Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Σεπτέμβρης των Θαυμάτων (vol#3): Ένας καυγάς μοναχά για κάλο.

Ένας καυγάς μοναχά για κάλο.
Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες λέει…. Δεν ξέρω ποιες είναι αυτές οι «καλύτερες» οικογένειες αλλά οι καυγάδες υπάρχουν παντού. Είτε μεταξύ οξύθυμων, είτε μεταξύ ήρεμων, είτε μεταξύ διαφορετικών ή όμοιων, είτε και μεταξύ αγαπημένων ή άγνωστων, ο καυγάς είναι αναπόφευκτο κομμάτι και δυστυχώς ένα από τα χειρότερα κομμάτια της ζωής μας.


Ένας καυγάς μπορεί να είναι τόσο μεγάλος που να χωρίσει, τόσο μικρός που σε 5λ να μην τον θυμούνται, τόσο αδιάφορος που αμέσως να κάνουν χαβαλέ, τόσο πικρός που οι άνθρωποι να μην ξαναμιλήσουν ποτέ, τόσο δύσκολος που οι άνθρωποι να αναγκαστούν να μάθουν αλήθειες που πονάνε , ο καυγάς που έκανα εχτές έδωσε ήταν, εν τέλει,  για καλό!
Ναι μέσα σε όσα κουλά συμβαίνουν στην ζωή μου ο καυγάς που έκανα εχτές με την αδελφή μου έδωσε τέλος σε πολλά άσχημα πράγματα.
Εκείνη ήθελε να κοιμηθεί και γω να κάτσω στο pc. Αυτοί οι καυγάδες για εμάς που έχουμε αδέρφια και κοινά με αυτούς δωμάτια είναι καθημερινή συνήθεια, πότε λήγουν άδοξα για τον έναν πότε για τον άλλο πότε συμβιβάζονται και…. πότε μαλλιοτραβιούνται… ναι ναι μαλλιοτραβηχτήκαμε καλά κατάλαβες, μια τυχαία κίνηση πόνεσε όμως την αδελφή μου…. Αυτό ήταν χτύπημα κάτω από την ζώνη για μένα όμως, ποτέ δεν θέλησα να την πονέσω προσθεού!
Δεν το κατάλαβα αμέσως ότι πόνεσε και όταν τα φωτά έκλεισαν κάθισα πλάι της να της μιλήσω.

Επί μια εβδομάδα την απέφυγα όσο πιο πολύ μπορούσα, έτσι εγώ δείχνω την δυσαρέσκεια μου, δεν είμαι γενικά αυτή που θα έρθω να σε πιάσω να σου πω τι με ενοχλεί έκτος και αν είναι απλό. Έχω την απαίτηση να καταλάβεις ότι κάτι τρέχει….. κάλο; Κακό; Δεν ξέρω αλλά ξέρω ότι 16 χρονιά τώρα η αδελφή μου θα 'πρεπε να με ξέρει… εκείνη όμως που πρόσφατα γνώρισε τι σημαίνει να έχεις πλάι σου ένα αγόρι αντάξιο σου ήταν στον κόσμο της και αυτό δεν βοήθησε διόλου την μεταξύ μας σχέση. Αποτέλεσμα; Να συσσωρευτούν τόσα πράγματα και στο τέλος ο καυγάς να με κάνει να θέλω να της τα πω όλα για να ξεσπάσω. Δεν μίλησε….. δεν είπε τίποτα μέχρι να τα τελειώσω … μου είπε έχεις δίκιο μοναχά στο τέλος, θα επανορθώσω με όλη της την ειλικρίνεια.
Δεν ξέρω κατά πόσο κατάλαβε η θα καταφέρει να φτιάξει όσα χάλασε επειδή ήταν μακριά μου στα δύσκολα αλλά σίγουρα εγώ κατάλαβα ότι ο καυγάς με έκανε να κάτσω ήρεμα και να της μιλήσω για πράγματα που αν έκανα από την αρχή η σχέση μας θα ήταν πολύ καλύτερη.
Μετά για πολύ ώρα καθόμασταν και λέγαμε βλακείες, αυτό που για πολλά χρονιά κάναμε και τον τελευταίο καιρό είχε σταματήσει.
Αναρωτιέμαι γιατί δεν βλέπει ώρες ώρες πόσο την νοιάζομαι και τι έχω κάνει για κείνη αλλά μετά σκέφτομαι αν άλλαζε λίγο δεν θα ήταν αυτή που αγαπώ, όλοι κάνουν λάθη… το θέμα είναι να τα αντιλαμβάνονται, μερικοί θέλουν σπρώξιμο… αλλά εν τέλη τα καταφέρνουν, υπάρχουν κι άλλοι που δεν τα βλέπουν ποτέ. Άλλωστε μην ξεχνάμε ποσά έχει κάνει εκείνη για μένα που εγώ δεν μπορώ να κάνω για κείνη…. Ο καθένας δείχνει την αγάπη του όπως μπορεί… αν κάτι μας πονάει…. Ας βρούμε το θάρρος να το πούμε, η λύση ίσως είναι κάτω από την μύτη μας και δεν την βλέπουμε.
ΥΣ Στο μικρό μου θαύμα!
ΥΣ Αν κοιτάξεις βαθιά και ο καυγάς έχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα…… αυτή η αυτοθεραπεία ίσως τελικά έχει αποτέλεσμα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου