγκούνα απέναντι της η ότι εγώ δεν θα της έδινα αν είχε ανάγκη (βεβαία εγώ δεν έχω ιδιαίτερη) άλλα με το πως απαρνήθηκε το δώρο για μένα και δεν πήγε να τα κάνει κατάθεση στον ναό (Ερμού).

Ειλικρινά με φόβισε εχτές το γεγονός ότι δεν μπορώ να συγκρατηθώ.
Σοβαρό το κόβω... πρέπει να κόψω λίγο το "Διάβολος φορεί Prada" και τα υπόλοιπα υπερκαταναλωτικά πρότυπα μου για λίγο και να χαλαρώσω.
ΥΣ Ούτε η κρίση δεν με κάνει καλά έμενα.
ΥΣ Στην χωρά των θαυμάτων αποτελώ ένα από τα αρρώστα πρεζόνια για αυτό δεν λέω κουβέντα.

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Αυτοσεβασμός, γένους... Θηλυκού.

Μέρες τώρα θέλω να βρω χρόνο να μπω να γράψω για αυτό το θέμα που από την βόλτα της Δευτέρας μου τριβελίζει το μυαλό. Πως μια γυναικά μπορεί να γίνει περίγελος χωρίς καμια προσπάθεια και μετά να έχει και απαιτήσεις.
Πρόσφατα είχα μια άσχημη επαφή με ένα πρώην (όπως είπε εκείνος) φασωμα ενός φίλου μου. Η κοπέλα αυτή στην προσπάθεια της να το παίξει άνετη χαλαρή ελεύθερη και χωρίς ταμπού έγινε σε τέτοιο βαθμό ξεφτίλα που εγώ στην θέση της δεν θα ξαναεμφανιζόμουν στην περιοχή για 25χρονια.
Η κοπέλα αυτή τώρα…
Πρώτα φασώνετε με τον φίλο μου, σε μια προσπάθεια να δείξει πως είναι προοδευτική πως δεν είναι για σχέσεις πως είναι ελεύθερο «πούλι» και τα αλλά κλασσικά που μέχρι την εποχή της αθωότητας ήταν προνομία ανδρικά και η εποχή του Χόλυγουντ ανακήρυξε σε σήμα κατατεθέν προόδου για κάθε μοντέρνο θηλυκό.
Στην συνεχεία τον συναντά και ξεφτιλίζετε δημοσιά με βωμολοχίες με χαζοχαρούμενες γκομενιές με έναν άλλο φίλο και με φιλελεύθερες εκφράσεις απέναντι σε αυτόν αλλά και στην «κολλητή» της που κάθετε απέναντι.
Αφού λοιπόν αυτή η κοπέλα και η κάθε κοπέλα αυτού του τύπου έχει ρεζιλευτεί δημοσιά σε εκείνον στην παρέα του αλλά και σε οποίον άλλον είχε την ατυχία να βρεθεί κοντά στο τραπέζι της, έχει την απαίτηση ο επόμενος «τυχερούλης» που θα έρθει να την σέβεται να την εκτίμα και να την αγαπά για… το μυαλό της (κάλε τι άλλο???).
Και έρχομαι εγώ η άμοιρη κορασίδα να ρωτήσω ευλόγα… Πάτε καθόλου καλά?? Υπάρχει πότε.. (κύριοι εσάς ρωτώ) μια στο δισεκατομμύριο να σεβαστείτε πότε εκείνη την κοπέλα η να ζητήσετε κάτι παραπάνω από το (ομολογούμενος όμορφο) σώμα της? Υπάρχει πότε περίπτωση να κάνετε ένα καλύτερο σχόλιο από το μ@%&ρος για αυτήν? Υπάρχει πότε περίπτωση αν σας την δώσει να μην της πείτε ένα «Άντε… μωρή…» και πολύ να σας είναι?
Και τώρα η σειρά σας κύριες μου… Θα έχουν άδικο? Όταν εμείς οι ίδιες δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας την φύση μας και την προσωπικότητα μας υπάρχει πότε περίπτωση να την σεβαστεί οποιοσδήποτε άλλος? Και εδώ δεν αναφέρομαι μόνο στους άντρες. Ούτε μια φίλη δεν θα σε σεβαστεί.. Θα σε θεωρήσει (και όχι άδικα) ελαφρόμυαλη αδιάφορη και αξία μόνο για χαβαλέ.. Πρόσφατα ρωτήθηκα για μια γνωστή αν είναι… (ευγενικά θα το πω) ‘’ελαφριά΄΄ . Η απάντηση μου? « Άμα θέλω να κάνω χαβαλέ και μόνο είναι από τα πρώτα ονόματα που θα καλέσω στο κινητό μου. Αλλά όχι σίγουρα δεν θα την πάρω για φιλολογική συζήτηση». Δεν είναι κακό παιδί αλλά ότι εικόνα δίνεις για τον εαυτό σου αυτή και θα ΄΄σπείρεις΄΄ εν τέλη.

Δεν θέλω να γίνω για μια ακομα φόρα δηκτική και να κουράσω αλλά σε όλα αυτά συμβάλουν ξεκάθαρα τα πρότυπα της εποχής και οι εικόνες που λαμβάνουμε από το πώς πρέπει η σύγχρονη γυναικά να απελευθερωθεί και να ξεπεράσει ταμπού και τα χρόνια κλισέ ώστε να γίνει ισάξια με τον άντρα.
Εγώ σε όλα αυτά ένα βλέπω… Η γυναικά συνεχίζει να θεωρείτε από όλους αυτούς ένα κομμάτι κρέας. Το σώμα και το σεξ τους αφορά και αυτό πλασάρουν ως απελευθέρωση. Δλδ τι φεμινιστικό υπάρχει στο να διαδηλώνουν κορίτσια ολόγυμνα σε γειτονική Βαλκανική χωρά? Που θα συμβάλει σε ρωτώ? Και απαντώ θα πάρει ο κάθε λιγούρης λίγο μάτι ενώ ο λόγος της διαδήλωσης θα ξεχαστεί σύντομα μέχρι και απο  μένα που είμαι γυναικά.
Δεν άλλαξαν καθόλου τα πράγματα στο πως η φαλλοκρατική κοινωνία βλέπει της γυναίκες και κάλο θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε όλες εμείς το (υποτιθέμενο) ανώτερο μυαλό μας για να το δούμε. Απλά η σεξουαλική καταπίεση βάρεσε γενιές γυναικών στο κεφάλι και τώρα η απόγονοι αυτών προσπαθούμε με λύσσα να πάρουμε ότι περισσότερο μπορούμε για να τις τιμήσουμε, υποτιμώντας φυσικά τον εαυτό μας και μόνο. Ενώ οι άντρες θα απολαμβάνουν αυτό που η δίκια τους φύση έχει, κατά γενική ομολογία, σε προτεραιότητα αφου τα προτυπα ευοουν αυτους και μονον υποτιμωντας την απλη νοημοσυνη μας!
ΥΓ Επιτέλους ξέσπασα!
ΥΓ2 Στην χωρά των θαυμάτων η γυναικά δεν είναι πριγκίπισσα αλλά υπάρχουν ακομα ΄΄ιππότες΄΄ να την διεκδικήσουν.

ΥΓ3 Παρολαυτα στην εποχή μας παρατηρειτε σε σημεία σημεία μια έξαρση ρομαντισμού κυρίως από αυτήν την νέα μικρότερη ακομα και από την δίκη μου γένια. Τα παιδιά της νέας χιλιετίας που δεν έχουν στερηθεί απολύτως τίποτα φαίνεται πως ξαφνικά αποζητούν τον αγνό ρομαντισμό και τους επικούς έρωτες ακομα και σε χαζούλες ρομαντικές ταινίες (Twilight) δεν κακό για αρχη…(Αν φυσικα εξαιρεσεις την αταλαντη).

ΥΓ4 Προς θεού δεν αναιρώ τον φεμινισμό και τα αλλά καλά που έχει προσφέρει στις χώρες του Δυτικού (και μόνο) πολιτισμού. Απλά θα μπορούσαν να γίνουν πολλά περισσότερα στην εποχή μας. Αρχιζοντας απο την σωστή προβολή πρότυπων.