Χριστουγεννιάτικες Ορμόνες

Σήμερα λοιπόν μιλήσω για θέμα sos που με ταλανίζει τις τελευταίες μέρες!! Τις Ορμόνες! Όχι από αυτές που ποτίζουν τους αθλητές και τους μποντιμπιλντεράδες αλλά από τις άλλες τις φυσικές! Και όχι όποιες και όποιες αλλά τις καλύτερες, τις γυναικείες! 

Αυτές τις άτιμες τις αψυχολόγητες, αυτές!!!

Ξέρω αγαπητέ αναγνώστη είχες κάποτε μάνα, αδερφή, γυναίκα, κοπέλα ή κολλητή που κάποιες φορές δεν έπαιζε να την πιάσεις πουθενά. Μαύρο εσύ άσπρο αυτή, πήγαινες άσπρο εσύ σε έβριζε που δεν έμενες σταθερός, απο την άλλη αν δεν άλλαζες την άποψη σου ήσουν  ισχυρογνώμων. Ακόμα και το καλύτερο παιδί να ήταν κάποιες φορές ήθελες να την χαστουκίσεις.

Ο! Ναι την καταλαβαίνω απόλυτα! Και σένα φυσικά φίλε αναγνώστη σε καταλαβαίνω, και τις δύσκολες ώρες που σου 'μελε να περάσεις πλάι σε αυτό το πεισματάρικο πλάσμα και συνάμα ακαταλαβίστικο και γοητευτικό, γιατί παραδέξου το για να την ανεχτείς την αγαπόυσες (είτε μάνα-αδερφή είτε κοπέλα-κολλητή!)

Δεν φταίει αυτή όμως, η φύση! Ναι η φύση που έναν τόσο καλό και πράο άνθρωπό τον έκανε γυναίκα, αυτή τα φταίει! Ναι δεν είναι δικαιολογία αλήθεια! Για μας πέρα από τις κοινές φυσιολογικές ανάγκες (φαί νερό κλπ κλπ) έτσι και το ξέσπασμα των ορμονών μια φορά τον μήνα είναι μια φυσιολογική ανάγκη!

Δεν λέγονται δύσκολες αυτές οι μέρες γιατί κύριοι δεν μπορούμε να σας "κάτσουμε", μετά συγχωρήσεως μαμά, αλλά επειδή πέρα από τους σωματικούς πόνους περιόδου και λοιπών, έχουμε και ψυχολογικές διακυμάνσεις που ούτε τις φαντάζεσαι!! Από κει που σκοτώνεις, αγαπάς και μισείς, από εκεί που γελάς κλαις και βαράς υστερίες, γιατί... απλά έτσι! Σου συμβαίνει δεν το ελέγχεις απόλυτα και μπορεί το οτιδήποτε να πυροδοτήσει μια νέα αντίδραση. 

Θυμάμαι κάποτε τον πατέρα μου να λέει "τρεις Παναγία μου τις έχω, πως θα τα βγάλω πέρα;" εμ δεν έφταιγε ο άνθρωπος, δεν ήταν κακός αλλά σύντομα θα καταλήξει τρελός.

Εχτές κατάλαβα λοιπόν, πως εκείνες τις λίγες μέρες το να τις περνάς μόνος σου είναι φάρμακο για σένα και σωτηρία για το κοινωνικό σύνολο που σε περιβάλλει. Γιατί εμένα για παράδειγμα μια καλημέρα μου είπαν εχτές και μόνο βιβλίο που δεν έφερα σε κεφάλι ενώ μετά από λίγες ώρες χαχάνιζα σαν χαζό λες και δεν υπήρχε αύριο, σε σημείο που με έπιασε στομαχόπονος.

Σημαντικό είναι να φροντίζεις βέβαια και συ καλή μου να το ελέγχεις, ή έστω να ενημερώνεις! "Ξέρετε δεν είναι η μέρα μου" (ξέρω και κάποιον που θα σε τσιγκλίσει ακόμα περισσότερο και ας ξέρει πλήρως την φάση αλλά ας μην το σχολιάσω μέρα που ναι...) να κάνεις κατανοητή την θέση σου ή έστω να αποφεύγεις τις κοινωνικές συναναστροφές!

Βέβαια ξαναλέω ο κάθε άνθρωπός διαφέρει και η κάθε γυναίκα έχει τις δικές της αντιδράσεις απλά να μην το χρησιμοποιεί συνέχεια σαν δικαιολογία!

Εγώ ας πούμε γελάω συνέχεια για να κρύψω όλα τα άλλα, απλά τα νεύρα μου φαίνονται στο πρόσωπο μου (και η δυσαρέσκιά) όπως μου έχουν τονίσει (εεε δεν φταίω), γενικά όμως προσπαθώ να μην βγάζω τις διακυμάνσεις προς τα έξω και να μην υπερβάλλω (η γκρίνια για όποιον σπεύσει είναι χαρακτηριστικό μου, απλά επιδεινώνετε κάποιες φορές).

Αυτά είχα να πω και για σήμερα, ελπίζω να καταλάβατε κάτιτις παραπάνω σήμερα για την κοπέλα που σας άλλαξε τα φώτα, καλή ηρεμία, και υπομονή!

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων οι ορμόνες είναι καραμελίτσες που τις τρως μόνο όταν τις χρειάζεσαι!