Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Τα όνειρα σου, ο εφιάλτης σου

Νέος μήνας, νέα εποχή, ήλιος, βόλτες καφέδες.. άσε μας κουκλίτσα μου. Μας δουλεύεις δηλαδή; 
Είδαμε στην βροχερόπολη μια μέρα ήλιο και νόμιζαν πως ήρθε η άνοιξη, αλλά δεν ξέρουν βλέπεις την κινέζικη παροιμία που λέει "Η έλλειψη 2 σύννεφων δεν φέρνει την άνοιξη στην Πάτρα" και έτσι η Άνοιξη άργησε μια μέρα. 
Αυτή η συννεφιά και η μουντίλα ούτε για ανανέωση καρταρόμπας δεν σε αφήνει να πας. Να πας για βιβλία, λέει μια μικρή φωνούλα μέσα σου. Συγνώμη, πετάγεται η συνείδηση, αυτή που η μάνα και ο πατέρας προσέλαβαν εδώ και 2 χρόνια για να με βασανίζει, "εσύ δεν είσαι" λέει αυστηρά "που ψάχνεις για δουλεία; λεφτά για πέταμα έχεις;". Ούτε για βιβλία δεν πάμε λοιπόν. Κατάθλιψη.
Κοπελιά, και οι υπάλληλοι βιβλιοθήκης τι θα γίνουν κλέφτες; Ευτυχία. Τις είχα ξεχάσει τις βιβλιοθήκες εδώ που 'ρθα να μείνω. Μέσα σε έναν τεράάάάάάάστιο χώρο, τίγκα στα βιβλία, δεν μπορείς να απογοητευτείς ποτέ. Και έτσι, η νέα εποχή φέρνει και νέα κατηγορία αναγνωσμάτων στο προσκήνιο. 


Οι μέρες περνούν, και νέες ευκαιρίες και εικόνες γεμίζουν την μουντάδα της πόλης. Μετά τα σοκαριστικά Όσκαρς, (προφανώς και σχολιάστηκαν αναγνώστη μου, εδώ) και τον απόηχο των βραβείων για Ιρανούς και Αμερικάνους, αρχίσαμε τις κωμωδίες για να ξεσκάσουμε λίγο και νέα τα σίριαλ. 
Συγνώμη, μετά από τόσο καιρό που μου μιλάτε, δεν μου έχετε πει τίποτα για το Mad Men? Ξεκίνησε ο πιλότος και ένα δάκρυ κύλησε από το μάτια. Διαφήμιση, διαφήμιση, σεξ, αλκοόλ, διαφήμιση και πάλι διαφήμιση. Θες κάτι άλλο από την ζωή σου; και να θες, μη μου το πεις, είμαι ακόμη πολύ συγκινημένη.  Βλέπεις φίλε αναγνώστη, περνάνε κρίση οι σπουδές μου (βλ. Σχέδιο Αθηνά), και το εν λόγο σίριαλ είναι ότι πρέπει για να τονώσει το ηθικό μου. 
Ξέρεις, υπάρχουν εκείνες οι στιγμές στην ζωή σου, που νομίζεις πως είσαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και πρέπει να βρεις τοίχο για να πατήσεις τον διακόπτη και να το φωτίσεις. Αλλά μέσα σε αυτό το δωμάτιο, υπάρχει κάπου μια τεράστια τρύπα που με ένα λάθος βήμα σου μπορεί να σε τραβήξει στο κενό. Το ένστικτο είναι το μόνο που θα σε οδηγήσει. Τα όνειρα που κάνεις είναι οι δικοί σου εφιάλτες και το ένστικτο σου είναι η πυξίδα σου. Κλείνοντας τα μάτια, κάνοντας όνειρα, δημιουργείς εφιάλτες και ευκαιρίες που μια μέρα θα κρίνουν το τι έγινες και το πόσα πέτυχες. Και αν δεν είμαι προορισμένη για να γίνω διαφημίστρια; και αν δεν είμαι τόσο καλή; αν δεν έχω τόση φαντασία; και αν όση θέληση και αν έχω αποτύχω; Μόλις έπεσες στο κενό. 
Κάπως έτσι βαριά και ασήκωτα περνάνε οι μέρες, γνωρίζοντας πρόσωπα, βγαίνοντας βόλτες, συμμετέχοντας στις ζωές των άλλων κάνοντας πως δεν βλέπεις τους φόβους που σε κυκλώνουν για την δική σου την ζωή.

Τι ξέρω και γω για την ζωή; μόνο από το cinema την γνωρίζω άλλωστε. 
Έχεις νιώσει να εγκλωβίζεσαι στις επιλογές σου; εε κάπως έτσι και 'γω. Θες κάτι τόσο πολύ, και κάθε φορά που το αγγίζεις, που φτάνεις στην πηγή της ευτυχίας σου, τσουπ, ένα μηχανογραφικό, ένας υπουργός, ένας καθηγητής, μια τύχη, ένα κενό. Κοιμήσου καλύτερα. 
Όπως τελευταία που ήθελα μόνο να κοιμάμαι. Ένιωθα τόσο ευτυχισμένη το βράδυ στο κρεβάτι, τερμάτιζα τα όνειρα και τις προσδοκίες. Όχι για την ζωή μου. Αλλά για κάτι τελείως φανταστικό για να ξεχνιέμαι. Να μην ελπίζω. Τέλος με τις προσδοκίες. Χαΐρι δεν είδαμε άλλωστε. 
Και κάπως έτσι, χάθηκα. 
Και έβγαλα ένα εισιτήριο να φύγω. Ξέρεις τι; θα τα καταφέρω. Μια μέρα ξαφνικά, σταματάς να ανήκεις στα όνειρα σου και αρχίζουν να σου ανήκουν αυτά. Διαβάζω για τις ζωές ανθρώπων και ζω στιγμές τους μέσα από το σινεμά και τα βιβλία, αλλά η δικιά μου η ζωή θα ναι το όνειρο μου. Το δικό μου και θα το κάνω που να με πάρει ο διάολος (προφέρετε με εμφατικό τόνο πρωταγωνίστριας σε σαπουνόπερα, ξέρεις). 

Κάπως έτσι αρχίζει ένα νέο εξάμηνο και πάλι μέσα στις απίστευτες δυσκολίες, γίνομαι ο άνθρωπος που θέλω να είμαι. Αυτή που έχει χρόνο για καλό σινεμά, καινούρια βιβλία, καφρίλες με τους φίλους της, διάβασμα για αυτό που αγαπάει και όρεξη να μαθαίνει νέα πράγματα, αυτή που θα χαμογελάει πάντα περισσότερο.
Χαμόγελο και γνώσεις είπα; Τελευταίο entrance γνώσεων κάνει η τούρτα σοκολάτα oreo μπαϊ μι που μας φτιάχνει τέρμα την διάθεση και να συνοδεύει τις ώρες του Mad Men. Κλαίω από συγκίνηση και πάλι. 


Αυτά νομίζω, καλό μήνα. Ηλιόλουστο μήνα. Βάλτε Μάρτη εσείς που ζήτε κάπου μακριά από την Πάτρα, υπάρχει έστω η πιθανότητα να καείτε. Τα λέμε σύντομα.

ΥΣ Στην χώρα των θαυμάτων, το αλκοόλ είναι τσάμπα. Χωρίς καμιά ταύτιση με το ελεεινό άσμα της Γιουροβίζιον.
ΥΣ 2 Να παίρνετε αυτούς που αγαπάτε να πηγαίνετε εκδρομές σε νέα μέρη, να βλέπετε θάλασσα να γεμίζετε ευτυχία. Δουλεύει. 

Λίμνη Μαραθώνα. Η Ελλάδα είναι όμορφη, αυτό μας πληγώνει πχιότερο όταν την αφήνουμε. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου