Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Ο ηχος

Αυτό το κείμενο ακούγετε https://www.youtube.com/watch?v=9KoQf7_ISVE



Διάβαζα βιβλία από πολύ μικρή, πάντα για εκείνο το τόσο έντονο συναίσθημα μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας που ένιωθες όταν το έκλεινες. Εκείνο το κενό μεταξύ πραγματικότητας και φαντασιακής δίνης που σε ρουφάει και δεν θες να βγεις.
Θέλω να μείνω μέσα στα βιβλία μου για λίγα λεπτά να νιώσω τα συναισθήματα να με ρουφήξουν και μετά να συνέλθω. Η πικρή μου αλήθεια είναι πως ως άνθρωπος καμία δίνη συναισθημάτων πότε, δεν υπήρξε πιο δυνατή από όσα έχω ζήσει σε μερικές σελίδες.
Πάντα φανταζόμουν πως θα ήταν να βιώσεις το τέλος του αγαπημένου σου βιβλίου... Και ύστερα ήρθαν τ' Ανεμοδαρμένα Ύψη, τα ύψη μου! Η Έμιλι Μπορντέ με έκανε να ερωτευτώ σε τέτοια βαθμό που σχεδόν ζούσα στο βιβλίο της για 3 μέρες.
Και μετά ήρθε το Σιλμαρίλιον η πρώτη ολοκληρωμένη επαφή με τον Τόκλιν. Και αν η Έμιλυ ήταν ο πρώτος έρωτας, η μέση γη ήταν μια παραμυθένια σχέση, κάτι τόσο φανταστικά πραγματικό. Σαν κάποιος να ψιθύριζε τι υπήρχε στη γη πριν από αυτό που υπάρχει, σαν η πραγματικότητα να ήταν λιγότερο αληθινή από αυτή του βιβλίου. Για να έρθει μετά ήρθε ο ήχος τον πραγμάτων όταν πέφτουν.
Τα βιβλία μπορούν να σου χαρίσουν πολλά, εμπειρίες που δεν έζησες, άκουσες, είδες... Ο ήχος του Βασκες σου χαρίζει έναν ήχο που δεν άκουσες πότε και όμως είναι τόσο οικείος.
Τον ήχο του φόβου, την απόγνωσης, τον ήχο μια πόλης, μιας ζωής που δεν έζησες, μιας ζωής σαγηνευτικά τρομακτικής. Η πτώση, το αεροπλάνο, ο ήχος των ψυχών που σβήνουν, ο ήχος του φόβου και όσων μένουν πίσω, ο ήχος της Κολομβίας!
Ίσως δύσκολα ξεπερνάς μια αφήγηση σαν του Βάσκες, την αφήγηση της καταστροφής.
Δεν ξέρω ποιο έχω αγαπήσει περισσότερο. Ξέρω πως δύσκολα συνέρχεται κανείς από κάτι που αγαπά. Το ξέρω γιατί ζω τη ζωή μέσα από το σινεμά, μέσα από μια ταινία. Το ξέρω γιατί ένα βιβλίο που κλείνει είναι σαν μια απώλεια.
Όλα αυτά τα ζω σε ένα τρένο. Θα σας μιλήσω όμως άλλη ώρα για αυτό, γιατί θα χαλάσει το συναίσθημα. Απλά θα ακούσω το κομμάτι και θα περιμένω να φτάσω στον προορισμό, λίγο πιο κενή, λίγο χωρισμένη, λίγο σαν να αφήνω ένα κομμάτι μέσα στο συρμό. 


ΥΣ Αν υπήρχε κάτι πριν από αυτό που ξέρουμε, ας είναι η μέση γη του Τόκλιν
ΥΣ1 Μπορώ να ακούσω τον ήχο του αεροπλάνου που πέφτει πια.
ΥΣ2 Μπορώ να ξέρω πως είναι η απόγνωση. Τα ελφ, ο Ρικαρδο, ο Χιθκλιφ είναι η απόγνωση.
ΥΣ3 Ο Βάσκες είναι σύγχρονος λογοτεχνικός μαέστρος, αν το θυμάστε αυτό
ΥΣ4 Θέλω να ταξιδέψω στην Λατινική Αμερική#To_Do_List_Till_40's

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου