Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

5η Νοέμβρη

Καλημέρες σας!!! Σήμερα η καλημέρα είναι ένα τσικ πιο χαρούμενη, να βλέπεις, στα γενέθλια χαζοχαίρομαι  λίγο παραπάνω από το κανονικό μου! Έτσι και σήμερα λύσσαω και χορεύω παντού!


Το καλό με το να είναι καθημερινή τα γενέθλια σου είναι πως τα γιορτάζεις και ανήμερα και το σ/κ. Φέτος λοιπόν πήγε σε 3ήμερο η φάση. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή:
Το Σάββατο. 
Θες να βγεις με φίλους, τους καλούς όσους θες πραγματικά να δεις, να πίειτε να γίνεται φέσι να περάσετε τέλεια. Η μέρα ξεκινάει με πλήρη αφοσίωση στον εαυτό σου, ψώνια, πρώτα δώρα, μπάνιο, μαλλιά νύχια και... εε ξέρετε μην σας κουράζω. Συνεχίζεις με τραγούδια να ανέβει η ψυχολογία. Και πας στον αγαπημένο σου Πειραιά με μπυρίτσα, μεζεδάκια, γέλια, φωτογραφίες και μια υπέροχη νύχτα να τελειώνει με γεμάτη αναμνήσεις (και φαΐ πολύ φαΐ). 

Σούργελο!!
"Αύριο στις 6 στον σταθμό να σου δώσω το δώρο σου"
Κυριακή.
Τι μπορεί να είναι αυτό το δώρο που ετοιμάζει η κολλητή Μαρία με σαπόρτ από την κολλητή Στέλλα; (σαν αδερφές νοσοκόμες ακούγετε..) Από τις 6 μέχρι τις 8 ένα μυστήριο, υποχθόνιες συζητήσεις, μια "Ελενίτσα" άγνωστη να κάνει εμφάνιση σε συζητήσεις, να θέλουν να μου πάρουν πάσο και τη ταυτότητα.. να με τρέχουν σε όλο το κέντρο και εν τέλη.. Μόνο αυτά τα 2 πλάσματα ξέρουν τι θα αξίζει πραγματικά να θυμάμαι. 


Δευτέρα.
Ξυπνάς με κείκ σοκολάτας (/τούρτα) πάνω στο τραπέζι by μανούλα και και αφιέρωση στον καθρέφτη (πόσο θυσία να χαλάσει το κραγιόν και να λερώσει τον καθρέφτη???) δώρα από δω.. δώρα από κει χαμόγελα!

(Για όσους δεν βλέπουν "Χρόνια Πολλά Σ' αγαπάμε μωρό μου!!!")
Για φέτος λοιπόν:
Favorite momment: Κι όμως ήταν τόσες που άντε να διαλέξεις, αν πρέπει να πω μια, εκείνο βράδυ στο μπαλκόνι της Κατερίνας με τα ρακόμελα και τα οινόμελα, που σπάσαμε καρέκλες, μας απείλησαν πως θα καλέσουν την αστυνομία και συνειδητοποιήσα πως ακούς καψουροτράγουδα για να μάθεις πως σκέφτεσαι κάποιον.
The worst moment: 26/6
The best gift: Θα το πω και ας πέσει κόσμος να με φάει, η καφετέρια που μου πήρε η λατρεμένη κολλητή Στέλλα για να κάνω γαλλικό στο σπίτι. Πρεσιους γκιφτ!!!
I remember: από αυτό έχω ακόμα πιο πολλά. Αλλά αν ντε και καλά πρέπει να σκεφτώ μια θα είναι ένα μήνυμα που στάλθηκε με τόση αβεβαιότητα και ανασφάλεια και παρόλα αυτά με έκανε να σκεφτώ πως υπάρχει μια παιδική καρδία εκεί έξω που θα μπορούσε να με αφήσει να την επισκεφτώ. Δεν το έκανε αλλά παρόλα αυτά η κίνηση ήταν μη αναμενόμενη (με τις ανάλογες πρωτότυπες αντιδράσεις μου). 
The best advice: "θα μπορούσε να σου πω πολλά αλλά εσύ.. απλά όσα και αν θες να της δώσεις, όσο κι αν την αγαπάς δεν την νοιάζει.. αλλά για σένα αξίζει οπότε προσπάθησε να μην πονέσεις" γιατί σε νοιάζουν πάνω από όλα οι φίλοι, όσο και αν βαδίζουν προς το λάθος.
What i've learned: Τόσα πράγματα Θεέ μου!! Ας πούμε το σημαντικότερο ήταν να βάζω πλυντήριο. 


Και η μέρα τελειώνει και πρέπει να φύγω.. να γυρίσω πίσω.. και δεν θα γίνω 20 ποτέ ξανά. Και οι κατάδικοι μου με αγκαλιάζουν σφιχτά. Και μου λείπουν όλοι!

ΥΣ Αυτό είναι λίγο αφιερωμένο στους "καταδικούς" μου. Σε αυτούς που αντέχουν!
ΥΣ2 Στην χώρα των θαυμάτων συνηθίζουμε να φοράμε κασκόλ  μπουφάν και χοντρά ρούχα ανήμερα της 5ης Νοεμβρίου! 
ΥΣ3 Και μην ξεχνάτε: 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου